ਮਨਿੰਦਰ ਖੜੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਫਿਰ ਗੋਪੀ ਵੀ ਮਨਿੰਦਰ ਨੂੰ ਜੱਫੀ ਪਾ ਲੈਂਦਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਟਾਇਮ ਨਾਂ ਖ਼ਰਾਬ ਕਰੇ ਬਗੈਰ ਦੋਨਾ ਦੇ ਬੁੱਲ ਜੁੜ ਜਾਂਦੇ ਮਨਿੰਦਰ ਭੁੱਖੀ ਸ਼ੇਰਨੀ ਵਾਂਗ ਗੋਪੀ ਦੇ ਬੁੱਲ ਚੂਸਨ ਲੱਗਦੀ ਗੋਪੀ ਵੀ ਆਪਣੇ ਇੱਕ ਹੱਥ ਨਾਲ ਮਨਿੰਦਰ ਦਾ ਇੱਕ ਮੂਮਾ ਫੜ ਲੈਂਦਾ ਤੇ ਪੱਟਣ ਲੱਗਦਾ
ਮਨਿੰਦਰ ਦੇ ਬੁੱਲ ਚੂਸ ਦਾ ਚੂਸ ਗੋਪੀ ਆਪਣੇ ਦੋਵੇਂ ਹੱਥ ਮਨਿੰਦਰ ਦੀ ਪਿੱਠ ਤੇ ਫੇਰਨ ਲੱਗਦਾ ਤੇ ਫਿਰ ਹੋਲੀ ਹੋਲੀ ਆਪਣੇ ਦੋਵੇਂ ਹੱਥ ਮਨਿੰਦਰ ਦੇ ਮਾਸ ਨਾਲ ਭਰੇ ਗੋਲ ਤੇ ਭਾਰੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਲੈ ਜਾਂਦਾ
ਮਨਿੰਦਰ ਵੀ ਗਰਮ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਗੋਪੀ ਦੇ ਹੱਥ ਮਨਿੰਦਰ ਦੇ ਫੁੱਟਵਾਲ ਵਰਗੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਚੱਲ ਰਹੇ ਹੁੰਦੇ ਵਿੱਚ ਵਿੱਚ ਗੋਪੀ ਮਨਿੰਦਰ ਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਦਾ ਰੁੱਗ ਭਰਕੇ ਆਪਣੇ ਵੱਲ ਨੂੰ ਖਿੱਚਦਾ ਗੋਪੀ ਦੇ ਇੱਦਾਂ ਕਰਨ ਨਾਲ ਮਨਿੰਦਰ ਆਪਣੀਆਂ ਅੱਡੀਆਂ ਚੁੱਕ ਕੇ ਗੋਪੀ ਦੇ ਬੁੱਲ ਹੋਰ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਚੂੱਸਨ ਲੱਗਦੀ
ਦਿਲਜੀਤ ਕੋਲ ਬੈਂਡ ਤੇ ਬੈਠੀ ਸ਼ਾਰਾ ਨਜ਼ਾਰਾ ਦੇਖ ਰਹੀ ਹੁੰਦੀ
ਗੋਪੀ ਫਿਰ ਮਨਿੰਦਰ ਦੇ ਬੁੱਲ ਚੂਸਨੇ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਤੇ ਥੋੜਾ ਪਿੱਛੇ ਨੂੰ ਹੋਕੇ ਮਨਿੰਦਰ ਦੀ tshit ਫੜਕੇ ਉੱਪਰ ਨੂੰ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਮਨਿੰਦਰ ਵੀ ਇੱਕ ਦਮ ਆਪਣੀਆਂ ਬਾਹਾ ਉੱਪਰ ਨੂੰ ਕਰਕੇ tshit ਲਾ ਦਿੰਦੀ
ਮਨਿੰਦਰ ਨੇ ਥੱਲੇ ਬਰਾਂ ਨਹੀ ਪਾਈ ਸੀ ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਮਨਿੰਦਰ ਦੇ ਗੋਰੇ ਤੇ ਚਿੱਟੇ ਮੋਮੇ ਉਛਲ ਕੇ ਆਜ਼ਾਦ ਹੋ ਜਾਂਦੇ
ਗੋਪੀ ਫਿਰ ਮਨਿੰਦਰ ਦੇ ਮੂਮਿਆ ਨਾਲ ਖੇਡਣ ਲੱਗਦਾ
ਗੋਪੀ ਕਦੇ ਮਨਿੰਦਰ ਦਾ ਇੱਕ ਮੋਮਾਂ ਆਪਣੇ ਮੁੱਹ ਵਿੱਚ ਪਾਕੇ ਚੂਪ ਦਾ ਕਦੇ ਦੂਜਾ
ਮਨਿੰਦਰ ਪੂਰੀ ਤਰਾਂ ਹੀਟ ਵਿੱਚ ਆ ਜਾਂਦੀ
ਦਿਲਜੀਤ ਨੂੰ ਵੀ ਕਾਮ ਚੜਨ ਲੱਗਦਾ
ਮਨਿੰਦਰ ਥੱਲੇ ਨੂੰ ਹੋਕੇ ਬੈਂਡ ਤੇ ਬੈਠਣ ਲੱਗਦੀ
ਪਰ ਜ਼ਿੰਦਾ ਹੀ ਮਨਿੰਦਰ ਬੈਠਣ ਲਈ ਥੱਲੇ ਨੂੰ ਹੁੰਦੀ ਗੋਪੀ ਮਨਿੰਦਰ ਨੂੰ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੋਂ ਫੜ ਕੇ ਬੈਠਣ ਤੋਂ ਰੋਕ ਦਿੰਦਾ ਤੇ ਆਪ ਥੋੜਾ ਕੋਡਾ ਹੋਕੇ ਮਨਿੰਦਰ ਦਾ ਮੂਮਾ ਆਪਣੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਪਾਕੇ ਚੂਸਣ ਲੱਗਦਾ
ਗੋਪੀ ਲਗਾਤਾਰ ਮਨਿੰਦਰ ਦੇ ਮੋਮੇ ਚੂਸ ਰਿਹਾ ਸੀ ਮਨਿੰਦਰ ਵੀ ਆਪਣੇ ਪੱਟ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨਾਲ ਰਗੜ ਰਹੀ ਸੀ ਮਨਿੰਦਰ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਪੂਰੀ ਤਰਾਂ ਗਿੱਲੀ ਹੋ ਗਈ ਸੀ ਮਨਿੰਦਰ ਤੋਂ ਹੋਰ ਜ਼ਿਆਦਾ ਦੇਰ ਖੜੀ ਨਹੀ ਹੋਇਆਂ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਮਨਿੰਦਰ ਇੱਕ ਦਮ ਗੋਪੀ ਨੂੰ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਪਰਾਂ ਨੂੰ ਕਰਕੇ ਆਪਣੇ ਭਾਰੇ ਚਿੱਤੜ ਬੈਂਡ ਤੇ ਰੱਖ ਕੇ ਬੈਠ ਜਾਂਦੀ
ਮਨਿੰਦਰ ਫਿਰ ਇੱਕ ਵਾਰ ਕੋਲ ਬੈਠੀ ਦਿਲਜੀਤ ਵੱਲ ਦੇਖਦੀ ਦਿਲਜੀਤ ਵੀ ਮਨਿੰਦਰ ਵੱਲ ਦੇਖ ਰਹੀ ਹੁੰਦੀ
ਮਨਿੰਦਰ ਨੂੰ ਦਿਲਜੀਤ ਦੀਆ ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਕਾਮ ਨਜ਼ਰ ਆਉਂਦਾ ਮਨਿੰਦਰ ਸੰਮਜ ਜਾਂਦੀ ਕੀ ਦਿਲਜੀਤ ਵੀ ਗਰਮ ਹੋਈ ਆ
ਗੋਪੀ ਮਨਿੰਦਰ ਨੂੰ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਧੱਕਾ ਦੇਕੇ ਬੈਂਡ ਤੇ ਲੰਮੀ ਪਾ ਲੈਂਦਾ ਤੇ ਮਨਿੰਦਰ ਦੇ ਲੱਕ ਤੋਂ ਪਜ਼ਾਮਾ ਫੜਕੇ ਥੱਲੇ ਨੂੰ ਕਰਣ ਲੱਗਦਾ ਮਨਿੰਦਰ ਵੀ ਆਪਣੇ ਭਾਰੇ ਚਿੱਤੜ ਬੈਂਡ ਤੋਂ ਉੱਪਰ ਨੂੰ ਚੱਕ ਕੇ ਗੋਪੀ ਦੀ ਪਜ਼ਾਮਾ ਲਾਉਣ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਦੀ ਗੋਪੀ ਹੁਣ ਮਨਿੰਦਰ ਦੀਆ ਲੱਤਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਪਜ਼ਾਮਾ ਕੱਡ ਕੇ ਥੱਲੇ ਫ਼ਰਸ਼ ਤੇ ਸੁੱਟ ਦਿੰਦਾ ਮਨਿੰਦਰ ਨੇ ਥੱਲੇ ਕੱਛੀ ਨਹੀ ਪਾਈ ਹੁੰਦੀ
ਮਨਿੰਦਰ ਹੁਣ ਪੂਰੀ ਨੰਗੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਮਨਿੰਦਰ ਦੀਆ ਲੱਤਾਂ ਤੇ ਪੱਟਾਂ ਤੇ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਇੱਕ ਵੀ ਬਾਲ ਨਹੀ ਹੁੰਦਾ ਮਨਿੰਦਰ ਦਾ ਸਰੀਰ ਪੂਰਾ ਗੋਰਾ ਚਿੱਟਾ ਤੇ ਕੈਮ ਹੁੰਦਾ
ਗੋਪੀ ਮਨਿੰਦਰ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵੱਲ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਸੀ ਮਨਿੰਦਰ ਦੀਆ ਨਜ਼ਰਾਂ ਜ਼ਿੰਦਾ ਹੀ ਗੋਪੀ ਨਾਲ ਮਿਲ ਦੀਆ ਮਨਿੰਦਰ ਸ਼ਰਮਾ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਇੱਕ ਦਮ ਬੈਂਡ ਤੇ ਘੁੰਮ ਕੇ ਮੂੰਧੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀ
ਮਨਿੰਦਰ ਦੇ ਇੱਦਾਂ ਕਰਨ ਨਾਲ ਮਨਿੰਦਰ ਦੇ ਗੋਲ ਭਾਰੇ ਫੁੱਟਵਾਲ ਵਰਗੇ ਚਿੱਤੜ ਗੋਪੀ ਸ਼ਾਮਣੇ ਆ ਜਾਂਦੇ ਗੋਪੀ ਤਾਂ ਬੱਸ ਮਨਿੰਦਰ ਦੇ ਗੋਲ ਚਿੱਤੜਾਂ ਵੱਲ ਹੀ ਦੇਖੀ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ
ਇਨੇ ਨੂੰ ਕੋਲ ਬੈਠੀ ਦਿਲਜੀਤ ਬੋਲ ਪੈਂਦੀ ਆ ਕਾਤੋ ਇਹਦੇ ਮੁਹਰੇ ਕਰੀ ਜਾਨੀ ਆ ਇਹਨਾਂ ਕਹਿਕੇ ਦਿਲਜੀਤ ਮਨਿੰਦਰ ਨੂੰ ਫੜਕੇ ਸ਼ਿੱਧੀ ਕਰ ਦਿੰਦੀ ਤੇ ਕਹਿੰਦੀ ਇਹਨੇ ਹੁਣੇ ਛਿੱਲ ਕੇ ਰੱਖ ਦੇਣੀ ਆ
ਗੋਪੀ ਵੀ ਹੁਣ ਆਪਣੇ ਕੱਪੜੇ ਲਾਕੇ ਪੂਰਾ ਨੰਗਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਗੋਪੀ ਦਾ ਲੰਨ ਪੂਰਾ ਖੜਾ ਹੁੰਦਾ ਦਿਲਜੀਤ ਵੀ ਖੜੇ ਲੰਨ ਵੱਲ ਦੇਖ ਰਹੀ ਹੁੰਦੀ
ਗੋਪੀ ਮਨਿੰਦਰ ਦੇ ਉੱਪਰ ਆ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਮਨਿੰਦਰ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਨ ਲੱਗਦਾ
ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਹੱਥ ਲੱਗਦੇ ਹੀ ਮਨਿੰਦਰ ਇੱਕ ਦਮ ਕੰਭ ਜਾਂਦੀ
ਗੋਪੀ ਮਨਿੰਦਰ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰ ਰਿਹਾ ਹੁੰਦਾ ਦਿਲਜੀਤ ਬੈਠੀ ਹੀ ਆਪਣੇ ਚਿੱਤੜ ਖਿਸਕਾ ਕੇ ਗੋਪੀ ਕੋਲ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਗੋਪੀ ਜੋਕੇ ਮਨਿੰਦਰ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਨਾਲ ਖੇਡ ਰਿਹਾ ਸੀ ਦਿਲਜੀਤ ਕਹਿੰਦੀ ਦੇਖ ਕਿੰਨੀ ਸੋਹਣੀ ਆ ਅੱਜ ਆਪਾ ਖਿਲਾਰ ਨੀ ਆ
ਮਨਿੰਦਰ ਦਿਲਜੀਤ ਵੱਲ ਦੇਖ ਕੇ ਪੁੱਠੀਆਂ ਸਲਾਹਾਂ ਨਾਂ ਦੇ ਇਹਨੂੰ ਕਹਿ ਪਾ ਹੁੱਣ ਵਿੱਚ
ਗੋਪੀ ਆਪਣੇ ਦੋਵੇਂ ਹੱਥ ਮਨਿੰਦਰ ਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਦੇ ਥੱਲੇ ਦੀ ਪਾਕੇ ਪੋਲੇ ਮਾਸ ਨੂੰ ਘੁੱਟ ਕੇ ਫੜ ਲੈਂਦਾ ਤੇ ਆਪਣਾ ਮੂੰਹ ਮਨਿੰਦਰ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਕੋਲ ਕਰ ਲੈਂਦਾ
ਮਨਿੰਦਰ ਇੱਕ ਦਮ ਬੋਲ ਪੈਂਦੀ ਦਿਲਜੀਤ ਇਹਨੂੰ ਕਹਿ ਆ ਕੰਮ ਨਾਂ ਕਰ ਮੈਨੂੰ ਚੱਗਾ ਨਹੀ ਲੱਗਦਾ
ਦਿਲਜੀਤ ਗੋਪੀ ਨੂੰ ਛੱਡ ਰਹਿਣ ਦੇ ਚੱਟਨ ਨੂੰ
ਗੋਪੀ ਚੱਟਨ ਨੂੰ ਦਿਲ ਕਰਦਾ
ਦਿਲਜੀਤ ਕੁਝ ਸੋਚ ਕੇ ਮੇਰੀ ਚੱਟ ਲਵੀ
ਮਨਿੰਦਰ ਖਿੰਜ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਬੋਲਦੀ ਕੀ ਗੱਲ ਆ
ਦਿਲਜੀਤ ਤੂੰ ਚੁੱਪ ਕਰ ਗੋਪੀ ਪਾ ਤੂੰ ਵਿੱਚ ਹੁਣ
ਗੋਪੀ ਕੀ ਪਾਮਾ ਤੇ ਕਿੱਥੇ ਪਾਵਾ
ਮਨਿੰਦਰ ਨੂੰ ਗ਼ੁੱਸਾ ਆ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਗ਼ੁੱਸੇ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਵੱਲ ਹੱਥ ਕਰਕੇ ਕਹਿੰਦੀ
ਆ ਮਾਂ ਆਪਣੀ ਵਿੱਚ ਪਾ ਜਿੱਥੇ ਅੱਗ ਲਾਈ ਆ
ਦਿਲਜੀਤ ਵੀ ਮਨਿੰਦਰ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕੇ ਹੱਸਣ ਲੱਗਦੀ
ਗੋਪੀ ਫਿਰ ਮਨਿੰਦਰ ਦੀਆ ਲੱਤਾਂ ਫੜ ਕੇ ਚੱਕ ਲੈਂਦਾ ਤੇ ਆਪਣਾ ਲੰਨ ਫੜ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਰੱਖ ਕੇ ਫੇਰਨ ਲੱਗਦਾ ਤੇ ਫਿਰ ਲੰਨ ਨੂੰ ਮਨਿੰਦਰ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਾਲੇ ਸੁਰਾਖ਼ ਤੇ ਰੱਖ ਕੇ ਅੰਦਰ ਨੂੰ ਕਰਨ ਲੱਗਦਾ
ਗੋਪੀ ਹੋਲੀ ਜਿਹੇ ਧੱਕਾ ਮਾਰਦਾ ਲੰਨ ਦਾ ਟੋਪਾ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਵੜ ਜਾਂਦਾ
ਮਨਿੰਦਰ ਆਪਣਾ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਮੂੱਹ ਖੋਲ ਲੈਂਦੀ
ਦਿਲਜੀਤ ਮਨਿੰਦਰ ਵੱਲ ਦੇਖ ਕੇ ਸਮਝ ਜਾਂਦੀ ਕੀ ਹੁਣ ਫੁੱਦੀ ਵੱਜਣ ਲੱਗੀ
ਗੋਪੀ ਫਿਰ ਦਿਲਜੀਤ ਵੱਲ ਦੇਖ ਕੇ ਦਿਲਜੀਤ ਨੂੰ ਅੱਖ ਮਾਰਦਾ ਤੇ ਮਨਿੰਦਰ ਦੇ ਪੱਟਾਂ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਇਹਨੇ ਜ਼ੋਰ ਦੀ ਘੱਸਾ ਮਾਰਦਾ ਕੀ ਲੰਨ ਪੂਰਾ ਮਨਿੰਦਰ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਵੜ ਜਾਂਦਾ ਧੱਕਾ ਇਹਨੀਂ ਜ਼ੋਰ ਦੀ ਹੁੰਦਾ ਕੀ ਲੰਨ ਮਨਿੰਦਰ ਦੀ ਬੱਚੇਦਾਨੀ ਵਿੱਚ ਵੱਜਦਾ
ਮਨਿੰਦਰ ਦੀ ਚੀਕ ਨਿੱਕਲ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਅੱਖਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਪਾਣੀ ਆ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਮਨਿੰਦਰ ਕਹਿੰਦੀ ਹਾਏ ਮੰਮੀ ਮਾਰ ਤੀ
ਗੋਪੀ ਮੰਮੀ ਦੇ ਵੀ ਤਾਂ ਗਇਆ ਹੀ ਸੀ
ਦਿਲਜੀਤ ਵੇ ਤੂੰ ਮਾਰਨੀ ਆ
ਗੋਪੀ ਆਪੇ ਤਾਂ ਕਿਹਾ ਮਾਰ
ਦਿਲਜੀਤ ਤੈਨੂੰ ਇਹਨੂੰ ਥੋੜੀ ਮਾਰਨ ਨੂੰ ਕਹਿ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰਨ ਨੂੰ ਕਹਿ
ਗੋਪੀ ਫਿਰ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗਦਾ ਮਨਿੰਦਰ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਮਨਿੰਦਰ ਨੂੰ ਵੀ ਮਜ਼ਾ ਆਉਣ ਲੱਗਦਾ
ਦਿਲਜੀਤ ਤੂੰ ਵੀ ਕਹਿੰਦੀ ਸੀ ਗੋਪੀ ਨੂੰ ਦੇਣੀ ਮੈਂ ਲੈ ਦੇ ਲਾ
ਮਨਿੰਦਰ ਪੂਰਾ ਸਵਾਦ ਲੈ ਰਹੀ ਹੁੱਦੀ ਤੇ ਹਰ ਘੱਸੇ ਨਾਲ ਥੱਲੇ ਤੋਂ ਆਪਣੇ ਚਿੱਤੜ ਚੱਕ ਕੇ ਗੋਪੀ ਦੇ ਪੱਟਾਂ ਤੇ ਮਾਰਦੀ ਤੇ ਕਹਿੰਦੀ ਤੇ ਦੇਣੀ ਆ ਦੇਖ ਕਿੰਦਾ ਲੈਂਦਾ
ਗੋਪੀ ਏਸ ਪੋਜੀਸਨ ਵਿੱਚ ਪੰਜ ਛੇ ਮਿੰਟ ਮਨਿੰਦਰ ਤੇ ਚੰਗੀ ਝੱਟ ਲਾਉਂਦਾ ਮਨਿੰਦਰ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਇੱਕ ਵਾਰ ਪਾਣੀ ਛੱਡ ਚੁੱਕੀ ਸੀ
ਗੋਪੀ ਫਿਰ ਲੰਨ ਮਨਿੰਦਰ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚੋਂ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਲੈਂਦਾ ਤੇ ਬੈਂਡ ਤੇ ਲੰਮਾ ਪੈ ਜਾਂਦਾ
ਤੇ ਮਨਿੰਦਰ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਆਪਣੇ ਉੱਪਰ ਕਰ ਲੈਂਦਾ ਮਨਿੰਦਰ ਹੁਣ ਦੋਵੇਂ ਪਾਸੇ ਲੱਤਾਂ ਕਰਕੇ ਗੋਪੀ ਉੱਪਰ ਬੈਠ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਲੰਨ ਫੜ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਰੱਖ ਕੇ ਉੱਪਰ ਬੈਠ ਜਾਂਦੀ ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਲੰਨ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਵੜ ਜਾਂਦਾ
ਮਨਿੰਦਰ ਫਿਰ ਗੋਪੀ ਉੱਪਰ ਛਾਲਾ ਮਾਰਨ ਲੱਗਦੀ
15 ਕ ਛਾਲਾ ਮਾਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮਨਿੰਦਰ ਥੱਕ ਜਾਂਦੀ ਤੇ ਗੋਪੀ ਉੱਪਰ ਬੈਠ ਜਾਂਦੀ ਗੋਪੀ ਫਿਰ ਮਨਿੰਦਰ ਨੂੰ ਖਿੱਚਕੇ ਆਪਣੇ ਉੱਪਰ ਕਰ ਲੈਂਦਾ ਤੇ ਆਪਣੇ ਹੱਥਾ ਨਾਲ ਮਨਿੰਦਰ ਦੇ ਦੇਨਾ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਫੜ ਲੈਂਦਾ
ਹੁਣ ਗੋਪੀ ਆਪਣੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਕੱਠੀਆ ਕਰ ਲੈਂਦਾ ਤੇ ਥੱਲੇ ਤੋਂ ਜ਼ੋਰ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਘੱਸੇ ਮਨਿੰਦਰ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਮਾਰਨ ਲੱਗਦਾ ਗੋਪੀ ਹਰ ਘਸੇ ਨਾਲ ਮਨਿੰਦਰ ਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਉੱਪਰ ਨੂੰ ਖਿੱਚ ਰਹਿ ਸੀ ਮਨਿੰਦਰ ਨੂੰ ਵੀ ਚੁਦਾਈ ਦਾ ਪੂਰਾ ਸਵਾਦ ਆ ਰਹਿ ਸੀ ਮਨਿੰਦਰ ਨੇ ਆਪਣਾ ਸਿਰ ਗੋਪੀ ਦੇ ਮੋਢੇ ਤੇ ਰੱਖਿਆਂ ਹੁੰਦਾ
ਗੋਪੀ ਮਨਿੰਦਰ ਨੂੰ ਜੱਫੀ ਪਾ ਲੈਂਦਾ ਤੇ ਉੱਪਰ ਤੋਂ ਮਨਿੰਦਰ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਲੰਨ ਤੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗਦਾ
ਸਾਰਾ ਬੈਂਡ ਹਿੱਲ ਰਹਿ ਹੁੰਦਾ
ਬੈਂਡ ਉੱਪਰ ਤਾਬੜ ਤੌੜ ਕੰਮ ਚੱਲ ਰਹਿ ਹੁੰਦਾ
ਮਨਿੰਦਰ ਤੇ ਗੋਪੀ ਨੂੰ ਕੁਝ ਪਤਾ ਨਹੀ ਹੁੰਦਾ ਕੀ ਦਿਲਜੀਤ ਵੀ ਪੂਰੀ ਨੰਗੀ ਹੋਈ ਖੜੀ ਆ
ਦਿਲਜੀਤ ਮਨਿੰਦਰ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਹੁੰਦੇ ਲੰਨ ਵੱਲ ਦੇਖ ਰਹੀ ਹੁੰਦੀ ਤੇ ਇੱਕ ਹੱਥ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਮਸਲ ਰਹੀ ਹੁੰਦੀ
ਦਿਲਜੀਤ ਸੋਚ ਰਹੀ ਹੁੰਦੀ ਹਾਏ ਏਸ ਬੈਂਡ ਤੇ ਤਾਂ। ਮੈਂ ਇੰਨੀ ਫੁੱਦੀ ਦਿੱਤੀ ਆ ਇੰਨਾਂ ਮਜ਼ਾ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਨਹੀ ਕਦੇ ਆਇਆ ਜਿੰਨਾ ਮਨਿੰਦਰ ਨੂੰ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਆਇਆ ਏਥੇ
ਗੋਪੀ ਫਿਰ ਹੋਲੀ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗਦਾ
ਤੇ ਆਪਣੇ ਇੱਕ ਹੱਥ ਮਨਿੰਦਰ ਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਵਾਲੀ ਲਾਇਨ ਵਿੱਚ ਫੇਰਨ ਲੱਗਦਾ ਤੇ ਉੱਗਲ
ਚਿੱਤੜਾਂ ਵਾਲੀ ਮੋਰੀ ਤੇ ਫੇਰਨ ਲੱਗਦਾ
ਤੇ ਮਨਿੰਦਰ ਦੇ ਕੰਨ ਵਿੱਚ ਕਹਿੰਦਾ ਭਾਬੀ ਘੋੜੀ ਬਣ ਜਾ ਹੁਣ
ਮਨਿੰਦਰ ਹਜੇ ਮਨ ਪ੍ਰਿਆ ਨਹੀ ਗੋਪੀ ਮਨਿੰਦਰ ਦੀ ਚਿੱਤੜਾਂ ਵਾਲੀ ਮੇਰੀ ਤੇ ਉਂਗਲ ਫੇਰ ਰਹਿ ਸੀ ਤੇ ਕਹਿੰਦਾ ਨਹੀ ਹਜੇ ਤਾਂ ਆ ਲੈਣੀ ਆ
ਮਨਿੰਦਰ ਫਿਰ ਗੋਪੀ ਉੱਪਰੋਂ ਉਠ ਕੇ ਪਰਾਂ ਹੋ ਕੇ ਘੋੜੀ ਬਣ। ਜਾਂਦੀ
ਮਨਿੰਦਰ ਜ਼ਿੰਦਾ ਹੀ ਗੋਪੀ ਉੱਪਰੋਂ ਪਰਾਂ ਹੁੰਦੀ ਗੋਪੀ ਦੀ ਨਿੰਗਾ ਸਾਮਣੇ ਜਾਂਦੀ ਜਿੱਥੇ ਦਿਲਜੀਤ ਬਿਲਕੁੱਲ ਨੰਗੀ ਖੜੀ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਮਸਲ ਰਹੀ ਹੁੰਦੀ ਦਿਲਜੀਤ ਦੀਆ ਅੱਖਾਂ ਜ਼ਿੰਦਾ ਹੀ ਗੋਪੀ ਨਾਲ ਮਿਲਦੀਆ ਦਿਲਜੀਤ ਇੱਕ ਦਮ ਘੁੰਮ ਕੇ ਭੱਜ ਕੇ ਬਾਥਰੂਮ ਵਿੱਚ ਵੜ ਜਾਂਦੀ।
ਦਿਲਜੀਤ ਜਦੋਂ ਘੁੰਮ ਕੇ ਭੱਜ ਕੇ ਬਾਥਰੂਮ ਵਿੱਚ ਵੜੀ ਤਾਂ ਗੋਪੀ ਦੀ ਨਿਗਾ ਦਿਲਜੀਤ ਦੇ ਗੋਲ ਭਾਰੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਸੀ ਭੱਜੀ ਜਾਂਦੀ ਦਿਲਜੀਤ ਦੇ ਨੰਗੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੇ ਜੋ ਰੰਗ ਬਨਿਆ ਸੀ ਉਸ ਨੇ ਗੋਪੀ ਨੂੰ ਹਿਲਾਕੇ ਰੱਖ ਤਾਂ ਗੋਪੀ ਇੱਕ ਬਾਰ ਤਾਂ ਮਨਿੰਦਰ ਨੂੰ ਭੁੱਲ ਹੀ ਗਿਆ ਸੀ
ਮਨਿੰਦਰ ਆਜਾ ਹੁਣ
ਗੋਪੀ ਫਿਰ ਮਨਿੰਦਰ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਲੰਨ ਵਾੜ ਦਿੰਦਾ ਤੇ ਮਨਿੰਦਰ ਦੀ ਲੈਣ ਲੱਗਦਾ
ਗੋਪੀ ਦਿਲਜੀਤ ਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਕੇ ਮਨਿੰਦਰ ਦੀ ਲੈਣ ਲੱਗਦਾ
ਗੋਪੀ ਘੱਸਿਆਂ ਦੀ ਸਪੀਡ ਪੂਰੀ ਤੇਜ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਮਨਿੰਦਰ ਹਏ ਬੱਸ ਕਰ ਹੁਣ ਥੱਕ ਗਈ ਮੈਂ ਸ਼ਾਹ ਲੈਣ ਦੇ
ਗੋਪੀ ਫਿਰ ਮਨਿੰਦਰ ਨੂੰ ਸਿੱਧੀ ਕਰ ਲੈਂਦਾ ਤੇ ਲੰਨ ਵਿੱਚ ਪਾਕੇ ਠੋਕਣ ਲੱਗਦਾ ਮਨਿੰਦਰ ਰੋਲਾਂ ਪਾ ਰਹੀ ਸੀ ਹਾਏ ਬੱਸ ਕਰ
ਗੋਪੀ ਲਗਾਤਾਰ ਘੱਸੇ ਮਾਰ ਰਹਿ ਸੀ
ਮਨਿੰਦਰ ਹਾਏ ਛੱਡ ਦੇ ਫਿਰ ਨਹੀ ਲੈਣੀ
ਮਨਿੰਦਰ ਦਿਲਜੀਤ ਕਿੱਥੇ ਗਈ ਫੜ ਇਹਨੂੰ
ਦਿਲਜੀਤ ਬਾਥਰੂਮ ਵਿੱਚੋਂ ਬਾਹਰ ਆਉਂਦੀ ਤੇ ਗੋਪੀ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦੀ ਗੋਪੀ ਛੱਡ ਇਹਨੂੰ ਕੀ ਖਾਧਾ ਤੇਰਾ
ਗੋਪੀ ਦਿਲਜੀਤ ਵੱਲ ਦੇਖ ਕੇ ਜੋ ਕਿ ਬਿਲਕੁਲ ਨੰਗੀ ਹੁੱਦੀ ਭਾਬੀ ਬੱਸ ਇੱਕ ਮਿੰਟ
ਮਨਿੰਦਰ ਦਿਲਜੀਤ ਇਹਨੂੰ ਕਰ ਪਰੇ ਮੇਰੇ ਦਰਦ ਹੁੰਦਾ
ਇਨੀ ਦੇਰ ਨੂੰ ਗੋਪੀ ਦਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਗੋਪੀ ਸਾਰਾ ਮਾਲ ਮਨਿੰਦਰ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਛੱਡ ਦਿੰਦਾ ਤੇ ਮਨਿੰਦਰ ਉੱਪਰ ਪੈ ਜਾਂਦਾ
ਮਨਿੰਦਰ ਹਾਏ ਪਾੜ ਕੇ ਰੱਖ ਤੀ
Join Our
Discord Server
For Daily Updates
