Join Our
Discord Server
For Daily Updates
ஆற்றங்கரையில், நிறைய முள்செடி இருந்து, நிறைய மறைவைக் கொடுத்தது. பாலத்திலிருந்து, ஒரு 200 மீட்டர் தெற்கு நோக்கி நடந்தால், ஒரு கல் மண்டபம் வரும். திருநெல்வேலி ஊர் gay மக்களின் சொர்க்கபுரி என்றே அந்த மண்டபத்தைச் சொல்லலாம். அதிர்ஷ்டம் இருந்தால், என்ன வேண்டுமானாலும் அங்கு செய்ய இயலும். பாலத்தில் இருந்து மண்டபத்துக்கு போகும் ஒற்றையடிப்பாதை, கிழக்கே மண்டபத்துக்கும், மேற்கே படித்துறைக்கும் பிரிந்தது. எனக்கு முன்னாள் போனவர், மேற்கே திரும்பி, படிக்குப் போனார். போகும் வழியில், நான் மண்டபத்தைத் திரும்பிப் பார்த்தேன். வெறிச்சென்று இருந்தது. எனக்கு முன்னாள் சென்றவர், மண்டபம் தாண்டி, வலப்பக்கம் படியில் இறங்கி, குளிப்பதற்கு ஆயத்தமாக, ஆடையை அவிழ்க்க ஆரம்பித்தார். படித்துறையில், வெளிச்சம் குறைவு. பாதி இருட்டு, பாதி வெளிச்சம். எதிர் கரையில் ஒரு சின்ன கருப்பண்ண சுவாமி கோயில் உள்ளது. அக்கோயில் வெளிச்சமும் படிக்கட்டு பக்கம் வந்தது. மற்றபடி, இங்கு ஒருவர் குளிக்கிறார் என்று பார்ப்பது கடினம்.
எனக்கு முன் சென்றவர், குளிக்க ஆயத்தமானார். நான் என்ன செய்தவென்று அறியாது அங்கேயே நின்றேன். அந்த இடத்தை தாண்டிச்சென்றால், நல்ல குத்திருட்டு. லேசான பயம் கொடுக்கவே, படித்துறையிலேயே நானும் நின்று விட்டேன். அப்போதுதான் எனக்கு முன்னாள் சென்றவரைப் பார்த்தேன். நான் மேல்படியில் சற்று இடப்பக்கம் நிற்க, அவர் கீழ்ப்படியில், காலில் தண்ணீர் படும் ஆழத்தில் நின்றார். மேல் போட்டு இருந்த, shirt, pant கழற்றி, underwear உடன், சட்டைக்கும் pantகும் சோப்பு போட ஆரம்பித்தார். நான் வேடிக்கை மட்டும்பார்த்தேன். சீக்கிரமே, சோப்பு போட்டுவிட்டு, அலசி, படியிலேயே துணியை விரித்து, காயப்போட்டார். இந்த ராத்திரி துணி எப்படி காயும் என்று நானும் சும்மா வேடிக்கைப் பார்த்தேன்.
ஆள் என்ன வேலை பார்ப்பவர் என்று யூகிக்க முடியவில்லை. கட்டட வேலை பார்ப்பவர்கள் பெரும்பாலும் சாரம் (கைலி) கட்டியிருப்பார்கள். இவர் pant போட்டிருந்தார். ஆனால் அவர்கள் போலவே, ஒல்லியான தேகம், தேடினாலும் தொப்பை கிடைக்காத நேரான வயிறு. வெயிலில் வேலை செய்வதால் வரும் tan. ஓரளவு தெளிந்த முகம். நிராகரிக்க முடியாத அழகு. துணியைக் காயப்போட்டுவிட்டு, அப்படியே, தண்ணிக்குள், டைவ் அடித்தார். நான் இந்நேரம், படியில் உட்கார்ந்துவிட்டேன். அவர் குளிக்க ஆரம்பித்து ஒரு ஐந்து நிமிடம் இருக்கும். வேடிக்கைப் பார்த்த என்னைப் பார்த்து, குளிக்கலியா, தம்பி என்று கேட்டார். நானும் வழக்கம்போல் சொல்லும் சாக்குபோக்கு: இல்ல துண்டு எடுத்துட்டு வரல என்றேன். பரவா இல்ல, சும்மா அவுத்துப்போட்டுட்டு குளிங்க தம்பி. இந்தப்பக்கம் யாரும் வருவது இல்ல. வந்தாலும் ஆம்பளைங்க மட்டும்தான் வருவாங்க என்றார்.
ஹ்ம்ம், நமக்கும் ஆற்றில் பிறந்த மேனியாய் குளித்துப் பழக்கம் என்பதால், சற்று யோசிப்பதுபோல், பாசாங்கு செய்தேன். சும்மா வாங்க தம்பி, என்றார். மறு யோசனை செய்வானேன். மட மடவென்று, ஆடை களைய ஆரம்பித்தேன். குளிர்ந்த காற்று மேல் தழுவியது. அடித்த குளிரில், குஞ்சு சுருங்கிப்போச்சு. தலை நனையாமல், மேல் மட்டும் நனையுமாறு, மெல்ல ஆற்றில் இறங்கினேன். அந்தப் படித்துறை பக்கம் ஆழம் அதிகம். நிறைய பாறை வேறு. அதனால் அவர் நெஞ்சளவு தண்ணீரில் இருக்க, நானும் அவர் அருகிலேயே நிற்க வேண்டியதாயிற்று. ரெண்டு பேரும் ரெண்டு நிமிஷம்தான் சும்மா இருந்திருப்போம். அவர் குளிக்கும்போது, எதேர்ச்சையாக அவர் கை என் குஞ்சில் பட்டது. எதேர்ச்சையா அல்லது என் குஞ்சை தேடினாரா என்று தெரியவில்லை. நான் என் சாமானை அவர் கை படும்படி பக்கம் சென்றேன்.
அவர் கை இப்போது என் சாமானைப் பிடித்துக்கொண்டு, மெலிதாகத் திருகி, நீவிவிட்டார். என் தம்பி எழுந்திருக்கலானான். நானும், அவர் குஞ்சைத் தேடிப்பிடித்தேன். அவரது சாமான், ஏற்கனவே, கம்பிபோல் விறைத்து கட்டையாக விறைத்து நின்றது.
இந்த உண்மை சம்பவத்தை நான் எழுத நினைக்கும்போது, மற்றவர்கள் இதனை நம்புவார்களா என்ற எண்ணம் எனக்குள் தோன்றியது. ஏனென்றால், முன்பின் அறியாத நபர், பிறந்த மேனியாய் குளிக்க அழைப்பதும், உடனே குஞ்சைத் தடவிக் கொடுக்க ஆரம்பித்ததும், சற்றே நம்பக் கடினமானதாக இருக்கும். இதுவும் ஒரு கற்பனைக் கதையோ, என்றெண்ண வைத்துவிடும். ஆனால், சில சமயம் நிஜம் கற்பனையை கடந்துவிடுகிறது. சொல்வதெல்லாம் உண்மை நிகழ்ச்சி பார்த்தால் புரியும். உலகத்தில் இப்படியுமா நடக்கிறது என்று நம்மை அதிசயிக்க வைக்கும். அன்றும் அப்படித்தான், நான் எதிர்பார்க்காதவாறு நடந்தது.
அவர் குஞ்சைத் தொடவும், மழை பெய்யவும் சரியாக இருந்தது. ஏதோ switch போட்டது போல், மழை தொடங்கியது. உடனே அவர், துணி நனைந்துவிடும், வாங்க மண்டபத்துக்கு போகலாம் என்று சொல்லி, என் பதிலை எதிர்பார்க்காமல், காயப்போட்ட துணிமணிகளை எடுத்துக்கொண்டு, அவசரமாக மண்டபத்தை நோக்கி ஓடினார். நானும் என் dressஐ எடுத்துக்கொண்டு, மணி ஆட்டியவாறு, மண்டபத்தை நோக்கி விரைந்தேன். இருவரும் உடைகளை ஓரமாக வைத்துவிட்டு, இறுக்கிக் கட்டிக்கொண்டோம். அவர் முகத்தை என் கன்னத்தோடு தேய்த்தார். மெல்ல கன்னத்தைக் கவ்வி, உரசி, முகர்ந்து, என் உதடுகளைக் கவ்வினார். பெய்யும் மழையின் சாரல், லேசான காற்றின் குளிர், அவர் உடல் கதகதப்பு. இவை எல்லாம் சேர்ந்து ஏதோ செய்தது.
எனக்கு இந்த இடம் புதியது. யாரும் வந்துவிடுவார்களோ, பார்த்துவிடுவார்களோ என்ற பயம் என் சாமானை முழுவதும் எழுந்திருக்க விடாமல் செய்தது. ஆனால் அவரோ, அதைப் பற்றி சிறிதும் அலட்டிக்கொள்ளவில்லை. அவரிடமே கேட்டேன்: இங்க யாரும் வரமாட்டாங்களா? அவர் சிரித்துக்கொண்டே, பயமே வேண்டாம். இந்த டைம் மேல கம்பெனி தான் வருவாங்க, தைரியமா செய்யலாம் என்றார். சிறிது தைரியம் வரவே, அவரை மேலும் இறுக்கிக் கட்டிகொண்டேன். இருவரும், முத்த மழை பொழிந்தபிறகு, அவர் என் மார்புக் காம்பை நாக்கால் நக்கி, நாக்கால் சுற்றிலும் எச்சில் படுத்தி வட்டமிட்டார். அப்பப்பா. நான் என் உதட்டைக் கடிக்கலானேன்.
இரண்டு காம்பையும் ஈரப்படுத்தியப்பிறகு, மெல்ல குனிந்து, என் இடுப்பைக் கடித்தார். நாக்கால் மெல்லிசாக இருபக்கமும் நக்கினார். எனக்கு மயிர்க்கூச்சம் உண்டாயிற்று. உடம்பெல்லாம் கூசியது. இதுவரை யாரும் இடுப்பை நக்கியது இல்லையாதலால், உடம்பெல்லாம் சிலிர்த்துக் கூசியது. இடுப்பை கவ்வியவர், தொடர்ந்து கீழே சென்று, என் தண்டின் மேல் பகுதியில் முகைத்தை அழுத்தித் தேய்த்தார். பின்னர் முழுசாக எழுந்திருந்த என் தம்பியை அப்படியே வாயில் உள் வாங்கினார். பின்னர் வாயாலேயே அழுத்தம் கொடுத்து என் நுனித்தோல் உரித்தார். இப்போது எனக்கு இன்னும் கூசி நிற்க முடியாமற்போனது. அவர் சற்று நேரம் வாயில் வைத்துவிட்டு, பின்னர் எழுந்தார். இரு கைகளால் என்னைப் பிடித்துக்கொண்டு, மண்டபத்தில் அமரச் செய்தார்.
இப்போது விரைத்த அவர் சாமான் என் முகத்துக்கு நேரே நீட்டிக்கொண்டிருந்தது. அவர் செய்தபடியே நானும் அவர் நுனித்தோலை வாயால் அகற்றி, குஞ்சை முழுவதும் என் வாய்க்குள் திணித்தேன். எனக்கு தெரிந்தவாறு மேல் நாக்கால் அவர் தண்டின் அடிப்பகுதியை வருடினேன். மனுஷன் முனக ஆரம்பித்தார். பின்னர் வாய்க்குள் எச்சில் குவித்து, என் தலையை முன்னும் பின்னும் ஆட்டி, நன்கு ஊம்பினேன். அவர் சிலிர்த்தவாறே, என் தலை முடியைக் கோதிவிட்டார்.கொஞ்ச நேரத்தில் மனுஷன் என் வாய்க்குள் வெடித்தார். சூடாக அவர் கஞ்சி பாய்ந்தது. முழுங்கமால் வாயிலே வைத்திருந்து, அவர் முழு கஞ்சியையும் என் வாய்க்குள் கொட்டியதும், தூர துப்பினேன். இறுதியில் அடி பம்பில் தண்ணீர் ஒழுகுவது போல, அவர் பம்பில் இருந்து, லேசாக வெள்ளை நிறத் திரவம் வழிந்தது. அதையும் நாக்கால் நக்கினேன்.
மழை இன்னும் விடவில்லை. ஆனால் தொடர்ந்து நிர்வாணமாக இருக்க இயலவில்லை. கொசு உரிக்கத் தொடங்கிவிட்டது. ஆகவே, ஆடைகளை போட்டுக்கொண்டு, மழை வெறிக்கும் வரை மண்டபத்தில் காத்திருந்தோம். நின்றவுடன், இருவரும் ஒன்றாக படி ஏறி, சைக்கிளை எடுத்துக்கொண்டு, எதுவுமே நடக்காததுபோல் வீட்டை நோக்கி அழுத்தத் தொடங்கினேன்.
எனக்கு முன் சென்றவர், குளிக்க ஆயத்தமானார். நான் என்ன செய்தவென்று அறியாது அங்கேயே நின்றேன். அந்த இடத்தை தாண்டிச்சென்றால், நல்ல குத்திருட்டு. லேசான பயம் கொடுக்கவே, படித்துறையிலேயே நானும் நின்று விட்டேன். அப்போதுதான் எனக்கு முன்னாள் சென்றவரைப் பார்த்தேன். நான் மேல்படியில் சற்று இடப்பக்கம் நிற்க, அவர் கீழ்ப்படியில், காலில் தண்ணீர் படும் ஆழத்தில் நின்றார். மேல் போட்டு இருந்த, shirt, pant கழற்றி, underwear உடன், சட்டைக்கும் pantகும் சோப்பு போட ஆரம்பித்தார். நான் வேடிக்கை மட்டும்பார்த்தேன். சீக்கிரமே, சோப்பு போட்டுவிட்டு, அலசி, படியிலேயே துணியை விரித்து, காயப்போட்டார். இந்த ராத்திரி துணி எப்படி காயும் என்று நானும் சும்மா வேடிக்கைப் பார்த்தேன்.
ஆள் என்ன வேலை பார்ப்பவர் என்று யூகிக்க முடியவில்லை. கட்டட வேலை பார்ப்பவர்கள் பெரும்பாலும் சாரம் (கைலி) கட்டியிருப்பார்கள். இவர் pant போட்டிருந்தார். ஆனால் அவர்கள் போலவே, ஒல்லியான தேகம், தேடினாலும் தொப்பை கிடைக்காத நேரான வயிறு. வெயிலில் வேலை செய்வதால் வரும் tan. ஓரளவு தெளிந்த முகம். நிராகரிக்க முடியாத அழகு. துணியைக் காயப்போட்டுவிட்டு, அப்படியே, தண்ணிக்குள், டைவ் அடித்தார். நான் இந்நேரம், படியில் உட்கார்ந்துவிட்டேன். அவர் குளிக்க ஆரம்பித்து ஒரு ஐந்து நிமிடம் இருக்கும். வேடிக்கைப் பார்த்த என்னைப் பார்த்து, குளிக்கலியா, தம்பி என்று கேட்டார். நானும் வழக்கம்போல் சொல்லும் சாக்குபோக்கு: இல்ல துண்டு எடுத்துட்டு வரல என்றேன். பரவா இல்ல, சும்மா அவுத்துப்போட்டுட்டு குளிங்க தம்பி. இந்தப்பக்கம் யாரும் வருவது இல்ல. வந்தாலும் ஆம்பளைங்க மட்டும்தான் வருவாங்க என்றார்.
ஹ்ம்ம், நமக்கும் ஆற்றில் பிறந்த மேனியாய் குளித்துப் பழக்கம் என்பதால், சற்று யோசிப்பதுபோல், பாசாங்கு செய்தேன். சும்மா வாங்க தம்பி, என்றார். மறு யோசனை செய்வானேன். மட மடவென்று, ஆடை களைய ஆரம்பித்தேன். குளிர்ந்த காற்று மேல் தழுவியது. அடித்த குளிரில், குஞ்சு சுருங்கிப்போச்சு. தலை நனையாமல், மேல் மட்டும் நனையுமாறு, மெல்ல ஆற்றில் இறங்கினேன். அந்தப் படித்துறை பக்கம் ஆழம் அதிகம். நிறைய பாறை வேறு. அதனால் அவர் நெஞ்சளவு தண்ணீரில் இருக்க, நானும் அவர் அருகிலேயே நிற்க வேண்டியதாயிற்று. ரெண்டு பேரும் ரெண்டு நிமிஷம்தான் சும்மா இருந்திருப்போம். அவர் குளிக்கும்போது, எதேர்ச்சையாக அவர் கை என் குஞ்சில் பட்டது. எதேர்ச்சையா அல்லது என் குஞ்சை தேடினாரா என்று தெரியவில்லை. நான் என் சாமானை அவர் கை படும்படி பக்கம் சென்றேன்.
அவர் கை இப்போது என் சாமானைப் பிடித்துக்கொண்டு, மெலிதாகத் திருகி, நீவிவிட்டார். என் தம்பி எழுந்திருக்கலானான். நானும், அவர் குஞ்சைத் தேடிப்பிடித்தேன். அவரது சாமான், ஏற்கனவே, கம்பிபோல் விறைத்து கட்டையாக விறைத்து நின்றது.
இந்த உண்மை சம்பவத்தை நான் எழுத நினைக்கும்போது, மற்றவர்கள் இதனை நம்புவார்களா என்ற எண்ணம் எனக்குள் தோன்றியது. ஏனென்றால், முன்பின் அறியாத நபர், பிறந்த மேனியாய் குளிக்க அழைப்பதும், உடனே குஞ்சைத் தடவிக் கொடுக்க ஆரம்பித்ததும், சற்றே நம்பக் கடினமானதாக இருக்கும். இதுவும் ஒரு கற்பனைக் கதையோ, என்றெண்ண வைத்துவிடும். ஆனால், சில சமயம் நிஜம் கற்பனையை கடந்துவிடுகிறது. சொல்வதெல்லாம் உண்மை நிகழ்ச்சி பார்த்தால் புரியும். உலகத்தில் இப்படியுமா நடக்கிறது என்று நம்மை அதிசயிக்க வைக்கும். அன்றும் அப்படித்தான், நான் எதிர்பார்க்காதவாறு நடந்தது.
அவர் குஞ்சைத் தொடவும், மழை பெய்யவும் சரியாக இருந்தது. ஏதோ switch போட்டது போல், மழை தொடங்கியது. உடனே அவர், துணி நனைந்துவிடும், வாங்க மண்டபத்துக்கு போகலாம் என்று சொல்லி, என் பதிலை எதிர்பார்க்காமல், காயப்போட்ட துணிமணிகளை எடுத்துக்கொண்டு, அவசரமாக மண்டபத்தை நோக்கி ஓடினார். நானும் என் dressஐ எடுத்துக்கொண்டு, மணி ஆட்டியவாறு, மண்டபத்தை நோக்கி விரைந்தேன். இருவரும் உடைகளை ஓரமாக வைத்துவிட்டு, இறுக்கிக் கட்டிக்கொண்டோம். அவர் முகத்தை என் கன்னத்தோடு தேய்த்தார். மெல்ல கன்னத்தைக் கவ்வி, உரசி, முகர்ந்து, என் உதடுகளைக் கவ்வினார். பெய்யும் மழையின் சாரல், லேசான காற்றின் குளிர், அவர் உடல் கதகதப்பு. இவை எல்லாம் சேர்ந்து ஏதோ செய்தது.
எனக்கு இந்த இடம் புதியது. யாரும் வந்துவிடுவார்களோ, பார்த்துவிடுவார்களோ என்ற பயம் என் சாமானை முழுவதும் எழுந்திருக்க விடாமல் செய்தது. ஆனால் அவரோ, அதைப் பற்றி சிறிதும் அலட்டிக்கொள்ளவில்லை. அவரிடமே கேட்டேன்: இங்க யாரும் வரமாட்டாங்களா? அவர் சிரித்துக்கொண்டே, பயமே வேண்டாம். இந்த டைம் மேல கம்பெனி தான் வருவாங்க, தைரியமா செய்யலாம் என்றார். சிறிது தைரியம் வரவே, அவரை மேலும் இறுக்கிக் கட்டிகொண்டேன். இருவரும், முத்த மழை பொழிந்தபிறகு, அவர் என் மார்புக் காம்பை நாக்கால் நக்கி, நாக்கால் சுற்றிலும் எச்சில் படுத்தி வட்டமிட்டார். அப்பப்பா. நான் என் உதட்டைக் கடிக்கலானேன்.
இரண்டு காம்பையும் ஈரப்படுத்தியப்பிறகு, மெல்ல குனிந்து, என் இடுப்பைக் கடித்தார். நாக்கால் மெல்லிசாக இருபக்கமும் நக்கினார். எனக்கு மயிர்க்கூச்சம் உண்டாயிற்று. உடம்பெல்லாம் கூசியது. இதுவரை யாரும் இடுப்பை நக்கியது இல்லையாதலால், உடம்பெல்லாம் சிலிர்த்துக் கூசியது. இடுப்பை கவ்வியவர், தொடர்ந்து கீழே சென்று, என் தண்டின் மேல் பகுதியில் முகைத்தை அழுத்தித் தேய்த்தார். பின்னர் முழுசாக எழுந்திருந்த என் தம்பியை அப்படியே வாயில் உள் வாங்கினார். பின்னர் வாயாலேயே அழுத்தம் கொடுத்து என் நுனித்தோல் உரித்தார். இப்போது எனக்கு இன்னும் கூசி நிற்க முடியாமற்போனது. அவர் சற்று நேரம் வாயில் வைத்துவிட்டு, பின்னர் எழுந்தார். இரு கைகளால் என்னைப் பிடித்துக்கொண்டு, மண்டபத்தில் அமரச் செய்தார்.
இப்போது விரைத்த அவர் சாமான் என் முகத்துக்கு நேரே நீட்டிக்கொண்டிருந்தது. அவர் செய்தபடியே நானும் அவர் நுனித்தோலை வாயால் அகற்றி, குஞ்சை முழுவதும் என் வாய்க்குள் திணித்தேன். எனக்கு தெரிந்தவாறு மேல் நாக்கால் அவர் தண்டின் அடிப்பகுதியை வருடினேன். மனுஷன் முனக ஆரம்பித்தார். பின்னர் வாய்க்குள் எச்சில் குவித்து, என் தலையை முன்னும் பின்னும் ஆட்டி, நன்கு ஊம்பினேன். அவர் சிலிர்த்தவாறே, என் தலை முடியைக் கோதிவிட்டார்.கொஞ்ச நேரத்தில் மனுஷன் என் வாய்க்குள் வெடித்தார். சூடாக அவர் கஞ்சி பாய்ந்தது. முழுங்கமால் வாயிலே வைத்திருந்து, அவர் முழு கஞ்சியையும் என் வாய்க்குள் கொட்டியதும், தூர துப்பினேன். இறுதியில் அடி பம்பில் தண்ணீர் ஒழுகுவது போல, அவர் பம்பில் இருந்து, லேசாக வெள்ளை நிறத் திரவம் வழிந்தது. அதையும் நாக்கால் நக்கினேன்.
மழை இன்னும் விடவில்லை. ஆனால் தொடர்ந்து நிர்வாணமாக இருக்க இயலவில்லை. கொசு உரிக்கத் தொடங்கிவிட்டது. ஆகவே, ஆடைகளை போட்டுக்கொண்டு, மழை வெறிக்கும் வரை மண்டபத்தில் காத்திருந்தோம். நின்றவுடன், இருவரும் ஒன்றாக படி ஏறி, சைக்கிளை எடுத்துக்கொண்டு, எதுவுமே நடக்காததுபோல் வீட்டை நோக்கி அழுத்தத் தொடங்கினேன்.
