Adultery ਫੁਦੀ ਮਰਵਾਉਣ ਦਾ ਚਸਕਾ(CHASKA)

[iMUNISH]

ਫੁਦੀ ਮਰਵਾਉਣ ਦਾ ਚਸਕਾ​

 

[iMUNISH]

ਭਾਗ – 1 – ਜਾਣ ਪਹਿਚਾਣ


ਇਸ ਕਹਾਣੀ ਦੇ ਪਾਤਰ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਹਨ
ਪਹਿਲਾ ਪਰਿਵਾਰ
ਸਤਨਾਮ ਸਿੰਘ 40 ਸਾਲ
ਗੁਰਲੀਨ ਕੌਰ 38 ਸਾਲ, ਸਤਨਾਮ ਦੀ ਘਰਵਾਲੀ। ਇਸਦਾ ਸਾਈਜ਼ ਹੈ 36-30-36। ਇਸਦੇ ਵਿਆਹ ਤੋ ਪਹਿਲਾ ਜਵਾਨੀ ਵਿਚ ਆਵਦੇ ਪੇਕੇ ਪਿੰਡ ਬਹੁਤ ਚਰਚੇ ਸਨ। ਸੁਣਨ ਚ ਆਇਆ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਆਵਦੇ ਪਿੰਡ ਦੇ ਸਰਕਾਰੀ ਸਕੂਲ ਦੇ ਮਾਸਟਰ ਤੋ ਚੁਦਾਣ ਦੇ ਸਾਰੇ ਗੁਣ ਸਿੱਖ ਚੁੱਕੀ ਸੀ। ਪਰ ਵਿਆਹ ਤੋ ਬਾਅਦ ਉਹ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਆਵਦੇ ਘਰਵਾਲੇ ਨੂੰ ਸਮਰਪਿਤ ਹੈ।
ਪ੍ਰੀਤੀ 18 ਸਾਲ, ਸਤਨਾਮ ਦੀ ਕੁੜੀ। ਜੋ ਕਿ ਇੱਕ ਨੰਬਰ ਦਾ ਮਾਲ ਹੈ। ਇਸਦਾ ਰੰਗ ਗੋਰਾ, 32 ਸਾਈਜ਼ ਦੇ ਮੰਮੇ, 26 ਲੱਕ ਤੇ 30 ਦੀ ਬੁੰਡ ਹੈ। ਛੋਟੀ ਉਮਰ ਹੋਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਵੀ ਉਹ ਪਿੰਡ ਦੇ ਮੁੰਡਿਆਂ ਦੇ ਲਨ ਖੜੇ ਕਰਵਾਉਣ ਚ ਸਫਲ ਹੁੰਦੀ ਸੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਮੰਮੇ ਭਾਵੇਂ ਛੋਟੇ ਸਨ ਪਰ ਇਕਦਮ ਗੋਲ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਕਿਸੇ ਗੇਂਦ ਵਾਂਗ ਲਗਦੇ ਸਨ ਤੇ ਉਸਦਾ ਦੁੱਧ ਵਰਗਾ ਰੰਗ ਮੁੰਡਿਆ ਨੂੰ ਨਿਚੋੜ ਕੇ ਰੱਖ ਦਿੰਦਾ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਹਾਲੇ ਤਕ ਲਨ ਦੇ ਸਵਾਦ ਤੋਂ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਅਣਜਾਣ ਹੈ।
ਸਾਹਿਲ 21 ਸਾਲ, ਸਤਨਾਮ ਦਾ ਮੁੰਡਾ। ਜੋ ਕੇ ਇਕ ਨੰਬਰ ਦਾ ਠਰਕੀ ਹੈ ਤੇ ਆਪਣੀ ਭੈਣ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੀਆਂ ਸਹੇਲੀਆਂ ਤੇ ਅੱਖ ਰੱਖਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਵੀ ਹਾਲੇ ਤਕ ਆਵਦੇ ਲਨ ਨੂੰ ਸਿਰਫ ਹੱਥ ਨਾਲ ਹੀ ਸ਼ਾਂਤ ਕਰਦਾ ਹੈ।


ਦੂਜਾ ਪਰਿਵਾਰ
ਗੁਰਦੀਪ ਸਿੰਘ 45 ਸਾਲ
ਜਸਵਿੰਦਰ ਕੌਰ 41 ਸਾਲ, ਜੋ ਕਿ ਗੁਰਦੀਪ ਦੀ ਘਰਵਾਲੀ ਹੈ। ਜਿਸਦੇ ਮੰਮੇ 36 ਦੇ ਹਨ ਤੇ ਇਸਦੀ ਬੁੰਡ ਵੀ 36 ਦੀ ਹੈ ਜੋ ਕੇ ਬਹੁਤ ਵੱਡੀ ਲਗਦੀ ਹੈ।
ਮਨਿੰਦਰ ਕੌਰ 22 ਸਾਲ। ਇਹ ਗੁਰਦੀਪ ਦੀ ਕੁੜੀ ਹੈ। ਇਸਦੇ ਮੰਮੇ 34 ਸਾਈਜ਼, ਜੋ ਕੇ ਤਿੱਖੇ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਉਸਦੇ ਸੂਟ ਚੋ ਸਾਫ ਹੀ ਦਿਸਦੇ ਹਨ। ਇਸਦਾ ਲੱਕ 28 ਤੇ ਇਸਦੀ ਬੁੰਡ 34 ਦੀ ਹੈ ਜੋ ਕਿ ਦੇਖਣ ਨੂੰ ਕਾਫੀ ਲਾਜਵਾਬ ਲਗਦੀ ਹੈ। ਮਨਿੰਦਰ ਦੇਖਣ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਪਰੀ ਤੋਂ ਘਟ ਨੀ ਸੀ। ਮਨਿੰਦਰ ਲਨ ਦਾ ਸਵਾਦ ਲੈ ਚੁੱਕੀ ਹੈ ਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਫੁਦੀ ਮਰਵਾਉਣ ਦਾ ਬਹੁਤ ਚਸਕਾ ਹੈ। ਇਹ ਆਵਦੇ ਯਾਰ ਸਾਬੀ ਨੂੰ ਕਈ ਵਾਰ ਆਵਦੇ ਘਰ ਸੱਦ ਕੇ ਉਸਦੇ ਮੋਢੇ ਤੇ ਅਵਾਦੀਆ ਲੱਤਾ ਰੱਖ ਚੁੱਕੀ ਹੈ। ਮਨਿੰਦਰ ਦੇ ਘਰ ਇਹਦੇ ਪਿਓ, ਮਾ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ਤੇ ਇਸਦਾ ਭਰਾ ਬਾਹਰ ਗਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ।


ਇਹਨਾ ਦੇ ਗਵਾਂਡ ਚ ਸਾਬੀ (26 ਸਾਲ) ਨਾਮ ਦਾ ਮੁੰਡਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਸਾਬੀ ਪਿੰਡ ਦਾ ਇਕਲੌਤਾ ਮੁੰਡਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਮਨਿੰਦਰ ਦੀ ਸੀਲ ਤੋੜਨ ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਉਸਦੇ ਘਰ ਜਾ ਕੇ ਚੋਦਨ ਦਾ ਮਾਣ ਹਾਸਲ ਹੈ। ਉਹ ਪਿੰਡ ਦਾ ਇਕਲੌਤਾ ਮੁੰਡਾ ਹੈ ਜੋ ਇਸ ਪਰੀਆਂ ਵਰਗੀ ਰੰਨ ਨੂੰ ਆਵਦੇ ਲਨ ਤੇ ਬੈਠਾ ਚੁੱਕਾ ਹੈ।


ਬਾਕੀ ਦੇ ਕਿਰਦਾਰ ਕਹਾਣੀ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਦੱਸਦੇ ਜਾਵਾਂਗਾ।

 

[iMUNISH]

ਮਨਿੰਦਰ, ਪ੍ਰੀਤੀ ਤੇ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਇਸ ਕਹਾਣੀ ਦੀਆ ਮੁੱਖ ਕਿਰਦਾਰ ਹਨ, ਜੋ ਕਿ ਕਈ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਲੰਨਾ ਚੋ ਪਾਣੀ ਕੱਢਣ ਗੀਆ ਤੇ ਕਹਾਣੀ ਪੜ੍ਹਨ ਵਾਲੇ ਮੁੰਡਿਆ ਨੂੰ ਲਨ ਹਿਲਾਉਣ ਤੇ ਕੁੜੀਆਂ ਨੂੰ ਫੁਦੀ ਚ ਉਂਗਲੀ ਪਾਉਣ ਨੂੰ ਮਜਬੂਰ ਕਰਨਗੀਆ।

ਮਨਿੰਦਰ ਨਾਲ ਦੇ ਪਿੰਡ ਦੇ ਸਰਕਾਰੀ ਸਕੂਲ ਚੋਂ 12ਵੀ ਪਾਸ ਕਰਕੇ ਕਾਲੇਜ ਚ BA ਵਿਚ ਪੜ੍ਹਦੀ ਹੈ, ਇਹ ਕਾਲੇਜ ਵੀ ਉਸੇ ਪਿੰਡ ਵਿੱਚ ਸਰਕਾਰੀ ਸਕੂਲ ਦੇ ਬਿਲਕੁਲ ਨਾਲ ਹੀ ਹੈ। ਇਸ ਕਰਕੇ ਕਾਲੇਜ ਦੇ ਜਿਆਦਾਤਰ ਮੁੰਡੇ ਮਨਿੰਦਰ ਨੂੰ ਪਹਿਲਾ ਤੋਂ ਹੀ ਜਾਣਦੇ ਸਨ ਤੇ ਉਸਦੀ ਫੁਦੀ ਲੈਣ ਦੇ ਚਾਹਵਾਨ ਸਨ। ਮਨਿੰਦਰ ਵੀ ਮੁੰਡੇਆ ਦੇ ਉਸਨੂੰ ਚੋਧਣ ਦੀ ਮਨਸ਼ਾ ਤੋਂ ਜਾਣੂ ਸੀ, ਪਰ ਉਸਨੇ ਵੀ ਅੱਜ ਤੱਕ ਆਪਣੀ ਸਲਵਾਰ ਸਿਰਫ ਸਾਬੀ ਦੇ ਮੂਹਰੇ ਹੀ ਲਈ ਸੀ। ਸਾਬੀ ਤੇ ਉਸਦੀ ਇਸ ਠੁਕਾਈ ਬਾਰੇ ਪਿੰਡ ਵਿਚ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਸੀ ਜਾਣਦਾ, ਕਿਉਂਕਿ ਸਾਬੀ ਵੀ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਜੇਕਰ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਬਾਰੇ ਪਤਾ ਲਗ ਗਿਆ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਆਵਦਾ ਲਨ ਹੱਥ ਨਾਲ ਹੀ ਹਿਲੋਨਾ ਪਵੇਗਾ। ਇਸ ਲਈ ਸਾਬੀ ਨੇ ਇਹ ਰਾਜ਼ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਵੀ ਨੀ ਦੱਸਿਆ ਸੀ।

ਪ੍ਰੀਤੀ ਸਰਕਾਰੀ ਸਕੂਲ ਚ 10ਵੀ ਜਮਾਤ ਚ ਪੜ੍ਹਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਦੇ ਅੰਦਰ ਸੈਕਸ ਦੀ ਬਹੁਤ ਅੱਗ ਹੈ ਜੋ ਕਿ ਹਾਲੇ ਸਾਲ ਕੁ ਪਹਿਲਾ ਹੀ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਈ ਹੈ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੂੰ ਹਾਲੇ ਕੁਛ ਸਮਾ ਪਹਿਲਾ ਹੀ ਆਵਦੀਆਂ ਸਹੇਲੀਆ ਤੋਂ ਸੈਕਸ ਬਾਰੇ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪਤਾ ਲਗਾ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਇਸ ਅੱਗ ਨੂੰ ਆਵਦੀ ਉਂਗਲੀ ਨਾਲ ਸ਼ਾਂਤ ਕਰ ਲੈਂਦੀ ਹੈ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੀਆ ਖਾਸ ਸਹੇਲੀਆ ਚ ਕੁਲਦੀਪ ਤੇ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਸਨ। ਕੁਲਦੀਪ ਦੇ ਮੰਮੇ 28, ਬੁੰਡ 30 ਦੇ ਸਨ। ਉਸਦੀ ਉਮਰ ਵੀ ## ਸਾਲ ਤੋ ਘਟ ਸੀ। ਉਸਦੇ ਛੋਟੇ ਸ਼ਰੀਰ ਦਾ ਕਾਰਨ ਵੀ ਇਹੀ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਅੱਜੇ ਤਕ ਕਿਸੇ ਮੁੰਡੇ ਦੇ ਹੱਥ ਨਹੀਂ ਚੜੀ ਸੀ। ਕੁਲਦੀਪ ਦੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਖਾਸੀਅਤ ਇਹ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਬਹੁਤ ਸ਼ਰੀਫ਼ ਸੀ ਤੇ ਆਵਦੀਆਂ ਸਹੇਲੀਆ ਤੇ ਬਹੁਤ ਯਕੀਨ ਕਰਦੀ ਸੀ। ਇਸ ਦੇ ਉਲਟ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਜੋ ਕੇ ਬਹੁਤ ਚਲਾਕ ਸੀ, ## ਸਾਲ ਦੀ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਤੇ ਉਸਦਾ ਸ਼ਰੀਰ ਇਸ ਪਿੰਡ ਦੀਆਂ ਕੁੜੀਆਂ ਚੋਂ ਸਭ ਤੋਂ ਚੋਟੀ ਤੇ ਸੀ, ਉਹ ਕਈ ਮੁੰਡਿਆ ਦਾ ਪਾਣੀ ਕਢਾ ਚੁੱਕੀ ਸੀ। ਉਸਦੇ ਮੰਮੇ 34, ਬੁੰਡ 34 ਦੀ ਸੀ। ਉਸਦੇ ਵੱਡੇ ਸ਼ਰੀਰ ਦਾ ਕਾਰਨ ਹੀ ਪਿੰਡ ਦੇ ਕਈ ਗੱਭਰੂਆਂ ਦੀ ਉਸਤੇ ਕੀਤੀ ਮੇਹਨਤ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਸਾਲ ਕੁ ਹੀ ਪਿੰਡ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਮੁੰਡਿਆ ਕੋਂ ਚੁਦ ਆਪਣਾ ਨਾਮ ਪਿੰਡ ਚ ਮਸਹੂਰ ਕਰਵਾ ਲਿਆ ਸੀ। ਹੁਣ ਪਿੰਡ ਦੇ ਜਿਆਦਾਤਰ ਮੁੰਡੇ ਉਸਨੂੰ ਗਸਤੀ ਹੀ ਸਮਝਣ ਲਗ ਪਏ ਸਨ। ਪਰ ਹਾਲੇ ਵੀ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਪਿੰਡ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਕੈਮ ਪੁਰਜਿਆ ਚੋ ਇਕ ਸੀ। ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਪਿੰਡ ਵਿਚ ਹੀ ਕਰਿਆਨੇ ਦੀ ਦੁਕਾਨ ਕਰਦੇ ਲਾਲਾ ਸਤਪਾਲ ਰਾਮ ਦੀ ਕੁੜੀ ਹੈ।

ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਦਾ ਤਾਜ਼ਾ ਚੱਕਰ ਕਲਾਸ ਦੇ ਹੀ ਮੁੰਡੇ ਦੀਪੇ ਨਾਲ ਸੀ। ਉਹ ਅੱਜ ਅੱਧੀ ਛੁੱਟੀ ਵੇਲੇ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਜੋਬਨ ਦੇ ਨਜ਼ਾਰੇ ਲੁੱਟਣ ਲਈ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਨੂੰ ਕਲਾਸ ਵਿਚ ਰੁਕਣ ਲਈ ਕਹਿ ਚੁਕਾ ਸੀ। ਉਹ ਅਜਿਹਾ ਪਹਿਲਾ ਵੀ ਕਈ ਵਾਰ ਕਰ ਚੁੱਕਾ ਸੀ ਪਰ ਅੱਜ ਪਰੇਸ਼ਾਨੀ ਇਹ ਸੀ ਕਿ ਕੁਲਦੀਪ ਦੇ ਸਕੂਲ ਤੋਂ ਛੁੱਟੀ ਕਰਨ ਕਰਕੇ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਨੂੰ ਕੋਈ ਪਹਿਰੇਦਾਰ ਨਹੀਂ ਸੀ ਮਿਲ ਰਿਹਾ ਜੋ ਕਲਾਸ ਦੇ ਬਾਹਰ ਰਾਖੀ ਕਰ ਸਕੇ, ਪਹਿਲਾ ਪਹਿਰੇਦਾਰੀ ਦਾ ਕੰਮ ਕੁਲਦੀਪ ਕਰਦੀ ਸੀ। ਭਾਵੇਂ ਕੁਲਦੀਪ ਇਹਨਾਂ ਕੰਮਾਂ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਦੂਰ ਸੀ ਪਰ ਆਵਦੀ ਸਹੇਲੀ ਕਰਕੇ ਉਸਨੇ ਕਲਾਸ ਦੇ ਬਾਹਰ ਖੜ ਕੇ ਰੱਖੀ ਕਰਨੀ ਪੈਂਦੀ ਸੀ। ਅੱਜ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੂੰ ਰਾਖੀ ਲਈ ਮਨਾ ਰਹੀ ਸੀ, ਪਰ ਪ੍ਰੀਤੀ ਇਸ ਕੰਮ ਨੂੰ ਮਨਾ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ। ਆਖਿਰਕਾਰ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ਆਪਣੀ ਸੋਹ ਦੇ ਕੇ ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੂੰ ਰਾਖੀ ਲਈ ਮਨਾ ਲਿਆ ਸੀ। ਅੱਧੀ ਛੁੱਟੀ ਹੋਣ ਤੇ ਜਦੋਂ ਕਲਾਸ ਖਾਲੀ ਹੋਈ ਤਾਂ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਦਾ ਇਸ਼ਾਰਾ ਦੇਖ ਕੇ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦਰਵਾਜੇ ਕੋਲ ਖੜ ਗਈ। ਦੀਪਾ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਨੂੰ ਆਖ਼ਰੀ ਬੈਂਚ ਤੇ ਲਈ ਗਿਆ। ਉਸਨੇ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਨੂੰ ਗੋਦ ਚ ਬਿਠਾ ਲਿਆ ਤੇ ਉਸਦੇ ਮੰਮਿਆ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਨ ਲਗਾ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਕਲਾਸ ਦੇ ਬਾਹਰ ਖੜੀ ਆਸੇ ਪਾਸੇ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ।

ਉਸਨੂੰ ਡਰ ਵੀ ਲਗ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਏਧਰ ਦੀਪੇ ਦਾ ਲਨ ਖੜਾ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਤੇ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਨੂੰ ਉਸਦਾ ਲਨ ਆਵਦੀ ਬੁੰਡ ਦੀ ਲਕੀਰ ਚ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਪਰ ਦੋਵਾਂ ਦੇ ਕਪੜੇ ਪਾਏ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਲਨ ਸਿਰਫ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਸਲਵਾਰ ਨੂੰ ਹੀ ਰਗੜ ਰਿਆ ਸੀ। ਵੈਸੇ ਵੀ ਦੀਪਾ ਹਾਲੇ ਤਕ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਨੂੰ ਸਿਰਫ ਚੁੰਗ ਤੇ ਚੂਸ ਹੀ ਸਕਿਆ ਸੀ, ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਫੁਦੀ ਦੀ ਗਰਮੀ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨ ਦਾ ਮੌਕਾ ਉਹਨੂੰ ਨਹੀਂ ਸੀ ਮਿਲਿਆ ਹਾਲੇ। ਇੰਨੇ ਚਿਰ ਨੂੰ ਦੀਪੇ ਨੇ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਦਾ ਸੂਟ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਖਿਸਕਾ ਕੇ ਉਸਦਾ ਖੱਬਾ ਮੰਮਾ ਸੂਟ ਦੇ ਵਿਚੋਂ ਗ਼ਲੇ ਵਾਲੇ ਪਾਸਿਓ ਕਡ ਕੇ ਅੰਬ ਵੰਡ ਚੂਪਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਜਿਸ ਦਾ ਧਿਆਨ ਬਾਹਰ ਵਾਲ਼ ਹੀ ਸੀ, ਉਸਨੇ ਜਦ ਅੰਦਰ ਵੱਲ ਝਾਤ ਮਾਰੀ ਤਾ ਉਹ ਹੈਰਾਨ ਰਹਿ ਗਈ।

ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਪਿਆਰੀ ਸਹੇਲੀ ਦਾ ਮੰਮਾ ਜਦ ਨੰਗਾ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਉਸਦੇ ਸ਼ਰੀਰ ਚ ਅੱਗ ਜਿਹੀ ਦੌੜ ਗਈ ਤੇ ਦੂਜੇ ਹੀ ਪਲ ਉਸਦਾ ਮੂੰਹ ਸ਼ਰਮ ਨਾਲ ਝੁਕ ਗਿਆ। ਫਿਰ ਦੀਪੇ ਨੇ ਆਪਣਾ ਹਥ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਸਲਵਾਰ ਵਿਚ ਪਾ ਕੇ ਉਸਦੇ ਦਾਣੇ ਨੂੰ ਰਗੰਡਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਇਕਦਮ ਟੱਪ ਉਠੀ। ਦੀਪੇ ਨੇ ਛੇਤੀ ਛੇਤੀ ਕੰਮ ਕਰਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਕਿਉਂਕਿ ਟਾਈਮ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਸਭ ਕੁਛ ਬਹੁਤ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ। ਵੈਸੇ ਉਸਨੇ ਇਹ ਸਭ ਕੁਛ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਤੋ ਸੈਕਸੀ ਫਿਲਮ ਲੈ ਦੇਖਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਪਰ ਅੱਜ ਆਪਣੀ ਸਹੇਲੀ ਤੇ ਉਸਦੇ ਯਾਰ ਨੂੰ ਸਭ ਕੁਛ ਕਰਦਾ ਦੇਖ ਕੇ ਉਹ ਬਹੁਤ ਹੈਰਾਨ ਸੀ। ਹੁਣ ਦੀਪੇ ਨੇ ਆਪਣਾ ਲਨ ਬਾਹਰ ਕਢਿਆ ਤੇ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਹੱਥ ਵਿਚ ਫੜ੍ਹਾ ਦਿੱਤਾ।

ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਦੀਪੇ ਦੇ ਲਨ ਨੂੰ ਹਿਲਾਉਣ ਲੱਗੀ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੇ ਕਿਸੇ ਮੁੰਡੇ ਦਾ ਲਨ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਦੇਖਿਆ ਸੀ। ਦੀਪੇ ਦਾ ਲਨ 7 ਇੰਚ ਦਾ ਸੀ, ਉਸਦੇ ਲਨ ਤੇ ਕੋਈ ਵਾਲ ਨਹੀਂ ਸੀ ਤੇ ਉਸਦੇ ਮੋਟੇ ਮੋਟੇ ਟੱਟੇ ਲਨ ਨੂ ਚਾਰ ਚਨ ਲਾ ਰਹੇ ਸਨ। ਦੀਪੇ ਨੇ ਜਦ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੇ ਵਾਲ ਵੇਖਿਆ ਤਾ ਉਸਨੇ ਅੱਖਾਂ ਝੁਕਾ ਲਈਆਂ। ਪਰ ਉਹ ਫਿਰ ਉਹਨਾਂ ਵੱਲ ਵੇਖਣ ਲੱਗੀ। ਹੁਣ ਦੀਪੇ ਨੇ ਆਪਣਾ ਲਨ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਮੂੰਹ ਚ ਪਾ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਕਿਸੇ ਤਜ਼ਰੇਕਾਰ ਗਸਤੀ ਵਾਂਗੂੰ ਉਸਦਾ ਲਨ ਚੂਸਣ ਲੱਗੀ। ਥੋੜੇ ਸਮੇਂ ਚ ਹੀ ਦੀਪੇ ਦੇ ਲਨ ਨੇ ਹਥਿਆਰ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤੇ ਤੇ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਮੂੰਹ ਚ ਹੀ ਪਾਣੀ ਸ਼ਦ ਦਿੱਤਾ। ਦੀਪਾ ਆਵਦਾ ਲਨ ਸਾਫ ਕਰਦਾ ਪੈਂਟ ਚ ਪਾ ਕੇ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲ ਗਿਆ ਤੇ ਪ੍ਰੀਤੀ ਅੰਦਰ ਆ ਕੇ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਕਪੜੇ ਠੀਕ ਕਰਨ ਲੱਗੀ।

ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ਦੀਪੇ ਦੇ ਲਨ ਦਾ ਮਾਲ ਕਲਾਸ ਚ ਪਏ ਡਸਟਬਿਨ ਚ ਥੁੱਕ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਆਵਦੇ ਕਪੜੇ ਠੀਕ ਕਰ ਲਏ। ਫਿਰ ਰੋਜਾਨਾ ਵਾਂਗ ਬਾਕੀ ਕਲਾਸਾ ਚਲਦਿਆ ਰਹੀਆਂ ਪਰ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦਾ ਦਿਮਾਗ ਬੱਸ ਅੱਧੀ ਛੁੱਟੀ ਵਾਲੇ ਨਜ਼ਾਰੇ ਤੇ ਹੀ ਸੀ। ਇੰਨੇ ਚਿਰ ਨੂੰ ਛੁੱਟੀ ਦੀ ਘੰਟੀ ਵੱਜ ਗਈ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਸਕੂਲ ਦੇ ਗੇਟ ਤੇ ਆ ਕੇ ਮਨਿੰਦਰ ਦਾ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰਨ ਲੱਗੀ, ਜੋ ਆਵਦੀ ਕਾਲੇਜ ਵਲੋਂ ਤੁਰੀ ਆਉਂਦੀ ਦਿਸੀ। ਉਸਨੇ ਆ ਕੇ ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੂੰ ਹਾਲ ਚਾਲ ਪੁੱਛਿਆ।

ਅੱਜ ਹਮੇਸ਼ਾ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮਨਿੰਦਰ ਤੇ ਪ੍ਰੀਤੀ ਛੁੱਟੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਨੂੰ ਵਾਪਿਸ ਜਾ ਰਹੀਆਂ ਹਨ। ਉਹ ਦੋਵੇਂ ਸਕੂਲ ਟਾਈਮ ਤੋ ਹੀ ਇੱਕਠੀਆ ਘਰ ਜਾਂਦੀਆ ਸਨ, ਜਦੋਂ ਮਨਿੰਦਰ ਵੀ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਦੀ ਸੀ। ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਪਿੰਡ ਸਕੂਲ ਤੋਂ 1 ਕਿਲੋਮੀਟਰ ਦੂਰ ਸੀ। ਮਨਿੰਦਰ ਦਾ ਆਪਣੇ ਗੁਆਂਢੀ ਸਾਬੀ ਨਾਲ ਟਾਂਕਾ ਫਿਟ ਸੀ, ਜਿਸਦੀ ਸਿਰਫ ਇਕੋ ਇਕ ਰਜਗਾਰ ਪ੍ਰੀਤੀ ਸੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੇ ਹੀ ਦੋਵਾਂ ਦੀ ਯਾਰੀ ਪੁਵਾਈ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੇ ਹੀ ਸਾਬੀ ਦੇ ਸੁਨੇਹੇ ਮਨਿੰਦਰ ਤਕ ਪਹੁੰਚਾਏ ਸਨ। ਪਰ ਉਦੋਂ ਖੁਦ ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੇ ਇਹਨਾਂ ਕੰਮਾਂ ਬਾਰੇ ਜਿਆਦਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਪਤਾ।

ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੇ ਮਨਿੰਦਰ ਨੂੰ ਛੇੜਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ, ਦੀਦੀ ਕਿ ਹਾਲ ਆ ਸਾਡੇ ਜੀਜੂ ਦਾ, ਤਾ ਅੱਗੋ ਮਨਿੰਦਰ ਨੇ ਸੰਗਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ, ਕਿ ਸ਼ੈਤਾਨ ਨਾ ਹੋਵੇ ਕਿਸੇ ਥਾ ਦੀ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੇ ਫਿਰ ਕਿਹਾ ਕਿ ਦਸੋ ਨਾ ਦੀਦੀ ਤਾ ਮਨਿੰਦਰ ਨੇ ਹਸਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ ਕਿ ਠੀਕ ਹੀ ਨੇ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੇ ਫਿਰ ਪੁੱਛਿਆ ਕਿ ਦੀਦੀ ਕਿੰਨੇ ਦਿਨ ਹੋ ਗਏ ਮਿਲਿਆ ਨੂੰ ਤਾ ਮਨਿੰਦਰ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਸ ਕੋਲ ਤਾ ਵੇਹਲ ਕਿੱਥੇ ਆ। ਉਸਦੇ ਮਾਮੇ ਦੇ ਮੁੰਡੇ ਦਾ ਵਿਆਹ ਹੈ, ਇਸ ਕਰਕੇ ਉਹ ਜਿਆਦਾ ਉਥੇ ਹੀ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਕਰਕੇ 2 ਹਫਤੇ ਹੋ ਗਏ ਮਿਲਿਆ ਨੂੰ।

ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੇ ਮਨਿੰਦਰ ਦੀ ਫੁਦੀ ਵਲ ਦੇਖਦੇ ਹੋਏ ਛੇੜ ਦਿਆ ਕਿਹਾ ਕਿ ਹੁਣ ਫਿਰ ਕਿਦਾ ਕੰਮ ਸਾਰਦੇ ਹੋ, ਤਾ ਅੱਗੋ ਮਨਿੰਦਰ ਨੇ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦਾ ਹੱਥ ਫੜਦੇ ਹੋਏ ਉਸਦੀਆਂ ਉਂਗਲਾ ਘੁਟਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ ਕਿ ਜਿੱਦਾ ਤੂੰ ਸਾਰਦੀ ਹੈ। ਹੁਣ ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੇ ਵੀ ਸੰਗਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ ਕਿ ਹੁਣ ਸ਼ੇਰ ਵੀ ਘਾਹ ਖਾਂ ਲਗ ਪਏ। ਤਾ ਦੋਵੇਂ ਜਾਣੀਆਂ ਹੱਸਣ ਲਗ ਪਈਆਂ। ਅਸਲ ਚ ਮਨਿੰਦਰ ਦੇ ਯਾਰ ਸਾਬੀ ਦੇ ਮਾਮੇ ਦੇ ਮੁੰਡੇ ਦਾ ਵਿਆਹ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਉਹ ਜਿਆਦਾ ਨਾਨਕੇ ਪਿੰਡ ਹੀ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ ਅੱਜ ਕਲ। ਵੈਸੇ ਪ੍ਰੀਤੀ ਤੇ ਮਨਿੰਦਰ ਨੇ ਅੱਜ ਤੱਕ ਪਹਿਲਾ ਕਦੀ ਇੰਨੀ ਖੁਲ ਕੇ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕੀਤੀ ਪਰ ਅੱਜ ਕਲਾਸ ਵਾਲੇ ਨਜ਼ਾਰੇ ਨੇ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੇ ਫੁਦੀ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਗਰਮ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਤੇ ਉਸਦਾ ਸ਼ੋਲਾ ਭੁੜਕਣ ਲਗ ਪਿਆ ਸੀ। ਇਸੇ ਕਰਕੇ ਉਹ ਅੱਜ ਸਾਰੀ ਸ਼ਰਮ ਭੁੱਲ ਚੁੱਕੀ ਸੀ। ਇਹੀ ਹਾਲ ਮਨਿੰਦਰ ਦਾ ਸੀ, ਜੋ ਕਿ ਬਹੁਤ ਦਿਨਾ ਤੋ ਲਨ ਨੂੰ ਤਰਸ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਲਗ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਜਿਵੇਂ ਉਸਦੀ ਫੁਦੀ ਨੂੰ ਜੰਗਾਲ ਲਗ ਗਿਆ ਹੋਵੇ।

ਏਹਨੇ ਨੂੰ ਦੋ ਆਪਣੇ ਪਿੰਡ ਪਹੁੰਚ ਗਈਆ ਤੇ ਆਵਦੇ ਘਰ ਵਲ ਚਲ ਪਾਈਆਂ। ਮਨਿੰਦਰ ਨੇ ਘਰ ਪਹੁੰਚ ਕੇ ਕਪੜੇ ਬਦਲੇ ਤੇ ਰੋਟੀ ਖਾਣ ਤੋ ਬਾਅਦ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਨਾਲ ਘਰ ਦੇ ਕੰਮਾਂ ਚ ਹੱਥ ਵਟਾਉਣ ਲੱਗ ਪਈ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੇ ਵੀ ਘਰ ਜਾ ਕੇ ਕਪੜੇ ਬਦਲੇ ਤੇ ਰੋਟੀ ਖਾਦੀ। ਉਸਦਾ ਧਿਆਨ ਹਾਲੇ ਵੀ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਦੀਪੇ ਨਾਲ ਹੋਏ ਉਸ ਨਜ਼ਾਰੇ ਤੇ ਹੀ ਟਿਕਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਘਰ ਵਿਚ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੀ ਮੰਮੀ ਹੀ ਸੀ, ਉਸਦਾ ਬਾਪੂ ਕਿਸੇ ਕੰਮ ਲਈ ਬਾਹਰ ਗਿਆ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਆਪਣੀ ਮੰਮੀ ਨਾਲ ਥੋੜਾ ਬਹੁਤਾ ਕੰਮ ਕਰਵਾ ਕੇ ਕੋਠੇ ਤੇ ਆਵਦੇ ਕਮਰੇ ਚ ਚਲੀ ਗਈ। ਉਸਨੇ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਦੀ ਕੁੰਡੀ ਲਗਾ ਕੇ ਆਵਦੀ ਅਲਮਾਰੀ ਚੋਂ ਇਕ ਡਿਸਕ ਕਢੀ ਤੇ ਡੀਵੀਡੀ ਚ ਲਗਾ ਦਿੱਤੀ। ਇਹ ਇਕ ਬਲਿਊ ਫਿਲਮ ਦੀ ਡਿਸਕ ਸੀ , ਜੋ ਉਸਨੇ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਕੋਲੋ ਲਈ ਸੀ।

ਉਹ ਬੈਡ ਤੇ ਪੁੱਠੀ ਲੰਮੀ ਪੈ ਗਈ ਤੇ ਫਿਲਮ ਦੇਖਣ ਲੱਗੀ। ਫਿਲਮ ਵਿਚਲੇ ਹੀਰੋ ਹੀਰੋਇਨ ਉਸਨੂੰ ਦੀਪਾ ਤੇ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਲਗਣ ਲਗੇ। ਛੇਤੀ ਹੀ ਪ੍ਰੀਤੀ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨੰਗੀ ਹੋ ਗਈ। ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਵੱਡੀ ਉਂਗਲੀ ਨਾਲ ਫੁਦੀ ਦੇ ਦਾਣੇ ਨੂੰ ਰਗੰਡਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਫਿਰ ਉਸਨੇ ਆਵਦੀ ਉਂਗਲੀ ਫੁਦੀ ਦੇ ਅੰਦਰ ਵਾੜ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਕਰਨ ਲੱਗੀ। ਉਸਦੀ ਫੁਦੀ ਅੱਜ ਦੇਖੇ ਨਜ਼ਾਰਿਆ ਕਰਕੇ ਛੇਤੀ ਹੀ ਪਾਣੀ ਛੱਡ ਗਈ। ਪ੍ਰੀਤੀ 5 ਮਿੰਟ ਬੈਡ ਤੇ ਨੰਗੀ ਹੀ ਲੰਮੀ ਪਾਈ ਰਹੀ। ਫਿਰ ਉਸਨੂੰ ਆਵਦੀ ਮਾ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਸੁਣਾਈ ਦਿੱਤੀ ਤਾਂ ਉਹ ਹੋਸ਼ ਵਿਚ ਆਈ। ਉਸਨੇ ਆਵਦੀ ਫੁਦੀ ਨੂੰ ਸਾਫ ਕੀਤਾ, ਕਪੜੇ ਪਾਏ ਤੇ ਕਮਰਾ ਠੀਕ ਕੀਤਾ। ਫਿਰ ਉਸਨੇ ਡਿਸਕ ਸਾਂਭ ਕੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਥੱਲੇ ਵਲ ਨੂੰ ਤੁਰ ਪਈ।

 

[iMUNISH]

ਭਾਗ – 2 – ਪ੍ਰੀਤੀ ਤੇ ਮਨਿੰਦਰ ਦੀ ਹਵਸ ਦੀ ਅੱਗ।

ਹੁਣ ਰਾਤ ਦਾ ਸਮਾਂ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਸੀ। ਰੋਟੀ ਖਾਣ ਤੋ ਬਾਅਦ ਪ੍ਰੀਤੀ ਟਹਿਲਣ ਲਈ ਛੱਤ ਤੇ ਜਾਣ ਲਈ ਪੌੜੀਆਂ ਵੱਲ ਚੱਲ ਪਈ। ਉਹ ਰੋਟੀ ਖਾਣ ਤੋ ਬਾਅਦ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਛੱਤ ਤੇ ਥੋੜਾ ਸੈਰ ਕਰਦੀ ਸੀ। ਹੁਣ ਉਹ ਛੱਤ ਤੇ ਆ ਚੁੱਕੀ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਉਪਰ ਆਉਂਦੇ ਹੀ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਮਨਿੰਦਰ ਵੀ ਆਵਦੇ ਕੋਠੇ ਦੀ ਛੱਤ ਤੇ ਖੜੀ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਕੰਨ ਨੂੰ ਫੋਨ ਲਾਇਆ ਹੋ ਸੀ। ਦੋਵਾਂ ਦੇ ਘਰ ਆਪਸ ਚ ਜੁੜੇ ਹੋਏ ਸਨ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਬਨੇਰਾ ਟੱਪ ਕੇ ਉਸ ਵਲ ਗਈ ਤਾ ਮਨਿੰਦਰ ਨੇ ਫੋਨ ਬੰਦ ਕੀਤਾ ਤੇ ਪ੍ਰੀਤੀ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਨ ਲਗ ਪਈ।
ਪ੍ਰੀਤੀ – ਦੀਦੀ ਕਿਸ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ (ਹਸਦੇ ਹੋਏ)।
ਮਨਿੰਦਰ – ਤੇਰੇ ਜੀਜੂ ਨੂੰ ਫੋਨ ਲਾ ਰਹੀ ਸੀ।
ਪ੍ਰੀਤੀ – ਕਿ ਗੱਲ, ਇੰਨੀ ਬੇਸਬਰੀ??
ਮਨਿੰਦਰ – ਬਹੁਤ ਯਾਦ ਆ ਰਹੀ ਹੈ ਉਸ ਦੀ।
ਪ੍ਰੀਤੀ – ਯਾਦ ਜੀਜੂ ਦੀ ਆ ਰਹੀ ਹੈ ਜਾ ਜੀਜੂ ਦੇ_______ ਦੀ??
ਮਨਿੰਦਰ – ਸੰਗਦੇ ਹੋਏ, ਕਿਸ ਦੀ??
ਪ੍ਰੀਤੀ – ਜੀਜੂ ਦੇ ਉਸ ਦੀ।
ਮਨਿੰਦਰ – ਜੀਜੂ ਦੇ ਕਿਸ ਦੀ। ਮੈਨੂੰ ਸਮਝ ਨੀ ਲਗੀ। ਮਨਿੰਦਰ ਨੇ ਅਣਜਾਣ ਬਣਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ।
ਪ੍ਰੀਤੀ – ਜੀਜੂ ਦੇ ਉਸ ਦੀ ਜੋ ਤੁਹਾਨੂੰ ਰਾਤਾ ਨੂੰ ਸੌਣ ਨੀ ਦਿੰਦਾ।
ਫਿਰ ਦੋਵੇਂ ਹਸਣ ਲਗੀਆ।
ਮਨਿੰਦਰ – ਲੱਗ ਜੂ ਤੈਨੂੰ ਵੀ ਪਤਾ, ਜਦੋਂ ਕਿਸੇ ਮੁੰਡੇ ਦੇ ਥੱਲੇ ਲੰਮੀ ਪੈ ਗਈ ਤੇ ਅਗਲੇ ਦਾ ਤੇਰੀ ਧੁੰਨੀ ਤਕ ਗਿਆ।

ਅੱਜ ਮਨਿੰਦਰ ਕੁਛ ਜਿਆਦਾ ਹੀ ਖੁੱਲ ਕੇ ਗੱਲਾਂ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਸਕੂਲ ਤੋਂ ਆਉਂਦੇ ਹੋਏ ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੇ ਉਸ ਨਾਲ ਜੋ ਮਜਾਕੀਆ ਗੱਲਾਂ ਕੀਤੀਆਂ ਸਨ, ਉਸ ਨਾਲ ਮਨਿੰਦਰ ਦੀ ਸੰਗ ਘਟ ਗਈ ਸੀ। ਵੈਸੇ ਪਹਿਲਾ ਦੋਨਾਂ ਨੇ ਕਦੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕੀਤੀ, ਪਰ ਇਸ ਵੇਲੇ ਦੋਵਾਂ ਦੀ ਫੁਦੀ ਦਾ ਸ਼ੋਲਾ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਗਰਮ ਸੀ। ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਫੁਦੀ ਚ ਲੱਗੀ ਅੱਗ ਦੋਵਾਂ ਨੂੰ ਅਜਿਹਾ ਕਰਨ ਨੂੰ ਮਜਬੂਰ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ। ਦੋਵਾਂ ਦੀ ਫੁਦੀ ਦੀ ਲੀਕ ਸ਼ਾਇਦ ਇਸ ਵੇਲੇ ਕਿਸੇ ਗੱਭਰੂ ਦੇ ਲਨ ਦੀ ਉਡੀਕ ਵਿੱਚ ਸੀ।

ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੇ ਸੰਗਦੀ ਹੋਈ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਦੀਦੀ ਤੁਸੀ ਕਿੰਨੇ ਗੰਦੇ ਹੋ ਗਏ ਹੋ। ਇੰਨੇ ਨੂੰ ਮਨਿੰਦਰ ਨੂੰ ਉਸਦੀ ਮੰਮੀ ਨੇ ਅਵਾਜ ਮਾਰੀ ਤਾਂ ਉਹ ਥੱਲੇ ਚਲੀ ਗਈ। ਫਿਰ ਪ੍ਰੀਤੀ ਵੀ ਕਲਾਸ ਚ ਦੇਖੇ ਦੀਪੇ ਦੇ ਲਨ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਕੇ ਸੌ ਗਈ।

ਸਵੇਰ ਦੇ 5:30 ਵੱਜ ਚੁੱਕੇ ਸਨ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੇ ਉਠ ਕੇ ਆਵਦੀ ਮੰਮੀ ਨਾਲ ਘਰ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰਵਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਅੱਜ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੇ ਘਰਦਿਆਂ ਨੇ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੀ ਭੂਆ ਦੇ ਘਰ ਜਾਣਾ ਸੀ। ਭੂਆ ਦਾ ਘਰ ਕਾਫੀ ਦੂਰ ਸੀ ਤੇ ਇਸ ਕਰਕੇ ਕਰਕੇ ਉਹਨਾਂ ਨੇ 6 ਵਜੇ ਘਰੋ ਚਲ ਪੈਣੇ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਸੀ ਜਾ ਰਹੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਦੇ ਪੇਪਰ ਨੇੜੇ ਆ ਗਏ ਸਨ ਤੇ ਉਹ ਸਕੂਲ ਤੋਂ ਛੁੱਟੀਆਂ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੇ ਘਰਦਿਆਂ ਨੇ ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਵਾਪਿਸ ਆਉਣਾ ਸੀ, ਇਸ ਕਰਕੇ ਰਾਤ ਨੂੰ ਘਰ ਰਹਿਣ ਲਈ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੀ ਨਾਨੀ ਨੂੰ ਕਹਿ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੇ ਘਰਦੇ ਨਹੀਂ ਚਹਾਉਂਦੇ ਸਨ ਕੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਧੀ ਰਾਤ ਨੂੰ ਇਕੱਲੀ ਘਰ ਰਹੇ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੀ ਮੰਮੀ ਡੈਡੀ ਤੇ ਭਰਾ ਦੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਸਦਾ ਮਾਮਾ ਉਸਦੀ ਨਾਨੀ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਘਰ ਛੱਡ ਗਿਆ ਸੀ। ਨਾਨੀ ਕਾਫੀ ਬੁਢੀ ਸੀ, ਇਸ ਕਰਕੇ ਉਸਦੀ ਦੀ ਨਿਗਾਹ ਕਮਜ਼ੋਰ ਸੀ ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਘਟ ਸੁਣਦਾ ਸੀ। ਉਹ ਤੁਰਦੀ ਵੀ ਕਾਫੀ ਔਖੇ ਹੋ ਕੇ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੇ ਘਰ ਦਾ ਸਾਰਾ ਕੰਮ ਮੁੱਕਾ ਲਿਆ ਸੀ ਤੇ ਹੁਣ ਉਹ ਸਕੂਲ ਜਾਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਹੋਣ ਲਗ ਪਈ। ਤਿਆਰ ਹੋ ਕੇ ਉਸ ਨੇ ਮਨਿੰਦਰ ਕੇ ਘਰ ਦੇ ਬਾਹਰ ਜਾ ਕੇ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਖੜਕਾਇਆ ਤੇ ਆਵਾਜ਼ ਮਾਰੀ ਕੇ ਦੀਦੀ ਆ ਜਾਓ, ਟਾਈਮ ਹੋ ਗਿਆ। ਮਨਿੰਦਰ ਵੀ ਕਾਹਲੀ ਨਾਲ ਬਾਹਰ ਨਿਕਲੀ ਤੇ ਉਹ ਸਕੂਲ ਵਲ ਚਲ ਪਾਈਆਂ। ਦੋਵੇਂ ਰਸਤੇ ਚ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਜਾ ਰਹੀਆਂ ਸਨ। ਰਸਤੇ ਵਿਚ ਆਉਂਦੇ ਜਾਂਦੇ ਮੁੰਡੇ ਇਹਨਾਂ ਦੋ ਸੋਹਣੀਆਂ ਰੰਨਾਂ ਦੇ ਹੁਸਨ ਨੂੰ ਤਕ ਰਹੇ ਸਨ। ਏਹਨੇ ਨੂੰ ਸਕੂਲ ਆ ਗਿਆ ਤਾਂ ਪ੍ਰੀਤੀ ਅੰਦਰ ਚਲੀ ਗਈ ਤੇ ਮਨਿੰਦਰ ਕਾਲੇਜ ਵਲ ਚਲ ਪਾਈ। ਮਨਿੰਦਰ ਦੇ ਹੁਸਨ ਦੇ ਕਾਲਜ ਚ ਬਹੁਤ ਦੀਵਾਨੇ ਸਨ। ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਮੁੰਡੇ ਉਸ ਨੂੰ ਚੋਦਨ ਲਈ ਤੜਪਦੇ ਸਨ। ਪਰ ਮਨਿੰਦਰ ਦੀ ਸਲਵਾਰ ਦੇ ਨਾਲੇ ਨੂੰ ਹੱਥ ਪਾਉਣ ਦਾ ਮਾਣ ਸਿਰਫ਼ ਸਾਬੀ ਨੂੰ ਹੀ ਮਿਲਿਆ ਸੀ।

ਏਧਰ ਸਕੂਲ ਚ ਰੋਜਾਨਾ ਵਾਂਗ ਪੜਾਈ ਚੱਲਦੀ ਰਹੀ। ਹੁਣ ਅੱਧੀ ਛੁੱਟੀ ਦਾ ਸਮਾਂ ਆ ਗਿਆ ਸੀ ਤੇ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਅੱਜ ਫਿਰ ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੂੰ ਪਿਛਲੇ ਦਿਨ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪਹਿਰੇਦਾਰੀ ਲਈ ਮਨਾ ਰਹੀ ਸੀ। ਪਰ ਪ੍ਰੀਤੀ ਉਸਨੂੰ ਮਨਾ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ। ਪਰ ਅੰਦਰੋ ਅੰਦਰੀ ਪ੍ਰੀਤੀ ਵੀ ਕੱਲ ਵਾਲਾ ਨਜ਼ਾਰਾ ਦੇਖਣ ਨੂੰ ਕਾਹਲੀ ਸੀ। ਥੋੜੀ ਨਾ ਨੁੱਕਰ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਪ੍ਰੀਤੀ ਮੰਨ ਗਈ ਤੇ ਅੱਧੀ ਛੁੱਟੀ ਹੋਣ ਤੇ ਜਦੋਂ ਕਲਾਸ ਵੇਹਲੀ ਹੋਈ ਤਾਂ ਉਹ ਬਿਨਾ ਕਿਸੇ ਦੇ ਇਸ਼ਾਰੇ ਤੋਂ ਝੱਟ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਤੇ ਚਲੀ ਗਈ। ਦੀਪਾ ਪਹਿਲਾ ਵਾਂਗ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਨੂੰ ਗੋਦੀ ਚ ਚੁੱਕ ਕੇ ਅਖੀਰਲੇ ਬੈਂਚ ਤੇ ਲਈ ਗਿਆ। ਦੀਪੇ ਨੇ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲੇ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਨੂੰ ਆਵਦੇ ਪੱਟਾ ਚ ਬਿਠਾਇਆ ਤੇ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ੍ਹ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾ ਚ ਪਾ ਲਏ।

ਪ੍ਰੀਤੀ ਅੱਜ ਬਿਨਾ ਕਿਸੇ ਸ਼ਰਮ ਦੇ ਇਹ ਸਭ ਕੁਝ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਉਸਦਾ ਜਿਆਦਾ ਧਿਆਨ ਅੰਦਰ ਵਲ ਹੀ ਸੀ। ਦੀਪੇ ਨੇ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾ ਦਾ ਰੱਸ ਚੂਸਦੇ ਹੋਏ ਨੇ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਸੂਟ ਦੇ ਅੰਦਰ ਪਾ ਕੇ ਉਸਦੇ ਮੰਮੇ ਘਟਣੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੇ। ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਪੂਰੇ ਜੋਰ ਨਾਲ ਦੀਪੇ ਦੇ ਬੁੱਲ ਚੂਸ ਰਹੀ ਸੀ। ਦੀਪੇ ਨੇ ਜਲਦੀ ਜਲਦੀ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਦਾ ਸੂਟ ਉਪਰ ਨੂੰ ਗ਼ਲੇ ਤੱਕ ਕਰਕੇ ਉਸਦੇ ਮੰਮੇ ਬਾਹਰ ਵੱਲ ਕੱਢ ਲਏ ਤੇ ਉਸਦੀ BRA ਹੇਠਾਂ ਨੂੰ ਖਿਸਕਾ ਦਿੱਤੀ। ਹੁਣ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਦੇ 34 ਇੰਚ ਦੇ ਮਾਮੇ ਪੂਰੀ ਅਜ਼ਾਦੀ ਨਾਲ ਹਿਲ ਰਹੇ ਸਨ। ਦੀਪੇ ਦਾ ਹੱਥ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਗਿੱਲੀ ਫੁਦੀ ਤਕ ਪਹੁੰਚ ਗਿਆ ਸੀ, ਜੋ ਕਿ ਇਕ ਵਾਰ ਪਾਣੀ ਛੱਡ ਚੁੱਕੀ ਸੀ। ਦੀਪੇ ਨੇ ਛੇਤੀ ਹੀ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਸਲਵਾਰ ਦੇ ਨਾਲੇ ਨੂੰ ਹੱਥ ਪਾ ਲਿਆ ਸੀ। ਸਲਵਾਰ ਦਾ ਨਾਲਾ ਖੋਲ ਕੇ ਉਸਨੇ ਸਲਵਾਰ ਵੀ ਹੇਠਾਂ ਨੂੰ ਖਿਸਕਾ ਦਿੱਤੀ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਇਹ ਨਜ਼ਾਰਾ ਦੇਖ ਕੇ ਮਧਹੋਸ਼ ਹੁੰਦੀ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ। ਉਹ ਹੁਣ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਕਾਲੇ ਰੰਗ ਦੀ ਕੱਚੀ ਨੂੰ ਸਾਫ ਸਾਫ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ। ਉਸ ਨੇ ਅੱਜ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਕਿਸੇ ਸੋਹਣੀ ਰੰਨ ਨੂੰ ਕੱਚੀ ਚ ਦੇਖਿਆ ਸੀ।

 

[iMUNISH]

ਦੀਪਾ ਅੱਜ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਨੂੰ ਚੋਦਨ ਦੇ ਮੂਡ ਚ ਸੀ ਤੇ ਉਸਦਾ ਹੱਥ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਕੱਚੀ ਲਾਉਣ ਹੀ ਵਾਲਾ ਸੀ ਪਰ ਏਨੇ ਨੂੰ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਥੋੜੀ ਹੋਸ਼ ਚ ਆ ਗਈ ਤੇ ਉਸ ਨੇ ਦੀਪੇ ਨੂੰ ਰੋਕ ਦਿੱਤਾ। ਸ਼ਾਇਦ ਹੁਣ ਦੀਪਾ ਵੀ ਹੋਸ਼ ਆ ਗਿਆ ਤੇ ਉਸਨੇ ਮੌਕੇ ਦੀ ਨਜ਼ਾਕਤ ਨੂੰ ਸਮਝਦੇ ਹੋਏ ਰੁਕਣ ਦਾ ਫ਼ੈਸਲਾ ਕੀਤਾ।
ਉਸ ਨੇ ਆਪਣਾ ਲਨ ਕੱਢ ਕੇ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਹੱਥਾਂ ਚ ਫੜ੍ਹਾ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਵੀ ਕਾਹਲੀ ਕਾਹਲੀ ਉਸ ਨੂੰ ਹਿਲਾਉਣ ਲਗੀ। ਛੇਤੀ ਹੀ ਦੀਪਾ ਵੀ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਹੱਥਾ ਅੱਗੇ ਹਾਰ ਮੰਨ ਗਿਆ ਤੇ ਉਸਦੇ ਲਨ ਨੇ ਪਾਣੀ ਦੀ ਧਾਰੀ ਨਾਲ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਹੱਥ ਲਿਬੇੜ ਦਿੱਤੇ। ਛੇਤੀ ਹੀ ਦੋਵਾ ਨੇ ਆਵਦੇ ਕਪੜੇ ਠੀਕ ਕੀਤੇ। ਦੀਪੇ ਨੇ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕਿ ਅੱਜ ਤਾ ਉਸ ਨੇ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਪਰ ਉਹ ਛੇਤੀ ਹੀ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਫੁਦੀ ਲੈ ਕੇ ਰਵੇਗਾ।

ਪ੍ਰੀਤੀ ਵੀ ਅੱਜ ਦਾ ਨਜ਼ਾਰਾ ਦੇਖ ਕੇ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ ਸੀ। ਸਕੂਲ ਦਾ ਬਾਕੀ ਸਮਾ ਵੀ ਲੰਘ ਗਿਆ ਤੇ ਉਹ ਹੁਣ ਮਨਿੰਦਰ ਨਾਲ ਘਰ ਵਾਪਿਸ ਆ ਰਹੀ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਮਨਿੰਦਰ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕਿ ਦੀਦੀ ਅੱਜ ਮੰਮੀ ਡੈਡੀ ਘਰ ਨੀ, ਇਸ ਕਰਕੇ ਕਿ ਉਹ ਉਸਦੀ ਮਦਦ ਕਵਾਉਣ ਲਈ ਸ਼ਾਮ ਨੇ ਘਰ ਆ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਤਾ ਅੱਗੋ ਮਨਿੰਦਰ ਨੇ ਕਿਹਾ, ਮੇਰੀ ਜਾਨ, ਤੇਰੇ ਲਈ ਤਾ ਮੈ ਕੀਤੇ ਵੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹਾਂ। ਅਸਲ ਚ ਮਨਿੰਦਰ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਆਵਦੀ ਛੋਟੀ ਭੈਣ ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੂੰ ਜਾਨ/ਜਾਨੂ/ਛੋਟੀ/ਗੁੱਡੀ ਕਹਿ ਕੇ ਬਲਾਉਂਦੀ ਸੀ। ਦੋਵੇਂ ਆਵਦੇ ਆਵਦੇ ਘਰ ਪਹੁੰਚ ਗਈਆਂ।

ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੇ ਘਰ ਆ ਕੇ ਨਾਨੀ ਨੂੰ ਰੋਟੀ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਫਿਰ ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਆਰਾਮ ਕਰਨ ਲਈ ਛੱਤ ਤੇ ਆਵਦੇ ਬੈੱਡਰੂਮ ਚ ਚਲੀ ਗਈ। ਹਵਸ ਦੀ ਅੱਗ ਉਸ ਦੀ ਫੁਦੀ ਨੂੰ ਤੜਪਾ ਰਹੀ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੇ ਸੈਕਸ ਫਿਲਮ ਲਾਈ ਤੇ ਆਵਦੀ ਫੁਦੀ ਨੂੰ ਸ਼ਾਂਤ ਕਰਨ ਲਈ ਆਵਦੀ ਉਂਗਲੀ ਨੂੰ ਫੁਦੀ ਦੇ ਅੰਦਰ ਦੀ ਗਰਮੀ ਚ ਪਾ ਕੇ ਸ਼ੋਲੇ ਨੂੰ ਸ਼ਾਂਤ ਕੀਤਾ ਤੇ ਆਰਾਮ ਕਰਨ ਲਈ ਬੈਡ ਤੇ ਲੇਟ ਗਈ।

 

[iMUNISH]

ਭਾਗ – 3 – ਮਨਿੰਦਰ ਦੀ ਫੁਦੀ ਦੀ ਜਬਰਦਸਤ ਚੁਦਾਈ।

ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੇ ਮਨਿੰਦਰ ਦੀ ਬੁੰਡ ਤੇ ਚੂੰਡੀ ਵੱਡਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਕਿਹਾ ਕਿ ਦੀਦੀ ਤੁਸੀ ਵੀ ਆਵਦੇ ਘਰ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰਕੇ ਤਿਆਰ ਹੋ ਜਾਓ, ਫਿਰ ਆਪਾ ਸਕੂਲ ਚਲਦੀਆ ਆ। ਮਨਿੰਦਰ ਨੇ ਵੀ ਹਾਂ ਚ ਸਿਰ ਹਿਲਾ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਘਰ ਨੂੰ ਚਲ ਪਾਈ। ਰਾਤ ਨੂੰ ਆਵਦੀ ਭੈਣ ਪ੍ਰੀਤੀ ਤੋਂ ਆਵਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚਟਵਾ ਕੇ ਮਨਿੰਦਰ ਆਵਦੇ ਘਰ ਨੂੰ ਪਹੁੰਚ ਗਈ। ਉਸਨੇ ਮੰਮੀ ਨਾਲ ਥੋੜ੍ਹਾ ਘਰ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰਵਾਇਆ ਤੇ ਨਹਾਉਣ ਨੂੰ ਬਾਥਰੂਮ ਚ ਚਲੀ ਗਈ ਬਾਥਰੂਮ ਚ ਜਾ ਕੇ ਪਹਿਲਾ ਉਹ ਥੋੜ੍ਹਾ ਫ੍ਰੈਸ਼ ਹੋਈ ਤੇ ਫਿਰ ਨਹਾਉਣ ਲਈ ਕਪੜੇ ਉੱਤਰ ਕੇ ਨੰਗੀ ਹੋ ਗਈ। ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਹਾਲੇ ਵੀ ਚਿਪ ਚਿਪੀ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਪਹਿਲਾ ਆਵਦੀ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਸਾਫ ਕੀਤਾ ਤੇ ਫਿਰ ਨਹਾ ਕੇ ਆਵਦੇ ਕਮਰੇ ਚ ਤਿਆਰ ਹੋਣ ਨੂੰ ਚਲੀ ਗਈ। ਕਮਰੇ ਚ ਜਾ ਕੇ ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਆਵਦਾ ਫੋਨ ਦੇਖਿਆ ਤਾ ਸਾਬੀ ਦੀਆਂ 4 ਮਿਸ ਕਾਲ ਸਨ।
ਉਸਨੂੰ ਪਹਿਲਾ ਸਾਬੀ ਤੇ ਗੁੱਸਾ ਵੀ ਆਇਆ ਕੇ ਉਸਨੇ ਇੰਨੇ ਦਿਨਾਂ ਤੋਂ ਉਸ ਵਲ ਕੋਈ ਧਿਆਨ ਨਹੀ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਤੇ ਰਾਤ ਪ੍ਰੀਤੀ ਵਲੋਂ ਕੀਤੀ ਗਈ ਤਸੱਲੀ ਕਰਕੇ ਵੀ ਉਸਦਾ ਸ਼ੋਲਾ ਹੁਣ ਕਾਫੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਸ਼ਾਂਤ ਸੀ। ਇਸ ਕਰਕੇ ਉਸਨੇ ਸਾਬੀ ਨਾਲ ਗੱਲ ਨਾ ਕਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ। ਇੰਨੇ ਨੂੰ ਸਾਬੀ ਦਾ ਫਿਰ ਫੋਨ ਆ ਗਿਆ, ਤਾ ਮਨਿੰਦਰ ਨੇ ਆਖਿਰਕਾਰ ਫੋਨ ਚੱਕ ਹੀ ਲਿਆ। ਫੋਨ ਚਕਦੀ ਵੀ ਕਿਉਂ ਨਾ, ਇਕ ਤਾ ਸਾਬੀ ਉਸਦਾ ਪੁਰਾਣਾ ਯਾਰ ਸੀ ਜੋ ਹੁਣ ਤਕ ਉਸਦੀ ਤੱਸਲੀ ਕਰਵਾਉਂਦਾ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਦੂਜਾ ਚਾਹੇ ਉਹ ਰਾਤੀ ਕਾਫੀ ਹੱਦ ਤੱਕ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਸੀ ਪਰ ਫੇਰ ਵੀ ਇਕ ਗਰਮ ਫੁੱਦੀ ਦੀ ਅੱਗ ਤਾ ਇਕ ਤਕੜਾ ਤੇ ਸਖਤ ਲਨ ਹੀ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਬੁੱਝਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਨਾ ਕੇ ਪ੍ਰੀਤੀ ਵਰਗੀ ਇਕ ਨਰਮ ਤੇ ਪਿਆਰੀ ਰੰਨ।
ਫੋਨ ਚਕਦੇ ਹੀ ਸਾਬੀ ਬੋਲਿਆ

ਸਾਬੀ – ਕਿ ਹਾਲ ਆ ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਦਾ
ਮਨਿੰਦਰ – ਠੀਕ ਆ, ਆ ਗਈ ਮੇਰੀ ਯਾਦ
ਸਾਬੀ – ਬੱਸ ਤੈਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ
ਮਨਿੰਦਰ – ਤੇ ਕਿ??
ਸਾਬੀ – ਤੈਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਕੇ ਖੜੇ ਲਨ ਨੂੰ ਹਿਲਾ ਰਿਹਾ ਹਾਂ
ਮਨਿੰਦਰ – ਸ਼ਰਮਾ ਕੇ, ਅੱਛਾ ਜੀ
ਸਾਬੀ – ਬੱਸ ਤੈਨੂੰ ਮਿਲਣ ਨੂੰ ਕਾਹਲਾ ਏ
ਮਨਿੰਦਰ – ਏਨੀ ਯਾਦ ਆਉਂਦੀ ਐ ਮੇਰੀ
ਸਾਬੀ – ਯਾਦ ਤਾ ਆਉਣੀ ਹੀ ਐ, 15 ਦਿਨ ਹੋਗੇ ਮਿਲਿਆ ਨੂੰ।
ਮਨਿੰਦਰ – ਓ ਅੱਛਾ ਜੀ, ਜੇ ਏਨੀ ਯਾਦ ਆਉਂਦੀ ਸੀ ਤਾਂ ਇੰਨੇ ਦਿਨ ਮੇਰਾ ਫੋਨ ਨੀ ਚੁੱਕਿਆ (ਗੁੱਸੇ ਚ)।
ਸਾਬੀ – ਮਿਲ ਕੇ ਤੇਰੇ ਸਾਰੇ ਗੁੱਸੇ ਗਿੱਲੇ ਦੂਰ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਵਾ।
ਮਨਿੰਦਰ – ਨਹੀਂ ਨਹੀਂ (ਅੰਦਰ ਅੰਦਰ ਉਹ ਵੀ ਖੁਸ਼ ਸੀ)
ਸਾਬੀ – ਨਹੀਂ ਅੱਜ ਨੀ ਛੱਡਣਾ ਤੈਨੂੰ ਸੋਹਣਿਏ
ਮਨਿੰਦਰ – ਸ਼ਰਮਾ ਕੇ ਕੁਛ ਨਾ ਬੋਲੀ ਤਾ ਸਾਬੀ ਸਮਝ ਗਿਆ ਕਿ ਰਸਤਾ ਸਾਫ ਹੈ।
ਸਾਬੀ – ਮੈ ਤਾਂ ਤੈਨੂੰ ਹੁਣੇ ਹੀ ਹੀ ਮਿਲਣਾ ਹੈ।
ਮਨਿੰਦਰ – ਮਨਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਬੋਲੀ ਕੇ ਰਾਤ ਨੂੰ ਮਿਲਦੇ ਆ ( ਮਨਿੰਦਰ ਸਾਬੀ ਤੋਂ ਫੁੱਦੀ ਆਵਦੇ ਡੰਗਰਾਂ ਵਾਲੇ ਵਾੜੇ ਚ ਮਰਵਾਓਂਦੀ ਸੀ, ਜਿਸ ਲਈ ਸਾਬੀ ਰਾਤ ਨੂੰ ਕੰਧ ਟੱਪ ਕੇ ਦਰਵਾਜੇ ਦੇ ਨਾਲ ਬਣੇ ਤੂੜੀ ਵਾਲੇ ਕਮਰੇ ਚ ਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਤੇ ਮਨਿੰਦਰ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਨਜ਼ਾਰੇ ਲੈਂਦਾ ਸੀ)

ਪਰ ਸਾਬੀ ਹੁਣੇ ਮਿਲਣ ਦੀ ਜਿੱਦ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਫਿਰ ਮਨਿੰਦਰ ਨੇ ਸਾਬੀ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਹ ਪ੍ਰੀਤੀ ਨਾਲ ਸਲਾਹ ਕਰਕੇ ਦਸਦੀ ਹੈ, ਉਸਨੇ ਸਾਬੀ ਨੂੰ ਦਸਿਆ ਕਿ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੇ ਘਰਦੇ ਬਾਹਰ ਗਏ ਹਨ।

ਮਨਿੰਦਰ ਵੀ ਖੁਸ਼ ਸੀ ਕੇ 15 ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਉਸਦੀ ਫੁਦੀ ਦੀ ਖੁਰਕ ਲਨ ਨਾਲ ਖਤਮ ਹੋਵੇਗੀ। ਕਿਉਂਕਿ ਪਿਛਲੇ ਕੁਝ ਦਿਨ ਤੋ ਸਾਬੀ ਦੇ ਮਾਮੇ ਦੇ ਮੁੰਡੇ ਦਾ ਵਿਆਹ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਉਸਦੀ ਫੁਦੀ ਨੂੰ ਸਿਰਫ ਉਂਗਲਾ ਨਾਲ ਹੀ ਗੁਜਾਰਾ ਕਰਨਾ ਪਿਆ ਸੀ।

ਮਨਿੰਦਰ ਨੇ ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੂੰ ਫੋਨ ਲਾ ਕੇ ਸਾਰੀ ਗੱਲ ਦੱਸ ਦਿੱਤੀ ਤਾਂ ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੇ ਆਵਦਾ ਡਰ ਜਹਿਰ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ ਕਿ ਨਾਨੀ ਘਰੇ ਹੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਤਾ ਮਨਿੰਦਰ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਹ ਪ੍ਰੀਤੀ ਕੇ ਘਰੇ ਡੰਗਰਾਂ ਵਾਲੇ ਕਮਰੇ ਚ ਸਾਬੀ ਨੂੰ ਮਿਲ ਲਵੇਗੀ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੇ ਹਾਂ ਚ ਹਾਮੀ ਭਰ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਹ ਸਕੂਲ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਦਰਵਾਜਾ ਖੁੱਲਾ ਛੱਡ ਜਾਵੇਗੀ। ਮਨਿੰਦਰ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਪਿਆਰ ਨਾਲ Love You ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਕਹਿ ਕੇ ਫੋਨ ਕੱਟ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਸਾਬੀ ਨੂੰ ਸਾਰਾ ਪਲਾਨ ਦੱਸ ਦਿੱਤਾ। ਮਨਿੰਦਰ ਨੇ ਆਵਦੀ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਕਹਿ ਦਿੱਤਾ ਕੇ ਉਸਦੇ ਕਾਲਜ ਚ ਯੂਥ ਫੈਸਟੀਵੱਲ ਦੀਆਂ ਤਿਆਰੀਆਂ ਚਲ ਰਹੀਆਂ ਹਨ, ਇਸ ਕਰਕੇ ਉਹ ਅੱਜ ਕਾਲੇਜ ਨੀ ਜਾ ਰਹੀ ਤੇ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦਾ ਫੋਨ ਆਇਆ ਹੈ ਕਿ ਉਸਦੇ ਘਰ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰਾ ਦੇਵਾਂ ਕਿਉਂਕਿ ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੇ ਸਕੂਲ ਜਾਣਾ ਹੈ,

ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਪ੍ਰੀਤੀ ਹੁਣਾ ਵਲ ਚਲੀ ਹੈ। ਏਧਰ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੇ ਦਿਮਾਗ ਕੁਛ ਹੋਰ ਹੀ ਸੋਚ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਸਦਾ ਦਿਲ ਮਨਿੰਦਰ ਦੀ ਚੁਦਾਈ ਦੇਖਣ ਨੂੰ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੇ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਹ ਅੱਜ ਸਕੂਲ ਨੀ ਜਾਵੇਗੀ ਤੇ ਲੁੱਕ ਕੇ ਸਾਰਾ ਕੁਛ ਦੇਖੇਗੀ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੇ ਤਿਆਰ ਹੋ ਕੇ ਆਵਦੀ ਨਾਨੀ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਹ ਸਕੂਲ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ ਤੇ ਮਨਿੰਦਰ ਦੀਦੀ ਆ ਕੇ ਘਰ ਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਕੰਮ ਕਰ ਜਾਵੇਗੀ। ਏਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦਰਵਾਜੇ ਵੱਲ ਨੂੰ ਚਲੇ ਗਈ ਤੇ ਦਰਵਾਜੇ ਦੇ ਇਕ ਬੰਨੇ ਬਣੇ ਡੰਗਰਾਂ ਦੇ ਸ਼ੇਡ ਚ ਜਾ ਕੇ ਲੁੱਕ ਕੇ ਬੈਠ ਗਈ।

ਪ੍ਰੀਤੀ ਤੇ ਮਨਿੰਦਰ ਹੁਣਾ ਦੇ ਘਰ ਲਗਭਗ ਇੱਕੋ ਜਿਹੇ ਬਣੇ ਸਨ। ਦੋਵਾਂ ਦੇ ਘਰ ਦੇ ਅੰਦਰ ਵੜਦੇ ਹੀ ਦਰਵਾਜੇ ਨਾਲ ਡੰਗਰ ਤੇ ਤੂੜੀ ਵਾਲਾ ਵੱਡਾ ਕਮਰਾ ਸੀ ਤੇ ਦਰਵਾਜੇ ਤੋਂ ਕਾਫੀ ਅੰਦਰ ਜਾ ਕੇ ਘਰ ਦੇ ਕਮਰੇ ਸਨ। ਥੋੜੇ ਚਿਰ ਪਿੱਛੋਂ ਮਨਿੰਦਰ ਪ੍ਰੀਤੀ ਹੁਰਾ ਦੇ ਘਰ ਗਈ। ਨਾਨੀ ਘਰ ਦੇ ਅੰਦਰ ਬਰਾਂਡੇ ਚ ਬੈਠੀ ਸੀ। ਬਰਾਂਡੇ ਚੋ ਬਾਹਰ ਕੁਛ ਦਿਖਾਈ ਨਹੀਂ ਸੀ ਦਿੰਦਾ। ਨਾਨੀ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਹ ਘਰ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲੱਗੀ। ਉਸਨੇ ਅਧੇ – ਪੌਣੇ ਘੰਟੇ ਚ ਸਾਰਾ ਕੰਮ ਖਤਮ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਨਾਨੀ ਤੋਂ ਆਗਿਆ ਲੈ ਕੇ ਘਰ ਨੂੰ ਚਲ ਪਾਈ। ਮਨਿੰਦਰ ਦਰਵਾਜੇ ਕੋਲ ਆ ਕੇ ਨਾਲ ਬਣੇ ਵੱਡੇ ਕਮਰੇ ਚ ਵੱਢ ਗਈ ਤੇ ਉਸਨੇ ਸਾਬੀ ਨੂੰ ਫੋਨ ਕਰਕੇ ਆਉਣ ਨੂੰ ਕਹਿ ਦਿੱਤਾ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਉਸ ਕਮਰੇ ਚ ਲੁੱਕ ਕੇ ਬੈਠੀ ਸੀ ਤੇ ਮਨਿੰਦਰ ਨੂੰ ਸਾਹਮਣੇ ਪਸੂਆਂ ਦੀ ਖੁਰਲੀ ਤੇ ਬੈਠੀ ਨੂੰ ਸਾਫ ਸਾਫ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ। ਸਾਬੀ ਵੀ 5-7 ਮਿੰਟਾ ਚ ਬਚ ਬਚਾ ਕੇ ਘਰ ਦੇ ਬਣੇ ਉਸ ਤੂੜੀ ਵਾਲੇ ਕਮਰੇ ਚ ਆ ਗਿਆ। ਉਸਨੇ ਆਉਂਦੇ ਨੇ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਉਸਦੀ ਸਹੇਲੀ ਕਾਲੇ ਰੰਗ ਦੇ ਸੂਟ ਚ ਖੁਰਲੀ ਤੇ ਬੈਠੀ ਪਰੀ ਲਗ ਰਹੀ ਸੀ। ਸਾਬੀ ਨੇ ਆਉਂਦੇ ਨੇ ਹੀ ਮਨਿੰਦਰ ਨੂੰ ਜੱਫੀ ਪਾ ਲਈ। ਮਨਿੰਦਰ ਵੀ ਖੁਸ਼ੀ ਚ ਸਾਬੀ ਦੇ ਸੀਨੇ ਨਾਲ ਲੱਗ ਗਈ। ਸਾਬੀ ਦੇ ਆਵਦੇ ਬੁੱਲ ਮਨਿੰਦਰ ਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਚ ਫੱਸਾ ਦਿੱਤੇ ਤੇ ਮਨਿੰਦਰ ਦੇ ਲਾਲ ਸੂਹੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾ ਦਾ ਰੱਸ ਚੂਸਣ ਲਗਾ। ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਦੀ ਇਸ ਚੁਸਾਈ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸਾਬੀ ਨੇ ਮਨਿੰਦਰ ਦੇ ਇਕ ਇਕ ਕਰਕੇ ਸਾਰੇ ਕੱਪੜੇ ਲਾਹ ਦਿੱਤੇ ਤੇ ਖੁਦ ਵੀ ਨੰਗਾ ਹੋ ਗਿਆ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਇਹ ਨਜ਼ਾਰਾ ਦੇਖ ਕੇ ਗਰਮ ਹੋਣ ਲਗੀ। ਸਾਬੀ ਦਾ 7•5 ਇੰਚ ਦਾ ਲਨ ਉਸਨੂੰ ਦੀਪੇ ਦੇ 6 ਇੰਚ ਦੇ ਲਨ ਨਾਲੋ ਜਿਆਦਾ ਹੀ ਤਕੜਾ ਲਗ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਸਾਬੀ ਜੋ ਕੇ 15-16 ਦਿਨਾਂ ਤੋਂ ਫੁੱਦੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਲਈ ਸਕਿਆ, ਹੁਣ ਜਿਆਦਾ ਇਤੰਜ਼ਰ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਰ ਸਕਦਾ। ਵੈਸੇ ਵੀ ਮਨਿੰਦਰ ਵਰਗੀ ਰੰਨ ਸਾਹਮਣੇ ਨੰਗੀ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਕਿਸੇ ਮੁੰਡੇ ਦਾ ਲਨ ਵੀ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਉਤਰਨ ਨੂੰ ਝੱਟ ਤਿਆਰ ਹੋ ਜਾਵੇ। ਸਾਬੀ ਵੀ ਮੌਕੇ ਦੀ ਨਜ਼ਾਕਤ ਨੂੰ ਸਮਝਦੇ ਹੋਏ ਕਾਹਲੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ।

ਸਾਬੀ ਦੀ ਕਾਹਲੀ ਦਾ ਇਕ ਕਾਰਨ ਇਹ ਵੀ ਸੀ ਕਿ ਉਸ ਨੇ ਪਿਛਲੇ 2 ਹਫ਼ਤਿਆਂ ਚ ਵਿਆਹ ਤੇ ਕਾਫੀ ਫੀਮ(ਅਫੀਮ) ਖਾਦੀ ਸੀ ਤੇ ਫੀਮ ਦਾ ਅਸਰ ਉਸਨੂੰ ਕਾਹਲੀ ਕਰਨ ਨੂੰ ਮਜਬੂਰ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਹੁਣ ਸਾਬੀ ਨੇ ਮਨਿੰਦਰ ਦੀ ਇਕ ਲੱਤ ਪੱਠੇ ਕੁਤਰਨ ਵਾਲੇ ਟੋਕੇ ਤੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਮਨਿੰਦਰ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਆ ਗਿਆ। ਉਸ ਨੇ ਮਨਿੰਦਰ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਖੜੇ ਹੋ ਕੇ ਆਵਦਾ ਲਨ ਮਨਿੰਦਰ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਦੀ ਦਰਾਰ ਤੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਇਕ ਧੱਕਾ ਮਾਰਿਆ।
ਸਾਬੀ ਦਾ ਲਨ ਥੋੜਾ ਅੰਦਰ ਤਾ ਗਿਆ ਪਰ ਉਸਨੂੰ ਲਨ ਤੇ ਫੁਦੀ ਸੁੱਖੇ ਹੋਏ ਲਗੇ। ਇਸਦਾ ਕਾਰਣ ਸ਼ਾਇਦ ਦੋਵਾਂ ਦੇ ਜਿਆਦਾ ਜਲਦੀ ਕਰਨ ਕਰਕੇ ਮਨਿੰਦਰ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਹਾਲੇ ਗਿੱਲੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਹੋਈ। ਸਾਬੀ ਨੇ ਆਵਦਾ ਲਨ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਲਿਆ ਤਾਂ ਮਨਿੰਦਰ ਨੇ ਸਾਬੀ ਦੇ ਲਨ ਉਥੇ ਥੁੱਕ ਕੇ ਸਾਰਾ ਥੁੱਕ ਲਨ ਦੇ ਟੋਪੇ ਤੇ ਮੱਲ ਦਿੱਤਾ। ਮਨਿੰਦਰ ਨੇ ਕੁਛ ਥੁੱਕ ਅਵਦੀਆ ਉਂਗਲਾਂ ਨੂੰ ਲਾ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਵੀ ਗਿੱਲੀ ਕਰ ਲਈ ਤੇ ਪਹਿਲਾ ਵਾਂਗੂੰ ਇਕ ਲੱਤ ਟੋਕੇ ਤੇ ਰੱਖ ਕੇ ਖੜ ਗਈ। ਸਾਬੀ ਨੇ ਹੁਣ ਲਨ ਫੇਰ ਫੁੱਦੀ ਦੀ ਦਰਾਰ ਤੇ ਰੱਖ ਤੇ ਧੱਕਾ ਮਾਰਿਆ ਤੇ ਲਨ ਮਨਿੰਦਰ ਦੀ ਫੁਦੀ ਦੀ ਗਰਮ ਭੱਠੀ ਚ ਪਹੁੰਚਾ ਦਿੱਤਾ।
ਸਾਬੀ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਮਨਿੰਦਰ ਨੂੰ ਚੋਦ ਰਿਹਾ ਸੀ ਨਾਲੇ ਹੱਥਾ ਨਾਲ ਉਸਦੇ ਨਰਮ ਨਰਮ ਮੰਮੇ ਨੱਪ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਕਮਰੇ ਚ ਸਾਬੀ ਦੇ ਘਸਿਆ ਦੀ ਗੂੰਜਦੀ ਅਵਾਜ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੇ ਸ਼ੋਲੇ ਚ ਅੱਗ ਲਗਾ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਪ੍ਰੀਤੀ ਵੀ ਸਲਵਾਰ ਦੇ ਅੰਦਰ ਹੱਥ ਪਾ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਰਗੜ ਰਹੀ ਸੀ। 5-7 ਮਿੰਟ ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਚੌਦਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸਾਬੀ ਨੇ ਮਨਿੰਦਰ ਨੂੰ ਤੂੜੀ ਤੇ ਲੰਮਾ ਪਾ ਲਿਆ ਤੇ ਉਸ ਚੜ੍ਹਨ ਹੀ ਲਗਾ ਸੀ ਕੇ ਉਸਦਾ ਫੋਨ ਵੱਜਣ ਲਗਾ। ਉਸਨੇ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਫੋਨ ਉਸਦੇ ਬਾਪੂ ਦਾ ਸੀ। ਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋਏ ਵੀ ਉਸਨੇ ਫੋਨ ਚਕਿਆ ਉਸਦੇ ਬਾਪੂ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਉਸਦੀ ਭੂਆ ਸੀ ਕੁੜੀ ਅਮਨ ਬੱਸ ਅੱਡੇ ਤੇ ਆ ਗਈ ਹੈ, ਸਾਬੀ ਉਸਨੂੰ ਜਾ ਕੇ ਲਈ ਆਵੇ। ਸਾਬੀ ਦੇ ਖੜੇ ਲਨ ਤੇ ਜਿਵੇਂ ਸੋਟਾ ਵੱਜ ਗਿਆ ਹੋਵੇ। ਸਾਬੀ ਆਵਦੇ ਬਾਪੂ ਤੋ ਬਹੁਤ ਡਰਦਾ ਸੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਦਾ ਬਾਪੂ ਇਕ ਨੰਬਰ ਦਾ ਸ਼ਰਾਬੀ ਸੀ ਤੇ ਗੁੱਸੇ ਚ ਆ ਕੇ ਉਸਨੂੰ ਗਾਲ੍ਹਾਂ ਵੀ ਕੱਢ ਦਿੰਦਾ ਸੀ। ਸਾਬੀ ਨੂੰ ਹੁਣ ਮਜਬੂਰਨ ਜਾਣਾ ਪੈਣਾ ਸੀ।

ਉਸਨੇ ਹੁਣ ਮਨਿੰਦਰ ਨੂੰ ਖੜੀ ਕਰਕੇ ਲਨ ਉਸਦੇ ਹੱਥ ਚ ਦੇ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਛੇਤੀ ਨਾਲ ਉਸਨੂੰ ਮੁੱਠ ਮਾਰਨ ਨੂੰ ਕਿਹਾ। ਮਨਿੰਦਰ ਵੀ ਹੁਣ ਗੁੱਸੇ ਚ ਸਾਬੀ ਦਾ ਲਨ ਹਿੱਲਾ ਰਹੀ ਸੀ। ਕਰੀਬ 5 ਮਿੰਟ ਬਾਅਦ ਸਾਬੀ ਨੇ ਆਵਦਾ ਮਾਲ ਮਨਿੰਦਰ ਦੇ ਮੰਮੇਆਂ ਤੇ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਛੇਤੀ ਛੇਤੀ ਕਪੜੇ ਪਾਉਣ ਲੱਗਾ। ਸਾਬੀ ਕਪੜੇ ਪਾ ਕੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਮਨਿੰਦਰ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕਿ ਰਾਤ ਲਈ ਤਿਆਰ ਰਵੇ ਤਾ ਮਨਿੰਦਰ ਗੁੱਸੇ ਚ ਬੋਲੀ ਕੇ ਉਹ ਨਹੀਂ ਆਏਗੀ। ਸ਼ਾਇਦ ਇਹ ਗੁੱਸਾ ਇਸ ਕਰਕੇ ਸੀ ਕੇ ਸਾਬੀ ਨੂੰ ਗਰਮ ਨੂੰ ਹੀ ਛੱਡ ਚਲਾ ਸੀ।
ਸਾਬੀ ਨੇ ਮਨਿੰਦਰ ਦੀ ਕੱਛੀ ਚੁੱਕੀ ਤੇ ਜੇਬ ਚ ਪਾ ਲਈ ਤੇ ਕਹਿੰਦਾ ਕੇ ਇਹ ਕੱਛੀ ਰਾਤ ਨੂੰ ਲਈ ਜਾਵੀ। ਇਹਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਸਾਬੀ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਮਨਿੰਦਰ ਹੁਣ ਹਵਸ ਦੀ ਅੱਗ ਚ ਝੁਲਸਦੀ ਹੋਈ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਖੁਰਲੀ ਨਾਲ ਹੀ ਰਗੜਨ ਲਗੀ। ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਬਾਅਦ ਜਦੋਂ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਖੁਰਲੀ ਦੀ ਕੰਧ ਤੇ ਹੀ ਪਾਣੀ ਛੱਡ ਗਈ ਤੇ ਉਸਦੀ ਥੋੜੀ ਜਿਹੀ ਤਸੱਲੀ ਹੋ ਗਈ ਤਾਂ ਉਹ ਕਪੜੇ ਪਾ ਕੇ ਘਰ ਚਲੀ ਗਈ। ਮਨਿੰਦਰ ਦੇ ਸ਼ੋਲੇ ਦੀ ਖੁਰਕ ਉਸਨੂੰ ਹੁਣ ਵੀ ਬਹੁਤ ਤੰਗ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ। ਇਹੀ ਹਾਲ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦਾ ਵੀ ਸੀ, ਜਿਸਨੇ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਚੁਦਾਈ ਦੇਖੀ ਸੀ। ਮਨਿੰਦਰ ਦੇ ਘਰ ਜਾਣ ਤੋਂ ਕੁਛ ਸਮੇਂ ਬਾਅਦ ਪ੍ਰੀਤੀ ਵੀ ਉਸ ਖੁਰਲੀ ਤੇ ਆ ਕੇ ਬੈਠ ਗਈ ਤੇ ਉਸਨੇ ਆਵਦੀ ਸਲਵਾਰ ਦਾ ਨਾਲਾ ਖੋਲ ਕੇ ਪੈਰਾਂ ਤੱਕ ਕਰ ਲਈ।

ਫਿਰ ਉਸਨੇ ਆਵਦੀ ਕੱਛੀ ਵੀ ਹੇਠਾਂ ਖਿਸਕਾ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਆਵਦੀ ਫੁੱਦੀ ਦਾ ਸ਼ੋਲਾ ਖੁਰਲੀ ਨਾਲ ਉਸੇ ਥਾ ਤੇ ਰਗੜਨ ਲਗੀ ਜਿੱਥੇ ਪਹਿਲਾ ਮਨਿੰਦਰ ਆਵਦੀ ਫੁੱਦੀ ਰਗੜ ਕੇ ਗਈ ਸੀ। ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਬਾਅਦ ਉਹ ਵੀ ਫਾਰਗ ਹੋ ਗਈ ਪਰ ਅੱਜ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਵੀ ਲਨ ਦੀ ਭੁੱਖ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਤੇ ਮਨਿੰਦਰ ਦੀ ਗੂੜੀ ਦੇ ਰੱਸ ਕਰਕੇ ਖੁਰਲੀ ਦੀ ਉਹ ਨੁੱਕਰ ਗਿੱਲੀ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ।

ਥੋੜੇ ਚਿਰ ਬਾਅਦ ਪ੍ਰੀਤੀ ਵੀ ਕੱਪੜੇ ਵੈਗਰਾ ਠੀਕ ਕਰਕੇ ਘਰ ਦੇ ਅੰਦਰ ਚਲੀ ਗਈ ਤੇ ਨਾਨੀ ਨੂੰ ਮਿਲ ਕੇ ਕਮਰੇ ਚ ਚਲੀ ਗਈ। ਨਾਨੀ ਸਮਝ ਰਹੀ ਸੀ ਕੇ ਉਸਦੀ ਦੋਹਤੀ ਸਕੂਲੋਂ ਆਈ ਹੈ ਪਰ ਉਸਨੂੰ ਕਿ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਉਸਦੀ ਦੋਹਤੀ ਸ਼ੋਲਾ ਗਰਮ ਕਰਾਕੇ ਆ ਰਹੀ ਹੈ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਰੋਟੀ ਖਾ ਕੇ ਕਮਰੇ ਚ ਸੋ ਗਈ। ਉਧਰ ਮਨਿੰਦਰ ਵੀ ਘਰੇ ਜਾ ਕੇ ਸਿੱਧੀ ਬੈਡ ਤੇ ਡਿੱਗ ਗਈ। ਉਸਨੂੰ ਹਾਲੇ ਵੀ ਚੈਨ ਨੀ ਸੀ ਆ ਰਿਹਾ। ਉਹ ਅੰਦਰ ਹੀ ਅੰਦਰ ਸਾਬੀ ਨੂੰ ਗਾਲ਼ਾਂ ਕੱਢ ਰਹੀ ਸੀ। ਬੈਡ ਤੇ ਪਈ ਪਈ ਦੀ ਉਸਦੀ ਅੱਖ ਲੱਗ ਗਈ।

 

[iMUNISH]

ਉਧਰ ਸਾਬੀ ਵੀ ਸੋ ਗਿਆ
ਸ਼ਾਮ ਦਾ ਸਮਾਂ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਸੀ। ਫੋਨ ਦੀ ਘੰਟੀ ਨੇ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੀ ਅੱਖ ਖੋਲ ਦਿੱਤੀ। ਇਹ ਫੋਨ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੀ ਮੰਮੀ ਗੁਰਲੀਨ ਦਾ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੀ ਮੰਮੀ ਦੇ ਦੱਸਿਆ ਕੇ ਉਹ ਅੱਜ ਉਹ ਅੱਜ ਨਹੀਂ ਆ ਰਹੇ। ਉਹ ਅੱਜ ਭੂਆ ਦੀ ਕੁੜੀ ਦੇ ਘਰ ਨੇ ਤੇ ਰਾਤ ਉਥੇ ਹੀ ਰੁਕਣਗੇ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਇਹ ਸੁਣ ਕੇ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ ਸੀ। ਉਹ ਅੱਜ ਫੇਰ ਆਵਦੀ ਦੀਦੀ ਮਨਿੰਦਰ ਨਾਲ ਰਾਤ ਨੂੰ ਚੁੰਮਾਚਾਟੀ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ। ਉਹ ਖੁਸ਼ੀ ਚ ਮਨਿੰਦਰ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਚਲੀ ਗਈ ਤਾਂ ਜੋ ਉਸਨੂੰ ਸਭ ਦੱਸ ਸਕੇ। ਮਨਿੰਦਰ ਹਾਲੇ ਵੀ ਸੁਤੀ ਪਾਈ ਸੀ।

ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੇ ਜਾ ਕੇ ਮਨਿੰਦਰ ਨੂੰ ਆਵਾਜ਼ ਦਿੱਤੀ ਪਰ ਉਹ ਨਾ ਉਠੀ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੇ ਸ਼ਰਾਰਤੀ ਲਹਿਜੇ ਚ ਇਕ ਉਂਗਲੀ ਮਨਿੰਦਰ ਦੀ ਬੁੰਡ ਚ ਦੇ ਦਿੱਤੀ। ਮਨਿੰਦਰ ਏਕ ਦਮ ਤ੍ਰਬਕ ਕੇ ਉਠੀ ਤੇ ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਹੈਰਾਨ ਹੋ ਗਈ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੇ ਪਹਿਲਾ ਸਵਾਲ ਹੀ ਇਹ ਪੁੱਛਿਆ ਕਿ ਦੀਦੀ ਤੁਸੀ ਕੱਛੀ ਕਿਉ ਨੀ ਪਾਈ। ਮਨਿੰਦਰ ਨੇ ਟਾਲਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ ਕਿ ਵੈਸੇ ਹੀ ਨਹੀਂ ਪਾਈ ਅੱਜ। ਇੰਨੇ ਨੂੰ ਮਨਿੰਦਰ ਦੇ ਫੋਨ ਤੇ ਸਾਬੀ ਦਾ ਫੋਨ ਆ ਗਿਆ। ਮਨਿੰਦਰ ਨੇ ਗੁੱਸੇ ਚ ਫੋਨ ਕੱਟ ਦਿੱਤਾ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੂੰ ਵੈਸੇ ਤਾ ਸਾਰੀ ਗੱਲ ਪਤਾ ਸੀ, ਪਰ ਫੇਰ ਵੀ ਉਸਨੇ ਸਵਾਦ ਲੈਣ ਦੇ ਚੱਕਰ ਚ ਪੁੱਛਿਆ ਕਿ ਦੀਦੀ ਕਿ ਗੱਲ ਹੈ ਤੁਸੀਂ ਜੀਜੂ ਦਾ ਫੋਨ ਕੱਟ ਦਿੱਤਾ। ਲਗਦਾ ਜੀਜੂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮਿਲਣ ਨੀ ਆਏ। ਮਨਿੰਦਰ ਨੇ ਦੱਸ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਉਹ ਆਇਆ ਤਾ ਸੀ ਪਰ ਉਸਨੂੰ ਗਰਮ ਛੱਡ ਕੇ ਹੀ ਚਲਾ ਗਿਆ ਤੇ ਹੁਣ ਰਾਤ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੇ ਕਿਹਾ ਤਾਂ ਫਿਰ ਮਿਲ ਲਓ ਰਾਤ ਨੂੰ। ਮਨਿੰਦਰ ਨੇ ਅੱਗੋਂ ਕਿਹਾ ਕਿ ਮਿਲਣਾ ਕਿੱਥੇ ਹੈ, ਸਾਡੇ ਡੰਗਰਾਂ ਦੇ ਕਮਰੇ ਚ ਤਾ ਭਈਆ ਸੌਦਾ ਹੈ(ਪਹਿਲਾ ਮਨਿੰਦਰ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਉਸੇ ਕਮਰੇ ਚ ਵੱਜਦੀ ਸੀ ਪਰ ਹੁਣ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਘਰ ਭਈਆ ਰੱਖ ਲਿਆ ਸੀ) ਤਾ ਅੱਗੋ ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਦੀਦੀ ਤੁਸੀ ਸਾਡੇ ਘਰ ਆ ਜਾਇਓ।

ਮਨਿੰਦਰ ਨੇ ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨੀ ਦਸਦਿਆਂ ਕਿਹਾ ਕਿ ਅੰਟੀ ਅੰਕਲ ਦੇ ਹੁੰਦਿਆਂ ਇਸ ਕੰਮ ਚ ਖਤਰਾ ਹੈ। ਤਦ ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੇ ਆਵਦੀ ਮੰਮੀ ਨਾਲ ਹੋਈ ਗੱਲ ਦੱਸ ਦਿੱਤੀ। ਮਨਿੰਦਰ ਨੇ ਘੁੱਟ ਕੇ ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੂੰ ਜੱਫੀ ਪਾ ਲਈ ਤੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਮੈ ਹੁਣੇ ਸਾਬੀ ਨੂੰ ਫੋਨ ਕਰਦੀ ਹਾ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੇ ਵਿਚ ਹੀ ਰੋਕਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ ਕਿ ਇਕ ਸ਼ਰਤ ਹੈ।
ਮਨਿੰਦਰ – ਕਿਹੜੀ ਸ਼ਰਤ।
ਪ੍ਰੀਤੀ – ਅੱਜ ਵੀ ਸਾਰਾ ਕੁਛ ਦੇਖਣਾ ਹੈ ਜੋ ਤੁਸੀ ਕਰੋਗੇ।
ਮਨਿੰਦਰ – ਨਹੀਂ ਇਹ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦਾ, ਤੂੰ ਅਜੇ ਬੱਚੀ ਏ।
ਪ੍ਰੀਤੀ – ਨਹੀਂ ਮੈ ਹੁਣ ਬਚੀ ਨੀ ਰਹੀ, ਨਾਲੇ ਤੁਸੀ ਤਾਂ ਕਲ ਦੀ ਰਾਤ ਦੇਖ ਹੀ ਚੁੱਕੇ ਹੋ ਕੇ ਮੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਦੀ ਗਰਮੀ।
ਮਨਿੰਦਰ – ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਮੈਂ ਆਵਦੀ ਛੋਟੀ ਭੈਣ ਨੂੰ ਇਹ ਸਭ ਕੁਛ ਨਹੀਂ ਦਿਖਾ ਸਕਦੀ, ਤੂੰ ਅਜੇ ਇਕ ## ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਬੱਚੀ ਏ।
ਪ੍ਰੀਤੀ – ਇਹ ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਉਦੋਂ ਸੋਚਣਾ ਸੀ ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਰਾਤ ਨੂੰ ਇਹ ਸਭ ਕੁਝ ਕੀਤਾ ਸੀ ਤੇ ਵੈਸੇ ਵੀ ਮੈ ਅੱਜ ਤੁਹਾਡੇ ਤੇ ਜੀਜੂ ਵਿਚ ਹੋਈ ਚੁਦਾਈ ਨੂੰ ਦੇਖ ਚੁੱਕੀ ਹੈ।
ਮਨਿੰਦਰ ਦੇ ਪੈਰਾ ਹੇਠੋ ਇਕ ਵਾਰ ਤਾ ਜਮੀਨ ਖਿਸਕ ਗਈ ਪਰ ਉਹ ਸੰਬਲਦੇ ਹੋਏ ਬੋਲੀ।
ਮਨਿੰਦਰ – ਨਹੀਂ ਤੂੰ ਝੂਠ ਬੋਲ ਰਹੀ ਏ।
ਪ੍ਰੀਤੀ – ਚਲੋ ਤਾ ਇਕ ਗੱਲ ਦਸੋ ਕੇ ਤੁਹਾਡੀ ਕੱਛੀ ਕਿੱਥੇ ਹੈ।
ਮਨਿੰਦਰ – ਦਸਿਆ ਤਾ ਹੈ ਕਿ ਪਾਈ ਹੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਅੱਜ।
ਪ੍ਰੀਤੀ – ਤੁਹਾਡੀ ਚਿੱਟੀ ਕੱਛੀ ਜੀਜੂ ਲਈ ਗਏ ਸਨ ਤੁਹਾਨੂੰ ਚੌਦਨ ਤੋ ਬਾਅਦ।
ਮਨਿੰਦਰ ਨੂੰ ਹੁਣ ਯਕੀਨ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਕੇ ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੇ ਸਬ ਕੁਝ ਦੇਖ ਲਿਆ ਹੈ ਤੇ ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੇ ਵੀ ਉਸ ਨੂੰ ਸਭ ਕੁਛ ਦੱਸ ਦਿੱਤਾ ਕੇ ਉਹ ਕਿਵੇਂ ਸਕੂਲ ਨਹੀਂ ਗਈ ਤੇ ਕਿਵੇਂ ਉਸਨੇ ਸਭ ਦੇਖਿਆ।
ਹੁਣ ਮਨਿੰਦਰ ਕੋਲ ਕੋਈ ਚਾਰਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਹਾਂ ਕਰਨੀ ਪਈ। ਉਸਨੇ ਸਾਬੀ ਨੂੰ ਫੋਨ ਕਰਕੇ ਰਾਤ ਨੂੰ 10 ਵਜੇ ਪ੍ਰੀਤੀ ਕੇ ਘਰ ਆਉਣ ਨੂੰ ਕਹਿ ਦਿੱਤਾ। ਫੋਨ ਕੱਟ ਕੇ ਮਨਿੰਦਰ ਨੇ ਆਵਦਾ ਮੂੰਹ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਕੋਲ ਲਿਜਾ ਕੇ ਉਸਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਚ ਬੁੱਲ ਪਾ ਲਏ ਤੇ ਉਹ ਦੋਵੇਂ ਜਾਣੀਆਂ 5 ਮਿੰਟ ਤਕ ਏਕ ਦੂਜੇ ਦੇ ਬੁਲਾ ਦਾ ਰੱਸ ਚੂਸਦੀਆਂ ਰਹੀਆਂ। ਫਿਰ ਪ੍ਰੀਤੀ ਆਵਦੇ ਘਰ ਆ ਗਈ ਤੇ ਮਨਿੰਦਰ ਵੀ ਆਵਦੇ ਘਰ ਦਾ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਗੀ।

ਅੱਜ ਫਿਰ ਰਾਤ ਨੂੰ ਪ੍ਰੀਤੀ ਵਲ ਸੌਣ ਦਾ ਕਹਿ ਕੇ ਮਨਿੰਦਰ ਪ੍ਰੀਤੀ ਹੋਣਾ ਵਲ ਆ ਗਈ। ਦੋਵੇਂ ਜਾਣੀਆਂ 9-9:15 ਵੇਹਲੀਆਂ ਹੋ ਕੇ ਛਤ ਤੇ ਚਲੀਆ ਗਈਆਂ ਤੇ ਮਨਿੰਦਰ ਨੇ ਆਵਦੇ ਯਾਰ ਨੂੰ ਫੋਨ ਕਰਕੇ ਥੋੜੇ ਚਿਰ ਤੱਕ ਆਉਣ ਨੂੰ ਕਹਿ ਦਿੱਤਾ। ਸਾਬੀ ਲਈ ਪ੍ਰੀਤੀ ਕੇ ਘਰ ਆਉਣਾ ਕਾਫੀ ਸੋਖਾ ਸੀ। ਕਿਉਂਕਿ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦਾ ਘਰ ਮਨਿੰਦਰ ਤੇ ਸਾਬੀ ਕੇ ਘਰ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਸੀ ਤੇ ਵੈਸੇ ਵੀ ਸਾਬੀ ਚੁਬਾਰੇ ਤੇ ਸੌਦਾ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਬੱਸ ਬਨੇਰਾ ਟੱਪ ਕੇ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੇ ਚੁਬਾਰੇ ਚ ਆਉਣਾ ਸੀ। ਸਾਬੀ ਨੇ ਥੋੜਾ ਚਿਰ ਹੋਰ ਇੰਤਜਾਰ ਕੀਤਾ ਕੇ ਸਾਰੇ ਘਰ ਦੇ ਸੌ ਜਾਣ।
ਉਹ 10 ਵਜੇ ਦੇ ਕਰੀਬ ਪ੍ਰੀਤੀ ਕੇ ਚੁਬਾਰੇ ਚ ਪਹੁੰਚ ਗਿਆ। ਮਨਿੰਦਰ ਤੇ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੋਵੇਂ ਬੇਦ ਤੇ ਬੈਠੀਆਂ ਸਨ। ਸਾਬੀ ਨੇ ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੂੰ ਹੱਥ ਮਿਲਾਇਆ ਤੇ ਬਾਅਦ ਚ ਮਨਿੰਦਰ ਨੂੰ ਜੱਫੀ ਪਾ ਲਈ। ਥੋੜਾ ਚਿਰ ਉਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜੱਫੀ ਪਾਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਸਨੇ ਮਨਿੰਦਰ ਨੂੰ ਅਲੱਗ ਕੀਤਾ ਤੇ ਬੈਡ ਤੇ ਬੈਠ ਗਿਆ ਤੇ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੇ ਜਾਣ ਦਾ ਇਤੰਜ਼ਰ ਕਰਨ ਲੱਗਾ। ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਬਾਅਦ ਉਸਨੇ ਅੱਖਾਂ ਅੱਖਾਂ ਚ ਹੀ ਮਨਿੰਦਰ ਨੂੰ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕੀਤਾ ਕੇ ਉਹ ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੂੰ ਬਾਹਰ ਭੇਜ ਦੇਵੇਂ।
ਮਨਿੰਦਰ ਨੇ ਅੱਗੋਂ ਗੱਲ ਖੋਲਦੇ ਹੋਏ ਦਸਿਆ ਕਿ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੀ ਇਸ਼ਾ ਆਪਣੀ ਚੁਦਾਈ ਦੇਖਣ ਦੀ ਹੈ। ਸਾਬੀ ਕਾਫੀ ਹੈਰਾਨ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਪ੍ਰੀਤੀ ਸਾਹਮਣੇ ਇਹ ਸਭ ਕੁਝ ਕਿਵੇਂ ਕਰੇਗਾ। ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੇ ਭਰਾ ਸਾਹਿਲ ਨਾਲ ਯਾਰੀ ਕਰਕੇ ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੂੰ ਭੈਣ ਮੰਨਦਾ ਸੀ।
ਵੈਸੇ ਉਸਦੇ ਦਿਲ ਵਿਚ ਵੀ ਪ੍ਰੀਤੀ ਪ੍ਰਤੀ ਥੋੜੀ ਮੈਲ਼ ਜਰੂਰ ਸੀ ਪਰ ਉਹ ਹੁਣ ਤੱਕ ਸਾਹਿਲ ਦੀ ਯਾਰੀ ਕਰਕੇ ਇਸ ਸਭ ਤੋਂ ਬਚਦਾ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਸਾਬੀ ਨੇ ਥੋੜੀ ਨਾਂਹ ਨੁੱਕਰ ਕੀਤੀ ਤਾਂ ਮਨਿੰਦਰ ਨੇ ਦੱਸ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਪ੍ਰੀਤੀ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਤੂੜੀ ਵਾਲੇ ਕਮਰੇ ਦੀ ਚੁਦਾਈ ਦੇਖ ਚੁੱਕੀ ਹੈ। ਹੁਣ ਸਾਬੀ ਨੇ ਵੀ ਹਾਂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ। ਉਸਦੀ ਹਾਂ ਦਾ ਵੱਡਾ ਕਾਰਨ ਇਹ ਸੀ ਕਿ ਹੁਣ ਉਸਨੂੰ ਲਗ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਉਸਦਾ ਲਨ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੀ ਕੁਆਰੀ ਫੁੱਦੀ ਤੋਂ ਬਹੁਤਾ ਦੂਰ ਨਹੀਂ ਹੈ।

ਮਨਿੰਦਰ ਨੇ ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੂੰ ਕਹਿ ਦਿੱਤਾ ਕੇ ਸਿਰਫ ਦੂਰ ਰਹਿ ਕੇ ਸਭ ਕੁਝ ਦੇਖੇਗੀ ਤੇ ਬੈਡ ਦੇ ਨੇੜੇ ਨਹੀਂ ਆਵੇਗੀ। ਮਨਿੰਦਰ ਨਹੀਂ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ ਕਿ ਸਾਬੀ ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੂੰ ਨੰਗਿਆਂ ਦੇਖ ਕੇ ਪ੍ਰੀਤੀ ਤੇ ਮੋਹਿਤ ਹੋ ਜਾਏ, ਮਨਿੰਦਰ ਆਵਦੇ ਯਾਰ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਵੰਡਣਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਚਾਹੁੰਦੀ। ਸਾਬੀ ਦਾ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੀ ਫੁਦੀ ਚ ਲਨ ਪਾਉਣ ਦਾ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਮਨਿੰਦਰ ਦੇ ਇਸ ਫ਼ਰਮਾਨ ਨੇ ਖਤਮ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਪਰ ਸਾਬੀ ਫਿਰ ਵੀ ਕਾਫੀ ਖੁਸ਼ ਸੀ ਕੇ ਉਹ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਮਨਿੰਦਰ ਨੂੰ ਤੂੜੀ ਵਾਲੇ ਕਮਰੇ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਥਾ ਤੇ ਚੌਦਨ ਲਗਾ ਸੀ, ਤੇ ਉਹ ਵੀ ਇਕ ਬੰਦ ਕਮਰੇ ਚ ਬੈਡ ਤੇ। ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਮਨਿੰਦਰ ਦੀ ਫੁਦੀ ਨੂੰ ਚਟ ਕੇ ਤੇ ਉਸਦੇ ਮੰਮਿਆ ਨਾਲ ਖੇਡ ਸਕਦਾ ਸੀ।

 

[iMUNISH]

ਸਾਬੀ ਨੇ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾ ਮਨਿੰਦਰ ਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਚੂਸਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਉਸਦੇ ਕੱਪੜੇ ਲਾਹੁਣ ਲਗਾ, ਮਨਿੰਦਰ ਦਾ ਸੂਟ ਤੇ Bra ਲਾਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਜਦੋਂ ਸਾਬੀ ਨੇ ਮਨਿੰਦਰ ਦੀ ਸਲਵਾਰ ਲਾਹੀ ਤਾ ਉਸਦੀ ਨੰਗੀ ਫੁੱਦੀ ਸਾਹਮਣੇ ਆ ਗਈ। ਫਿਰ ਸਾਬੀ ਨੂੰ ਯਾਦ ਆਇਆ ਕਿ ਉਹ ਮਨਿੰਦਰ ਦੀ ਕਛੀ ਨਾਲ ਹੀ ਲੈ ਗਿਆ ਸੀ। ਸਾਬੀ ਦੇ ਬੁੱਲ ਹੁਣ ਮਨਿੰਦਰ ਦੇ ਮੰਮੇਆ ਤਕ ਪਹੁੰਚ ਗਏ ਤੇ ਉਹ ਕਿਸੇ ਬੱਚੇ ਵਾਂਗ ਮਨਿੰਦਰ ਦੇ ਮੰਮੇ ਚੁੰਗ ਰਿਹਾ ਸੀ।

ਫਿਰ ਉਸਨੇ ਮਨਿੰਦਰ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਆਵਦੀ ਜੀਭ ਨਾਲ ਵਾਰ ਕੀਤਾ ਤਾਂ ਮਨਿੰਦਰ ਸਿਸਕੀਆਂ ਲੈਣ ਲੱਗੀ। ਉਸਦੀਆਂ ਸਿਸਕੀਆਂ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੀ ਫੁਦੀ ਨੂੰ ਅੱਗ ਲਾ ਰਹੀਆਂ ਸਨ। ਫੇਰ ਸਾਬੀ ਤੇ ਮਨਿੰਦਰ 69 ਦੀ ਪੋਸੀਸ਼ਨ ਚ ਆ ਗਏ ਤੇ ਇਕ ਦੂਜੇ ਦਾ ਲਨ ਤੇ ਫੁੱਦੀ ਚੂਸਣ ਲੱਗੇ। ਹੁਣ ਪ੍ਰੀਤੀ ਕੋਲ ਸਬਰ ਨਹੀਂ ਸੀ ਹੋ ਰਿਹਾ ਤੇ ਉਸਨੇ ਵੀ ਆਵਦੀ ਸਲਵਾਰ ਲਾਹੀ ਤੇ ਕੱਛੀ ਵੀ ਲਾਹ ਕੇ ਦੂਰ ਸੁੱਟ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਆਵਦੀ ਫੁੱਦੀ ਦਾ ਦਨਾ ਰਗੜਨ ਲਗੀ। ਜਦੋਂ ਮਨਿੰਦਰ ਤੇ ਸਾਬੀ ਨੇ ਪ੍ਰੀਤੀ ਵਲ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਉਹ ਦੋਵੇਂ ਹੋਰ ਗਰਮ ਹੋ ਗਏ।
ਸਾਬੀ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੀ ਕੁਆਰੀ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਸੋਚ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਉਸਦਾ ਲਨ ਹੀ ਇਸ ਖੂਬਸੂਰਤ ਫੁੱਦੀ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾ ਸੰਵਾਦ ਲਵੇਗਾ। ਫਿਰ ਸਾਬੀ ਨੇ ਹੁਣ ਮਨਿੰਦਰ ਨੂੰ ਬੈਡ ਤੇ ਲੰਮਾ ਪਾ ਲਿਆ ਤੇ ਉਸਦੀਆ ਲੱਤਾ ਆਵਦੇ ਮੋਢੇ ਤੇ ਰੱਖ ਲਈਆਂ। ਫਿਰ ਉਸਨੇ ਆਵਦਾ ਲਨ ਮਨਿੰਦਰ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਰੱਖ ਕੇ ਧੱਕਾ ਮਾਰਿਆ ਤਾ ਲਨ ਖਿਸਕ ਕੇ ਮਨਿੰਦਰ ਦੀ ਬੁੰਡ ਵਲ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾ ਕੇ ਸਾਬੀ ਲਨ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਦੋਬਾਰਾ ਮਨਿੰਦਰ ਦੀ ਫੁਦੀ ਦੇ ਸ਼ੇਕ ਤੇ ਟਿਕਾਉਂਦਾ। ਇਕ ਹੱਥ ਨੇ ਉਸਦਾ ਲਨ ਫੜ ਕੇ ਮਨਿੰਦਰ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਟਿੱਕਾ ਦਿੱਤਾ।
ਇਹ ਹੱਥ ਮਨਿੰਦਰ ਦਾ ਨਹੀਂ ਸਗੋਂ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦਾ ਸੀ। ਸਾਬੀ ਦੇ ਸ਼ਰੀਰ ਚ ਕਰੰਟ ਜੇਹਾ ਦੌੜ ਗਿਆ। ਸਾਬੀ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ ਹੋਇਆ ਕਿਉਂਕਿ ਪ੍ਰੀਤੀ ਮਨਿੰਦਰ ਤੋ ਬਾਅਦ ਸਿਰਫ ਦੂਜੀ ਕੁੜੀ ਸੀ ਜਿਸਨੇ ਸਾਬੀ ਦਾ ਲਨ ਫੜਿਆ ਸੀ। ਮਨਿੰਦਰ ਨੂੰ ਇਹ ਸਭ ਅਜੀਬ ਲਗਾ ਪਰ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਲਗੀ ਅੱਗ ਕਾਰਨ ਉਹ ਕੁਝ ਨਾ ਬੋਲ ਸਕੀ। ਹੁਣ ਸਾਬੀ ਮਨਿੰਦਰ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚੋਦਨ ਲਗਾ ਤੇ ਪ੍ਰੀਤੀ ਮਨਿੰਦਰ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਦਾ ਸ਼ੋਲਾ ਰਗੜਨ ਲਗੀ।
ਮਨਿੰਦਰ ਇਸ ਵੇਲੇ ਸਵਰਗ ਚ ਸੀ। ਹੁਣ ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੇ ਆਵਦਾ ਸੂਟ ਤੇ BRA ਵੀ ਲਾਹ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਆਵਦੀ ਜੀਭ ਨਾਲ ਮਨਿੰਦਰ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਦਾ ਸ਼ੋਲਾ ਚਟਨ ਲਗੀ। ਉਸਦੀ ਜੀਭ ਮਨਿੰਦਰ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚੋਦ ਰਹੇ ਸਾਬੀ ਦੇ ਲਨ ਨੂੰ ਵੀ ਲਗ ਰਹੀ ਸੀ। ਸਾਵੀ ਵੀ ਜਾਣ ਬੁੱਝ ਕੇ ਆਵਦਾ ਲਨ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਵਲ ਨੂੰ ਲਿਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਮਨਿੰਦਰ ਦੀ ਫੁਦੀ ਹੁਣ ਤਕ 2-3 ਵਾਰ ਪਾਣੀ ਛੱਡ ਚੁੱਕੀ ਸੀ। ਹੁਣ ਸਾਬੀ ਨੇ ਮਨਿੰਦਰ ਨੂੰ ਘੋੜੀ ਬਣਨ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਤੇ ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੂੰ ਤੇਲ ਲਿਆਉਣ ਨੂੰ ਕਿਹਾ।
ਸਾਬੀ ਦਾ ਅਗਲਾ ਨਿਸ਼ਾਨਾ ਮਨਿੰਦਰ ਦੀ ਬੁੰਡ ਸੀ ਜੋ ਅੱਜ ਤੱਕ ਲਨ ਦੀ ਮਾਰ ਤੋਂ ਬਚੀ ਹੋਈ ਸੀ। ਸਾਬੀ ਨੇ ਮਨਿੰਦਰ ਦੀ ਬੁੰਡ ਦੇ ਸ਼ੇਕ ਚ ਤੇਲ ਲਾਇਆ ਤੇ ਆਵਦਾ ਲਨ ਮਨਿੰਦਰ ਦੀ ਬੁੰਡ ਦੇ ਸ਼ੇਕ ਚ ਟਿੱਕਾ ਕੇ ਏਕ ਜੋਰਦਾਰ ਧੱਕਾ ਮਾਰਿਆ। ਮਨਿੰਦਰ ਦੀ ਇਕ ਜੋਰਦਾਰ ਚੀਕ ਨਿਕਲੀ ਤੇ ਉਸਦੀਆ ਅੱਖਾਂ ਜਿਵੇਂ ਬਾਹਰ ਆ ਗਈਆਂ ਹੋਣ। ਪਰ ਸਾਬੀ ਪੂਰੀ ਬੇਪਰਵਾਹੀ ਨਾਲ ਚੋਧ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਅਜਿਹਾ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਜਿਵੇਂ ਉਹ ਮਨਿੰਦਰ ਦੀ ਬੁੰਡ ਪਾੜ ਕੇ ਹੀ ਸਾਹ ਲਵੇਗਾ। ਕਾਫੀ ਦੇਰ ਮਨਿੰਦਰ ਦੀ ਬੁੰਡ ਮਾਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸਾਬੀ ਖੁਦ ਬੈਂਡ ਤੇ ਲੇਟ ਗਿਆ ਤੇ ਮਨਿੰਦਰ ਨੂੰ ਆਵਦੇ ਲਨ ਤੇ ਬੈਠਣ ਨੂੰ ਕਿਹਾ।
ਮਨਿੰਦਰ ਵੀ ਸਾਬੀ ਦੇ ਕਹਿਣ ਮੁਤਾਬਿਕ ਉਸਦੇ ਲਨ ਤੇ ਬੈਠ ਗਈ ਉੱਪਰ ਥੱਲੇ ਉਛਲਣ ਲਗੀ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਵੀ ਨਾਲ ਨਾਲ ਮਨਿੰਦਰ ਦੇ ਮੰਮੇ ਚੂਸਣ ਲੱਗੀ। ਕਰੀਬ 5-7 ਮਿੰਟ ਬਾਅਦ ਸਾਬੀ ਦਾ ਲਨ ਮਨਿੰਦਰ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਹੀ ਦਮ ਤੋਡ਼ ਗਿਆ ਤੇ ਮਨਿੰਦਰ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚੋ ਸਾਬੀ ਦੇ ਲਨ ਦਾ ਪਾਣੀ ਨਿਕਲਣ ਲਗਾ। ਫਿਰ ਸਾਬੀ ਬੈਡ ਤੇ ਲੇਟ ਗਿਆ ਆਵਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਖੋਲ ਕੇ ਮਨਿੰਦਰ ਨੂੰ ਵਿਚ ਆਉਣ ਨੂੰ ਕਿਹਾ। ਫਿਰ ਸਾਬੀ ਨੇ ਆਵਦੀ ਲੱਤਾਂ ਮਨਿੰਦਰ ਦੇ ਮੋਢਿਆ ਤੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤੀਆਂ ਤੇ ਲਨ ਮਨਿੰਦਰ ਦੀ ਫੁਦੀ ਚ ਫਸਾ ਦਿੱਤਾ।

ਹੁਣ ਮਨਿੰਦਰ ਅੱਗੇ ਪਿੱਛੇ ਹੋ ਕੇ ਘੱਸੇ ਮਰ ਰਹੀ ਸੀ। ਸਾਬੀ ਨੇ ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਚ ਮਨਿੰਦਰ ਨੂੰ 3 ਵਾਰ ਹੋਰ ਪਾਣੀ ਕਢਿਆ ਤੇ ਸਵੇਰੇ ਕੋਈ ਚਾਰ ਵਜੇ ਵਾਪਿਸ ਆਵਦੇ ਘਰ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੇ ਵੀ ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਆਵਦੀ ਫੁੱਦੀ ਬਹੁਤ ਰਗੜੀ ਤੇ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਪੂਰੀ ਤਰਾ ਲਾਲ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ। ਮਨਿੰਦਰ ਨੇ ਵੀ ਉਸ ਰਾਤ ਸਾਬੀ ਦੇ ਜਾਣ ਮਗਰੋਂ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚਟ ਕੇ ਉਸਦਾ ਧੰਨਵਾਦ ਕੀਤਾ। ਸਵੇਰੇ ਜਦੋਂ ਮਨਿੰਦਰ ਆਵਦੇ ਘਰ ਜਾ ਰਹੀ ਤਾ ਉਹ ਵਿਚਾਰੀ ਬਹੁਤ ਔਖੀ ਹੋ ਤੁਰ ਰਹੀ ਸੀ, ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਦਾ ਸ਼ੇਕ ਬਹੁਤ ਦੁੱਖ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਪਰ ਫਿਰ ਵੀ ਅੱਜ ਉਹ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਸੀ ਤੇ ਅੱਜ ਉਸਨੇ ਆਵਦੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਜਿਆਦਾ ਮਜ਼ੇ ਵਾਲਾ ਸੈਕਸ ਕੀਤਾ ਸੀ।

ਚਲਦਾ
ਬਾਕੀ ਅਗਲੇ ਭਾਗ ਚ
ਭਾਗ – 4 – ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਠੁਕਾਈ।

 

[iMUNISH]

ਭਾਗ – 4 – ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਠੁਕਾਈ।

ਰਾਤ ਦੀ ਚੁਦਾਈ ਤੋ ਬਾਅਦ ਅੱਜ ਪ੍ਰੀਤੀ ਸਕੂਲ ਜਾਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਹੋ ਕੇ ਮਨਿੰਦਰ ਨੂੰ ਬਲਾਉਣ ਲਈ ਉਸਦੇ ਘਰ ਚਲੀ ਗਈ। ਮਨਿੰਦਰ ਦੀ ਮੰਮੀ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਮਨਿੰਦਰ ਅੱਜ ਕਾਲੇਜ ਨਹੀਂ ਜਾ ਰਹੀ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੇ ਅੰਦਰ ਜਾ ਕੇ ਦੇਖਿਆ ਤਾ ਮਨਿੰਦਰ ਬੈਡ ਤੇ ਸੁੱਟੀ ਪਈ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੇ ਪਹਿਲਾ ਦੀ ਤਰਾ ਸ਼ਰਾਰਤ ਕਰਦਿਆ ਆਵਦੀ ਉਂਗਲੀ ਮਨਿੰਦਰ ਦੀ ਬੁੰਡ ਦੇ ਵਿਚ ਦੇ ਦਿੱਤੀ। ਮਨਿੰਦਰ ਇਸ ਹਮਲੇ ਨਾਲ ਇਕ ਦੱਮ ਚੀਕ ਉਠੀ। ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਦਾ ਸੁਰਾਖ਼ ਬਹੁਤ ਦਰਦ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਉਹ ਗੁੱਸੇ ਨਾਲ ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੂੰ ਬੋਲੀ-
ਮਨਿੰਦਰ – ਕੀ ਹੈ।
ਪ੍ਰੀਤੀ – ਦੀਦੀ ਤੁਸੀ ਜਾਣਾ ਨਹੀਂ।
ਮਨਿੰਦਰ – ਨਹੀਂ।
ਪ੍ਰੀਤੀ – ਕਿਉਂ?
ਮਨਿੰਦਰ – ਮੇਰੀ ਸਿਹਤ ਠੀਕ ਨੀ।
ਪ੍ਰੀਤੀ ਸਮਝ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਕਿ ਮਨਿੰਦਰ ਦੀ ਰਾਤੀ ਹੋਈ ਠੁਕਾਈ ਦਾ ਹੀ ਅਸਰ ਹੈ।
ਪ੍ਰੀਤੀ – ਦੀਦੀ ਤੁਸੀ ਕੋਈ ਦਵਾਈ ਲਈ ਲਓ।
ਮਨਿੰਦਰ – ਨਹੀਂ ਬਸ ਠੀਕ ਹੋ ਜਾਣਾ ਏਦ੍ਹਾ ਹੀ।

ਮਨਿੰਦਰ ਨੇ ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੂੰ ਦਸਿਆ ਕਿ ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਦਾ ਸ਼ੇਕ ਬਹੁਤ ਦਰਦ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ ਤੇ ਬਹਿਣ ਲਗਿਆ ਬੁੰਡ ਬਹੁਤ ਦਰਦ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ।
ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੇ ਮਖੌਲੀਆ ਅੰਦਾਜ ਚ ਕਿਹਾ ਕਿ ਦੀਦੀ ਓਦੋਂ ਤਾ ਤੁਸੀ ਵੀ ਉਛਲ ਉਛਲ ਕੇ ਲਨ ਤੇ ਟੱਪ ਰਹੇ ਸੀ। ਦੋਵੇਂ ਜਾਣੀਆਂ ਹਸਣ ਲਗੀਆ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਫਿਰ ਇਕੱਲੀ ਹੀ ਸਕੂਲ ਚਲੀ ਗਈ।

ਅੱਜ ਦੀਪੇ ਦਾ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਲੈਣ ਦਾ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਨੂੰ ਮਨਾ ਵੀ ਲਿਆ ਸੀ, ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਤਾ ਪਹਿਲਾ ਤੋ ਹੀ ਮੰਨੀ ਮਨਾਈ ਸੀ, ਬੱਸ ਹਾਲੇ ਤਕ ਦੀਪਾ ਹੀ ਢਿੱਲ ਵਰਤਦਾ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਅੱਜ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਨੂੰ ਅੱਧੀ ਛੁੱਟੀ ਵੇਲੇ ਸਕੂਲੋਂ ਭੱਜ ਕੇ ਪਿੰਡ ਨੂੰ ਜਾਂਦੇ ਰਸਤੇ ਚ ਪੈਂਦੇ ਕਮਾਦ ਚ ਆਉਣ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਸੀ। ਵੈਸੇ ਤਾਂ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਇਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾ ਮੋਟਰ/ਡੰਗਰਾਂ ਦੇ ਕਮਰੇ/ਗੱਡੀ ਤੇ ਸਕੂਲ ਦੇ ਬਾਥਰੂਮ ਚ ਫੁੱਦੀ ਮਰਵਾ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਪਰ ਕਮਾਦ ਚ ਫੁੱਦੀ ਮਰਵਾਉਣ ਦਾ ਇਹ ਉਸਦਾ ਪਹਿਲਾ ਤਜ਼ਰਬਾ ਹੋਣਾ ਸੀ। ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੂੰ ਨਾਲ ਜਾਣ ਲਈ ਪਕਿਆ ਕਰ ਲਿਆ ਸੀ।

ਦੋਵੇਂ ਜਾਣੀਆਂ ਅੱਖ ਬਚਾ ਕੇ ਅੱਧੀ ਛੁੱਟੀ ਵੇਲੇ ਸਕੂਲ ਦੀ ਪਿਛਲੀ ਕੰਧ ਜੋ ਕੇ ਟੁੱਟੀ ਹੋਈ ਸੀ, ਤੋਂ ਦੀ ਹੋ ਕੇ ਸਕੂਲੋਂ ਭਜ ਗਈਆਂ। ਉਹ ਕਾਹਲੀ ਕਾਹਲੀ ਪਿੰਡ ਵੱਲ ਨੂੰ ਤੁਰ ਪਈਆਂ। ਸਿਆਲਾਂ ਦੇ ਦਿਨ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਬਾਹਰ ਕੋਈ ਬੰਦਾ ਪਰਿੰਦਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਦਿੱਖ ਰਿਹਾ ਤੇ ਵੈਸੇ ਵੀ ਬਾਹਰ ਬਹੁਤ ਸੰਘਣੀ ਧੁੰਦ ਸੀ। ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਚ ਹੀ ਉਹ ਕਮਾਦ ਦੇ ਖੇਤ ਕੋਲ ਚਲੀਆ ਗਈਆਂ। ਦੀਪਾ ਬਾਹਰ ਸੜਕ ਤੇ ਖੜਾ ਹੀ ਉਡੀਕ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਹ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਦਾ ਹੱਥ ਫੜ ਕੇ ਖੇਤ ਦੇ ਵਿਚਕਰ ਲੈ ਗਿਆ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਵੀ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਪਿੱਛੇ ਚਲ ਪਈ। ਉਹ ਤਿੰਨੇ ਖੇਤਾਂ ਦੇ ਕਾਫੀ ਅੰਦਰ ਚਲੇ ਗਏ। ਕਮਾਦ ਦੇ ਇਹਨਾਂ 25-30 ਕਿਲਿਆ ਚ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਾਇਦ ਕੋਈ ਖਤਰਾ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਦੀਪੇ ਨੇ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਨੂੰ ਚੁੰਮਣ ਦਾ ਕੰਮ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਉਸਦੇ ਹੱਥ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਮੰੰਮੇਆ ਨਾਲ ਖੇਡਣ ਲੱਗੇ। ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਉਸਦਾ ਪੂਰਾ ਸਾਥ ਦੇ ਰਹੀ ਸੀ।

ਪ੍ਰੀਤੀ ਉਥੇ ਕੋਲ ਬੈਠੀ ਹੀ ਸਭ ਕੁਝ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ। ਦੀਪੇ ਨੇ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਕਪੜੇ ਲੋਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਚ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਸੂਟ ਨੂੰ ਹੱਥ ਪਾਇਆ ਤਾਂ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ਰੋਕ ਦਿੱਤਾ। ਵੈਸੇ ਤਾਂ ਏਥੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕੋਈ ਖਤਰਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਪਰ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਦਾ ਤਜ਼ਰਬਾ ਉਸਨੂੰ ਸ਼ਾਇਦ ਜਿਆਦਾ ਖਿਲਾਰਾ ਪਾਉਣ ਤੋਂ ਰੋਕ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਦੀਪੇ ਨੇ ਵੀ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਨੂੰ ਨੰਗੀ ਕਰਨ ਨੂੰ ਜਿਆਦਾ ਜੋਰ ਨੀ ਪਾਇਆ ਤੇ ਸਿਰਫ ਉਸਦੀ ਸਲਵਾਰ ਦਾ ਨਾਲਾ ਖੋਲ ਕੇ ਗੋਡਿਆਂ ਤਕ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਉਸਦੀ ਕੱਛੀ ਵੀ ਥੋੜੀ ਹੇਠਾਂ ਖਿਸਕਾ ਕੇ ਪੱਟਾ ਤਕ ਕਰ ਦਿੱਤੀ। ਹੁਣ ਇੰਨੀ ਕੁ ਜਗ੍ਹਾ ਬਣ ਗਈ ਸੀ ਕੇ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਸਾਫ ਸਾਫ ਦਿੱਖ ਰਹੀ ਸੀ। ਸਾਬੀ ਨੇ ਦੇਰ ਨਾ ਲੋਂਦੇ ਨੇ ਆਵਦੀ ਪੈਂਟ ਦੀ ਜਿਪ ਖੋਲ ਕੇ ਲਨ ਬਾਹਰ ਕਢਿਆ ਤੇ ਖੜੀ ਹੋਈ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਹੀ ਫਸਾ ਦਿੱਤਾ।

ਉਸਦਾ ਲਨ ਅਸਾਨੀ ਨਾਲ ਅੰਦਰ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਕਿਉਂਕਿ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ਵੀ ਘਾਟ ਘਾਟ ਦਾ ਪਾਣੀ ਪੀਤਾ ਸੀ ਤੇ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਇੰਨੀ ਕੁ ਖੁਲ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਕਿ ਦੀਪੇ ਦਾ 6 ਇੰਚ ਦਾ ਲਨ ਅਸਾਨੀ ਨਾਲ ਅੰਦਰ ਚਲਿਆ ਜਾਵੇ। ਦੀਪਾ ਹੁਣ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨ ਲੱਗਾ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਵੀ ਉਥੇ ਹੀ ਥੋੜੀ ਦੂਰ ਬੈਠ ਗਈ ਤੇ ਸਭ ਕੁਝ ਦੇਖਣ ਲਗੀ। ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਦੀਆ ਸਿਸਕੀਆਂ ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੂੰ ਗਰਮ ਕਰ ਰਹੀਆਂ ਸਨ ਤੇ ਛੇਤੀ ਹੀ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦਾ ਹੱਥ ਆਵਦੇ ਸ਼ੋਲੇ ਤਕ ਪਹੁੰਚ ਗਿਆ ਤੇ ਉਹ ਸਲਵਾਰ ਉਪਰੋ ਹੀ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਰਗੜਨ ਲਗੀ।

ਦੀਪਾ ਨੇ ਹੁਣ ਥੋੜੀ ਰਫ਼ਤਾਰ ਵਧਾ ਦਿੱਤੀ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਨੂੰ ਹੋਰ ਮਜ਼ਾ ਆਉਣ ਲਗਾ। ਇਸ ਨਜ਼ਾਰੇ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੇ ਆਵਦੀ ਸਲਵਾਰ ਦਾ ਨਾਲਾ ਖੋਲ ਲਿਆ ਤੇ ਸਲਵਾਰ ਖਿਸਕਾ ਕੇ ਪੈਰਾਂ ਤੱਕ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਕੱਛੀ ਵੀ ਪੈਰਾ ਕੋਲ ਪਹੁੰਚਾ ਦਿੱਤੀ। ਹੁਣ ਪ੍ਰੀਤੀ ਕਮਾਦ ਦੇ ਖੇਤ ਚ ਵੱਟ ਤੇ ਬੈਠੀ ਸਾਹਮਣੇ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਤੇ ਦੀਪੇ ਦੀ ਚੁਦਾਈ ਦੇਖ ਰਹੀ ਸੀ ਜੋ ਕੇ ਖੜ੍ਹ ਕੇ ਚੁਦਾਈ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਵੀ ਹੁਣ ਆਵਦੀਆਂ ਲੱਤਾ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਖੋਲ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਦਾ ਸ਼ੋਲਾ ਰਗੜਨ ਲੱਗੀ। ਉਹ ਹੁਣ ਸਤਵੇਂ ਅਸਮਾਨ ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਗਈ ਸੀ। ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਤੇ ਦੀਪਾ ਵੀ ਸਵਰਗ ਚ ਸਨ। ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਨੇ ਹਾਲੇ ਤਕ ਪਾਣੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਛੱਡਿਆ ਪਰ ਦੀਪੇ ਦਾ ਲਨ ਕਿਸੇ ਵੀ ਪਲ ਫੁੱਦੀ ਅੱਗੇ ਹਾਰ ਮੰਨਣ ਹੀ ਵਾਲਾ ਸੀ।
ਇੰਨੇ ਨੂੰ ਕਮਾਦ ਚ ਕਿੱਸੇ ਦੇ ਪੈਰਾ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਨੇ ਦੀਪੇ ਦੇ ਘੱਸੇ ਮਾਰਦੇ ਲਨ ਨੂੰ ਰੋਕ ਦਿੱਤਾ। ਦੀਪੇ ਨੇ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਕੋਈ ਮੁੰਡਾ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੇ ਸਾਈਡ ਵਲੋਂ ਤੇਜੀ ਨਾਲ ਉਹਨਾਂ ਵੱਲ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਦੀਪੇ ਨੇ ਛੇਤੀ ਦੇਣੀ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚੋ ਲਨ ਬਾਹਰ ਕਢਿਆ ਤੇ ਉਸ ਮੁੰਡੇ ਤੋਂ ਉਲਟ ਦਿਸ਼ਾ ਵੱਲ ਨੂੰ ਭੱਜਣ ਲਗਾ। ਉਸਦਾ ਲਨ ਹਾਲੇ ਵੀ ਪੈਂਟ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਹੀ ਸੀ ਪਰ ਉਹ ਉਸੇ ਤਰਾ ਭੱਜਦਾ ਰਿਹਾ। ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਵੀ ਆਵਦੀ ਸਲਵਾਰ ਨੂੰ ਚੁੱਕ ਕੇ ਪੱਟਾ ਤਕ ਲੈ ਆਈ, ਪਰ ਉਸ ਕੋਲ ਵੀ ਏਨਾ ਸਮਾਂ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਸਲਵਾਰ ਲੱਕ ਤਕ ਲਿਆ ਕੇ ਨਾਲਾ ਬਨ ਸਕੇ।
ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਆਵਦੇ ਦੋਵਾਂ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਸਲਵਾਰ ਨੂੰ ਫੜਕੇ ਉਸੇ ਦਿਸ਼ਾ ਵਲ ਭੱਜਣ ਲਗੀ, ਜਿਦਰ ਨੂੰ ਦੀਪਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਇਸ ਸਭ ਤੋਂ ਬੇਖਬਰ ਆਵਦੇ ਸ਼ੋਲੇ ਨੂੰ ਬੁਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਰਗੜ ਰਹੀ ਸੀ। ਜਦ ਤਕ ਉਸਨੂੰ ਇਹ ਅਹਿਸਾਸ ਹੋਇਆ, ਉਦੋਂ ਬਹੁਤ ਦੇਰ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਤਰਾ ਸਲਵਾਰ ਚੁੱਕ ਕੇ ਭੱਜਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਵੀ ਕੀਤੀ, ਪਰ ਹਾਲੇ ਉਸਨੇ ਕੱਛੀ ਉਪਰ ਕਰਕੇ ਸਲਵਾਰ ਨੂੰ ਹੱਥ ਪਾਇਆ ਹੀ ਸੀ ਕਿ ਕਿਸੇ ਮੁੰਡੇ ਦੇ ਹੱਥ ਨੇ ਉਸਦੇ ਗੁੱਟ ਨੂੰ ਘੁੱਟ ਕੇ ਫੜ ਲਿਆ ਸੀ। ਉਧਰ ਦੀਪਾ ਹੁਣ ਲਗਭਗ ਕਮਾਦ ਦੇ ਬਾਹਰ ਹੀ ਪਹੁੰਚ ਗਿਆ ਸੀ।

ਉਸਨੇ ਰੁਕ ਕੇ ਆਵਦਾ ਲਨ ਪੈਂਟ ਦੇ ਅੰਦਰ ਕੀਤਾ ਤੇ ਜਿੱਪ ਬੰਦ ਕਰ ਲਈ। ਕਮਾਦ ਚ ਦੀਪਾ ਦਾ ਲਨ ਪੈਂਟ ਚੋ ਬਾਹਰ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਉਸਦੇ ਲਨ ਉਪਰ ਕਮਾਦ ਦੀ ਖੋਰੀ ਕਰਨ ਖੁਰਕ ਹੋਣ ਲਗੀ, ਜੋ ਕੇ ਉਸਦੇ ਘਰ ਜਾ ਕੇ ਲਨ ਤੇ ਤੇਲ ਮਲਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਠੀਕ ਹੋ ਗਈ। ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਵੀ ਕਮਾਦ ਦੇ ਸਿਰੇ ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਗਈ ਤੇ ਉਸਨੇ ਵੀ ਆਵਦੀ ਕੱਛੀ ਉਪਰ ਚੁੱਕੀ ਜੋ ਕੇ ਉਸਦੇ ਪੱਟਾ ਚ ਫੱਸੀ ਹੋਈ ਸੀ। ਫਿਰ ਉਸਨੇ ਸਲਵਾਰ ਦਾ ਨਾਲਾ ਬਨਿਆ ਤੇ ਪ੍ਰੀਤੀ ਬਾਰੇ ਸੋਚਣ ਲੱਗੀ। ਮਨਪ੍ਰੀਤ, ਜੋ ਕੇ ਪਹਿਲਾ ਵੀ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਮੁੰਡਿਆ ਤੋਂ ਚੁਦਵਾ ਚੁੱਕੀ ਸੀ,
ਅੱਜ ਸਿਰਫ ਆਵਦੇ ਪੁਰਾਣੇ ਤਜ਼ਰਬਿਆਂ ਕਰਕੇ ਬਚ ਗਈ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਬੜੇ ਧਿਆਨ ਨਾਲ ਬਾਹਰ ਦੇਖਿਆ ਤੇ ਸੜਕ ਤੇ ਚਲੀ ਗਈ। ਉਸਨੂੰ ਪ੍ਰੀਤੀ ਕਿਧਰੇ ਨਾ ਦਿਸੀ ਤਾ ਉਸਨੇ ਸਮਝਿਆ ਕਿ ਪ੍ਰੀਤੀ ਵੀ ਭੱਜ ਕੇ ਘਰ ਚਲੀ ਗਈ ਹੋਵੇਗੀ। ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਵੀ ਆਵਦੇ ਘਰ ਵਲ ਚਲ ਪਈ। ਉਸਨੂੰ ਬਹੁਤ ਗੁੱਸਾ ਵੀ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਉਸਦਾ ਸ਼ੋਲਾ ਜਿਹੜਾ 10 ਮਿੰਟ ਪਹਿਲਾਂ ਪੂਰਾ ਗਰਮ ਸੀ, ਜੋ ਕੇ ਹੁਣ ਡਰ ਨਾਲ ਜਿਵੇਂ ਸ਼ਾਇਦ ਫੁੱਦੀ ਚ ਕਿੱਤੇ ਲੁਕ ਗਿਆ ਸੀ।

ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੇ ਜਦੋਂ ਪਿੱਛੇ ਮੁੜ ਕੇ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਉਸਦਾ ਹੱਥ ਫੜਨ ਵਾਲਾ ਕੋਈ ਹੋਰ ਨਹੀ ਸਗੋ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਪਿੰਡ ਦੇ ਨੰਬਰਦਾਰਾ ਦਾ ਮੁੰਡਾ ਜੀਤਾ ਸੀ। ਜੀਤੇ ਹੋਣੀ ਪਿੰਡ ਦੀ ਇਕ ਤਕੜੀ ਸਾਮੀ ਸਨ। ਜੀਤਾ 50 ਕਿਲਿਆ ਦਾ ਮਾਲਕ ਸੀ ਤੇ ਇਹ ਕਮਾਦ ਦੇ ਖੇਤ ਵੀ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਹੀ ਸਨ। ਜੀਤਾ ਜੋ ਕਿ 19 ਸਾਲਾ ਦਾ ਗੱਭਰੂ ਸੀ ਤੇ ਹਾਲੇ ਨਵਾਂ ਨਵਾਂ ਹੀ ਸ਼ਹਿਰ ਕਾਲੇਜ ਚ ਪੜ੍ਹਨ ਲਗਾ ਸੀ। ਜੀਤੇ ਦੇ ਗੁੱਟ ਫੜਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੀ ਸਲਵਾਰ ਉਸਦੇ ਪੈਰਾਂ ਚ ਪਾਈ ਸੀ ਪਰ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਕੱਛੀ ਨਾਲ ਢੱਕੀ ਹੋਈ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੇ ਥੋੜ੍ਹੇ ਗੁੱਸੇ ਚ ਜੀਤੇ ਨੂੰ ਕਿਹਾ

 

[iMUNISH]

ਪ੍ਰੀਤੀ – ਛੱਡ ਮੇਰਾ ਹੱਥ।
ਜੀਤਾ – ਬੜੇ ਚਿਰ ਬਾਅਦ ਆਈ ਆ ਅੜਿਕੇ, ਏਦ੍ਹਾ ਕਿੱਦਾ ਛੱਡ ਦਾ।
ਪ੍ਰੀਤੀ – ਛੱਡ ਦੇ ਮੈਨੂੰ, ਤੈਨੂੰ ਪਤਾ ਨੀ ਮੇਰਾ।
ਜੀਤਾ – ਲਗ ਤਾ ਗਿਆ ਅੱਜ ਤੇਰਾ ਪਤਾ ਵੀ।
ਪ੍ਰੀਤੀ – ਕਿ ਪਤਾ ਲਗ ਗਿਆ ਤੈਨੂੰ।
ਜੀਤਾ – ਜਿਹੜੀ ਤੂੰ ਪਿੰਡ ਵੱਡੀ ਸਤੀ ਸਾਵਿਤਰੀ ਬਾਣੀ ਫਿਰਦੀ ਸੀ, ਤੇ ਏਥੇ ਕਮਾਦ ਚ ਫੁੱਦੀ ਮਰਵਾਓਂਦੀ ਫਿਰਦੀ ਏ।
ਪ੍ਰੀਤੀ – ਮੈ ਕੋਈ ਏਦਾ ਦੇ ਕੰਮ ਨੂੰ ਨੀ ਆਈ ਸੀ ਏਥੇ। ਉਸ ਨੇ ਏਨਾ ਕਹਿੰਦੀ ਨੇ ਆਵਦੀ ਸਲਵਾਰ ਉਪਰ ਕਰਕੇ ਨਾਲਾ ਬਨ ਲਿਆ ਸੀ।
ਜੀਤਾ – ਫਿਰ ਕੀ ਕਰਨ ਆਈ ਸੀ ਏਥੇ।
ਪ੍ਰੀਤੀ ਕੁਝ ਨਾ ਬੋਲੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਮਨਪ੍ਰੀਤ ਤੇ ਦੀਪੇ ਬਾਰੇ ਨਹੀਂ ਸੀ ਦੱਸ ਸਕਦੀ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੀ ਹੁਣ ਸਾਰੀ ਆਕੜ ਨਿਕਲ ਚੁੱਕੀ ਤੇ ਪ੍ਰੀਤੀ ਹੁਣ ਤਰਲੇ ਨਾਲ ਬੋਲੀ
ਪ੍ਰੀਤੀ – ਮੈਨੂੰ ਜਾਣ ਦੇ ਕੀਤੇ please।
ਜੀਤਾ – ਇਕ ਵਾਰ ਮੈਨੂੰ ਖੁਸ਼ ਕਰਦੇ, ਫੇਰ ਚਲੀ ਜਾਈ।
ਪ੍ਰੀਤੀ – ਮੈ ਨੀ ਕੁਝ ਕਰਨਾ।
ਜੀਤਾ – ਦੇਖ ਲੈ, ਮੈ ਪਿੰਡ ਚ ਰੌਲਾ ਪਾ ਦੇਣਾ ਪਿੰਡ ਚ। ਮੇਰਾ ਕੁਝ ਨੀ ਜਾਣਾ।
ਪ੍ਰੀਤੀ – ਰੋਂਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ, ਮੈਨੂੰ ਜਾਣ ਦੇ please ਵੀਰ ਬਣਕੇ।
ਜੀਤਾ – ਤੇਰੀ ਵਰਗੀ ਰੰਨ ਦਾ ਕੋਈ ਵੀਰ ਨੀ ਸਗੋ ਯਾਰ ਜਰੂਰ ਬਣ ਜਾਇਗਾ। ਬੱਸ ਇਕ ਵਾਰ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਕੇ ਖੁਸ਼ ਕਰਦੇ ਪੁਰਜਿਆ।
ਪ੍ਰੀਤੀ ਕੋਲ ਹੁਣ ਹੋਰ ਕੋਈ ਚਾਰਾ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਉਸਦੀ ਖਮੋਸ਼ੀ ਹੀ ਉਸਦੀ ਹਾਂ ਦਾ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ। ਜੀਤੇ ਨੇ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਦੇਰ ਤੋਂ ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੂੰ ਘੁੱਟ ਕੇ ਬਾਂਵਾ ਚ ਲੈ ਲਿਆ ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਘੁੱਟ ਕੇ ਜੱਫੀ ਪਾ ਲਈ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਇਕਦਮ ਕੰਬ ਉੱਠੀ ਜਿਵੇਂ ਕੇ ਉਸਦੇ ਦੇ ਜਿਸਮ ਚ ਕਰੰਟ ਦੌੜ ਗਿਆ ਹੋਵੇ।
ਇਹ ਕੰਬਣੀ ਕਿਸੇ ਮਰਦ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਸਪਰਸ਼ ਕਰਨ ਸੀ। ਜੀਤੇ ਨੇ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਨੂੰ ਚੁੰਮਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਹਾਲੇ ਵੀ ਜੀਤੇ ਵਿਰੋਧ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਆਵਦਾ ਮੂੰਹ ਏਧਰ ਓਧਰ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ। ਜੀਤੇ ਨੇ ਆਵਦੇ ਹੱਥ ਨਾਲ ਉਸਦਾ ਮੂੰਹ ਘੁਟ ਲਿਆ ਤੇ ਉਸਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾ ਚ ਬੁੱਲ ਪਾ ਕੇ ਚੂਸਣ ਲਗਾ। ਕਮਾਦ ਦੇ ਖੇਤ ਚ ਬੁੱਲ੍ਹਾ ਦੇ ਚੁਸਾਈ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਗੂੰਜਣ ਲਗੀ ਪਰ ਖੇਤ ਵੱਡੇ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਕਿਸੇ ਦਾ ਆਵਾਜ ਸੁਣਨਾ ਲਗਭਗ ਅਸੰਭਵ ਸੀ।
ਜੀਤਾ ਬਹੁਤ ਜੋਰ ਨਾਲ ਚੁਸਾਈ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਜੀਤਾ ਪਹਿਲਾ ਮਰਦ ਸੀ ਜੋ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਦਾ ਰੱਸ ਚੂਸ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਇਸਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸਿਰਫ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੀ ਭੈਣ ਮਨਿੰਦਰ ਨੇ ਹੀ ਉਸਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਦਾ ਸਵਾਦ ਲਿਆ ਸੀ। ਜੀਤੇ ਦੇ ਹੱਥ ਹੁਣ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੇ 32 ਇੰਚ ਦੇ ਮੰਮੇਆ ਤਕ ਪਹੁੰਚ ਗਏ ਤੇ ਉਹ ਸੂਟ ਉਪਰੋ ਹੀ ਮੰਮਿਆ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਨ ਲਗਾ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਹੁਣ ਸਿਸਕੀਆਂ ਲੈਣ ਲਗੀ। ਜੀਤੇ ਨੇ ਹੁਣ ਆਵਦੇ ਹੱਥ ਸੂਟ ਦੇ ਅੰਦਰ ਪਹੁੰਚਾ ਦਿੱਤੇ ਪਰ ਉਸਦੇ ਹੱਥ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੀ ਤੰਗ BRA ਦੇ ਅੰਦਰ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸਕੇ।
ਜੀਤੇ ਨੇ ਹੁਣ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦਾ ਸੂਟ ਫੜ ਕੇ ਉਤਾਹ ਨੂੰ ਚੱਕ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਗੱਲੇ ਤੋਂ ਉਪਰ ਕਰਕੇ ਲਾਹ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਪਰੇ ਸੁਟ ਦਿੱਤਾ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੇ ਲੱਕ ਤੋਂ ਉਪਰ ਹੁਣ ਸਿਰਫ BRA ਹੀ ਉਸਦੇ ਮੰਮਿਆ ਨੂੰ ਢੱਕ ਰਹੀ ਸੀ। ਜੀਤੇ ਨੇ ਉਸਦੀ BRA ਨੂੰ ਲਾਹ ਕੇ ਆਵਦੇ ਬੁੱਲਾ ਨਾਲ ਚੁੰਮਦੇ ਹੋਏ ਪਰਾ ਸੁਟ ਦਿੱਤਾ। ਉਸਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਹੁਣ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੇ 32 ਇੰਚ ਦੇ ਗੋਲ ਗੋਲ ਮੰਮੇ ਸਨ। ਜੀਤੇ ਨੇ ਕੋਈ ਦੇਰ ਨਾ ਲਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੇ ਮੰਮੇ ਚੂਸਨੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੇ। ਉਹ ਸੱਜੇ ਮੰਮੇ ਨੂੰ ਬੁੱਲ੍ਹਾ ਨਾਲ ਚੂਸ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਉਸਦੇ ਹੱਥ ਖੱਬੇ ਮੰਮੇ ਨੂੰ ਸਹਿਲਾ ਰਹੇ ਸਨ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਜੋ ਕੇ ਹੁਣ ਤੱਕ ਵਿਰੋਧ ਦੇ ਸੁਰ ਚੁੱਕੀ ਖੜੀ ਸੀ, ਹੁਣ ਉਸਦੀ ਵਿਰੋਧਤਾ ਕਾਫੀ ਘੱਟ ਗਈ ਸੀ ਤੇ ਲਗਭਗ ਨਾਂਹ ਦੇ ਬਰਾਬਰ ਸੀ।
ਹੁਣ ਉਸਦੀ ਵਿਰੋਧਤਾ ਹੁਣ ਐਵੇਂ ਸੀ ਕਿ ਜਿਵੇਂ ਗਰਮ ਤਵੇ ਤੇ ਪਿਆ ਘਿਓ ਦਾ ਟੁਕੜਾ ਨਾ ਪਿਘਲਣ ਲਈ ਵਿਰੋਧ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੋਵੇ। ਜੀਤਾ ਲਗਾਤਾਰ ਮੰਮਿਆ ਨੂੰ ਚੂਸਦਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਹੁਣ ਉਸਨੇ ਇਕ ਹੱਥ ਸਲਵਾਰ ਦੇ ਉਤੋਂ ਦੀ ਹੀ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਟਿੱਕਾ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਮਸਲਨ ਲੱਗਾ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੀ ਜਾਨ ਹੁਣ ਹਲਕ ਚ ਆ ਗਈ। ਜੀਤੇ ਨੇ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਥੋੜਾ ਸਹਿਲਾਇਆ ਤੇ ਮੰਮਿਆ ਨੂੰ ਚੂਸਣਾ ਜਾਰੀ ਰੱਖਿਆ।
ਹੁਣ ਜੀਤਾ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰਨ ਲਈ ਉਤਾਵਲਾ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਪ੍ਰੀਤੀ ਸ਼ਾਇਦ ਉਸਤੋ ਵੀ ਜਿਆਦਾ ਕਾਹਲੀ ਸੀ। ਜੀਤੇ ਦਾ ਹੱਥ ਹੁਣ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੀ ਸਲਵਾਰ ਦੇ ਨਾਲੇ ਤੇ ਸੀ। ਇਕ ਝਟਕੇ ਨਾਲ ਹੀ ਜੀਤੇ ਨੇ ਨਾਲਾ ਖੋਲ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਸਲਵਾਰ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੇ ਪੈਰਾ ਚ ਡਿੱਗ ਪਈ। ਹੁਣ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੀ ਇੱਜ਼ਤ ਨੂੰ ਸਿਰਫ ਉਸਦੀ ਕੱਛੀ ਹੀ ਢੱਕ ਰਹੀ ਸੀ। ਜੀਤੇ ਨੇ ਛੇਤੀ ਛੇਤੀ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੀ ਕੱਛੀ ਨੂੰ ਉਸਦੇ ਸ਼ਰੀਰ ਤੋਂ ਅਲਗ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।
ਜੀਤੇ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਹੁਣ ਪ੍ਰੀਤੀ ਪੂਰੀ ਤਰਾ ਨੰਗੀ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਜਿਸਤੇ ਹਲਕੇ ਹਲਕੇ ਵਾਲ਼ ਸਨ, ਜੋ ਜੀਤੇ ਨੂੰ ਹੋਰ ਗਰਮ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ। ਜੀਤੇ ਨੇ ਆਵਦੇ ਸਾਰੇ ਕੱਪੜੇ ਲਾਹ ਦਿੱਤੇ ਤੇ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਜੀਤੇ ਦਾ 7 ਇੰਚ ਦਾ ਲਨ ਪੂਰੀ ਤਰਾਂ ਤਣਿਆ ਪਿਆ ਸੀ। ਜੀਤੇ ਨੇ ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੂੰ ਘੁੱਟ ਕੇ ਜੱਫੀ ਪਾ ਲਈ ਤੇ ਉਸਦੇ ਸ਼ਰੀਰ ਦੀ ਗਰਮੀ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨ ਲੱਗਾ। ਜੀਤੇ ਨੇ ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੂੰ ਗੋਦੀ ਚ ਚੁੱਕ ਲਿਆ ਤੇ ਉਸਦੇ ਮੂੰਹ ਨੂੰ ਚੁੰਮਣ ਲਗਾ। ਹੁਣ ਉਸ ਨੇ ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੂੰ ਗਨਿਆ ਦੀ ਇਕ ਵੱਟ ਤੇ ਬਿੱਠਾ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਉਸਦੀਆ ਲੱਤਾਂ ਚੌੜੀਆਂ ਕਰਕੇ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਉਂਗਲੀ ਫੇਰਨ ਲਗਾ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਜੋ ਕੇ ਪਿਛਲੇ 15-20 ਮਿੰਟ ਤੋਂ ਗਰਮ ਕੀਤੀ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ, ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਹੁਣ ਪਾਣੀ ਛੱਡ ਚੁੱਕੀ ਸੀ।

ਪ੍ਰੀਤੀ ਲਈ ਹੁਣ ਇਹ ਸਭ ਕੁਝ ਕਰ ਪੌਣਾ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਸੀ ਤੇ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਹੁਣ ਸਿਰਫ ਲਨ ਮੰਗ ਰਹੀ ਸੀ। ਪਰ ਜੀਤੇ ਹਾਲੇ ਕਾਹਲੀ ਕਰਨ ਦਾ ਕੋਈ ਇਰਾਦਾ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਜੀਤੇ ਨੇ ਆਵਦੀ ਇਕ ਉਂਗਲ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਵਾੜਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਤਾਂ ਉਂਗਲ ਫੁੱਦੀ ਗਿੱਲੀ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਵਿੱਚ ਤਾ ਚਲੀ ਗਈ ਪਰ ਜੀਤੇ ਨੂੰ ਇਹ ਜਰੂਰ ਪਤਾ ਲਗ ਗਿਆ ਕਿ ਇਹ ਰਨ ਹਾਲੇ ਕੁਆਰੀ ਹੈ। ਜੀਤਾ ਇਹ ਦੇਖ ਕੇ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ ਹੋਇਆ। ਹੁਣ ਉਸਨੇ ਆਵਦੀ ਜੀਭ ਨਾਲ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਚਟਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਤਾਂ ਫੁੱਦੇ ਦੇ ਪਾਣੀ ਨੇ ਉਸਦੇ ਮੂੰਹ ਚ ਏਕ ਲਾਜਵਾਬ ਸਵਾਦ ਭਰ ਦਿੱਤਾ। ਕੁਝ ਸਮਾਂ ਉਹ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਚੱਟਦਾ ਰਿਹਾ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਤੋਂ ਹੁਣ ਹੋਰ ਬਰਦਾਸ਼ਤ ਨਹੀਂ ਸੀ ਹੋ ਰਿਹਾ। ਏਨੇ ਨੂੰ ਜਿਵੇਂ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੇ ਮਨ ਦੀ ਸੁਣੀ ਗਈ ਤੇ ਜੀਤਾ ਉਠ ਕੇ ਗੋਡਿਆਂ ਦੇ ਭਾਰ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੀਆ ਲੱਤਾਂ ਵਿਚ ਆ ਗਿਆ। ਉਸਦੇ ਲਨ ਦਾ ਲਾਲ ਟੋਪਾ ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੂੰ ਦਿਸ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਉਸਨੇ ਆਵਦਾ ਲਨ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਬਾਹਰ ਦਰਾਰ ਚ ਰਗੜਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਦਾ ਤਾ ਦਿੱਲ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਲਨ ਫੜ੍ਹ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਅੰਦਰ ਵਾੜ ਦੇਵੇ। ਜੀਤੇ ਨੇ ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੂੰ ਛੇੜਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ ਕਿ ਜੇ ਅੱਜੇ ਵੀ ਤੇਰੀ ਨਾਂਹ ਏ ਤਾ ਤੂੰ ਜਾ ਸਕਦੀ ਏ। ਜੀਤਾ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਜਦੋਂ ਕੋਈ ਰੰਨ ਇੰਨੀ ਗਰਮ ਹੋ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਉਹ ਮਰ ਤਾਂ ਸਕਦੀ ਹੈ ਪਰ ਫੁੱਦੀ ਮਰਵਾਏ ਬਿਨਾ ਨਹੀਂ ਰਹਿ ਸਕਦੀ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਜੀਤੇ ਲਨ ਛੇਤੀ ਅੰਦਰ ਪਾ ਦੇ। ਇਹ ਸ਼ਾਇਦ ਪਹਿਲੀ ਗੱਲ ਸੀ ਜੋ ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੇ ਬਹੁਤ ਚਿਰ ਬਾਅਦ ਕੀਤੀ ਸੀ। ਜੀਤਾ ਵੀ ਇਕ ## ਸਾਲ ਦੀ ਅਲੜ ਜਵਾਨ ਰੰਨ ਨੂੰ ਨਾਂਹ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਿਆ ਤੇ ਉਸ ਨੇ ਵੀ ਹੁਣ ਦੇਰ ਨਾ ਲਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਲਨ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਸੁਰਾਖ ਤੇ ਟਿੱਕਾ ਲਿਆ ਤੇ ਅੱਗੇ ਨੂੰ ਘੱਸਾ ਮਾਰਿਆ। ਉਸਦਾ ਲਨ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਰਗੜ ਖਾ ਕੇ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੇ ਬੁੰਡ ਵਾਲੇ ਸ਼ੇਕ ਵਲ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਜੀਤਾ ਸਮਝ ਗਿਆ ਕਿ ਇਹ ਕੰਮ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਹੈ। ਜੀਤੇ ਆਵਦਾ ਲਨ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਕੋਲ ਲਈ ਗਿਆ, ਪ੍ਰੀਤੀ ਉਸਦੇ ਇਸ਼ਾਰੇ ਨੂੰ ਸਮਝਦੇ ਹੋਏ ਲਾਂ ਮੂੰਹ ਚ ਪਾ ਕੇ ਚੂਸਣ ਲਗੀ। ਥੋੜਾ ਚਿਰ ਚੁਸਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਜੀਤੇ ਨੇ ਲਨ ਬਾਹਰ ਕੱਢਿਆ ਤੇ ਆਵਦੇ ਮੂੰਹ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਕੋਲ ਲਿਜਾ ਕੇ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਉਪਰ ਥੁੱਕ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਫੁੱਦੀ ਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਤੇ ਮੱਲ ਦਿੱਤਾ। ਉਸਨੇ ਫਿਰ ਲਨ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਟਿਕਾ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਇਕ ਘੱਸਾ ਮਾਰਿਆ। ਕਮਾਦ ਚ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੀ ਚੀਕ ਗੂੰਜ ਗਈ ਤੇ ਜੀਤੇ ਦਾ 2 ਇੰਚ ਤੋਂ ਵੱਧ ਲਨ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਸੀ।

ਜੀਤੇ ਨੇ ਇਸਦੀ ਪਰਵਾਹ ਨਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਛੇਤੀ ਹੀ ਦੂਜਾ ਘੱਸਾ ਵੀ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਉਸਦਾ ਅੱਧਾ ਲਨ ਅੰਦਰ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚੋ ਖੂਨ ਵਗਣ ਲੱਗਾ ਤੇ ਪ੍ਰੀਤੀ ਰੋਣ ਲਗ ਪਈ। ਉਸਨੇ ਜੀਤੇ ਨੂੰ ਲਨ ਬਾਹਰ ਕੱਢਣ ਨੂੰ ਕਿਹਾ। ਜੀਤੇ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਘੁੱਟ ਕੇ ਜੱਫੀ ਪਾ ਲਈ ਤੇ ਉਸਦੇ ਮੂੰਹ ਨੂੰ ਚੁੰਮਣ ਲਗਾ। 2-3 ਮਿੰਟ ਅਜਿਹਾ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਸਨੇ ਇਕਦਮ ਇਕ ਹੋਰ ਜੋਰਦਾਰ ਘੱਸਾ ਮਾਰਿਆ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੂੰ ਇਸਦੀ ਉਮੀਦ ਨਹੀਂ ਸੀ ਤੇ ਉਸਦੀ ਇਕ ਹੋਰ ਚੀਕ ਨਿਕਲੀ, ਜੋ ਕੇ ਪਹਿਲੀ ਚੀਕ ਤੋਂ ਜਿਆਦਾ ਜੋਰਦਾਰ ਸੀ। ਪਰ ਇਸ ਘੱਸੇ ਨਾਲ ਜੀਤੇ ਦਾ ਪੂਰਾ ਲਨ ਫੁੱਦੀ ਚ ਸਮਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਇਕ ਬੱਚੀ ਤੋਂ ਹੁਣ ਇਕ ਰਨ ਬਣਨ ਲਈ ਤਿਆਰ ਸੀ, ਬਸ ਉਸਦੀ ਚੁਦਾਈ ਪੂਰੀ ਹੋਣੀ ਬਾਕੀ ਸੀ। ਜੀਤੇ ਨੇ ਹੁਣ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਘੱਸੇ ਮਾਰਨੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੇ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਹਾਲੇ ਵੀ ਦਰਦ ਨਾਲ ਕਹਰਾ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਫੁੱਦੀ ਚੋ ਲਨ ਬਾਹਰ ਕੱਢਣ ਨੂੰ ਤਰਲੇ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਪਰ ਜੀਤਾ ਹੁਣ ਹਵਸ ਚ ਗਵਾਚਾ ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੂੰ ਚੋਦੀ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੂੰ ਥੋੜੇ ਚਿਰ ਪਿੱਛੋਂ ਮਜ਼ਾ ਆਉਣ ਲਗਾ ਤੇ ਉਹ ਵੀ ਹੁਣ ਜੀਤੇ ਦਾ ਸਾਥ ਦੇਣ ਲੱਗੀ। ਜੀਤਾ ਵੀ ਖੁਸ਼ੀ ਚ ਹੋਰ ਰਫਤਾਰ ਨਾਲ ਚੋਦਨ ਲਗਾ।

ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਹੁਣ ਇਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਪਾਣੀ ਛੱਡਣ ਨੂੰ ਤਿਆਰ ਸੀ ਤੇ ਇਹ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਪਾਣੀ ਸੀ ਜੋ ਕੇ ਇਕ ਲਨ ਕਰਨ ਨਿਕਲ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਜੀਤੇ ਦਾ ਲਨ ਵੀ ਹੁਣ ਪਾਣੀ ਛੱਡਣ ਹੀ ਵਾਲਾ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਘੱਸਿਆ ਦੀ ਰਫ਼ਤਾਰ ਹੋਰ ਤੇਜ਼ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਹੋਰ 8-10 ਬਾਅਦ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਹੀ ਫਾਰਗ ਹੋ ਗਿਆ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚੋ ਲਨ ਦਾ ਪਾਣੀ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਨਿਕਲਣ ਲਗਾ। ਜੀਤੇ ਨੇ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੀ ਕੱਛੀ ਚੁੱਕੀ ਤੇ ਖੂਨ ਤੇ ਵੀਰਜ ਨਾਲ ਲਿਬੜੀ ਫੁੱਦੀ ਸਾਫ ਕਰ ਦਿੱਤੀ। ਉਸਨੇ ਆਵਦਾ ਲਨ ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਚ ਪਾ ਦਿੱਤਾ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੇ ਚੂਸ ਕੇ ਉਸਨੂੰ ਸਾਫ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਜੀਤੇ ਦਾ ਲਨ ਦੋਬਾਰਾ ਖੜਾ ਹੋ ਗਿਆ। ਜੀਤੇ ਨੇ ਪ੍ਰੀਤੀ ਨੂੰ ਘੋੜੀ ਬਣਾ ਲਿਆ ਤੇ ਉਸਦੇ ਪਿੱਛੇ ਆ ਗਿਆ।
ਉਸਨੇ ਲਨ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਪਾ ਲਿਆ ਤੇ ਘਸੇ ਮਾਰਨੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੇ। ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਇਹ ਪੋਜ ਉਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਕੋਈ ਕੁੱਤਾ ਕਿਸੇ ਕੁੱਤੀ ਨੂੰ ਚੋਦ ਦਾ ਹੈ। ਹੁਣ ਜੀਤਾ ਪ੍ਰੀਤੀ ਤੇ ਕੋਈ ਤਰਸ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਤੇ ਪੂਰੇ ਜੋਰ ਚ ਚੋਦ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵੀ ਫਿਰ ਇਕ ਵਾਰ ਪਾਣੀ ਛੱਡ ਚੁੱਕੀ ਸੀ। ਜੀਤਾ ਵੀ 10 ਮਿੰਟ ਹੋਰ ਜੋਰ ਮਾਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਝੜ ਗਿਆ।