Incest தங்கைக்கோர் கீதம்

[SAINA SAI]

ஒரே விபத்தில் பெற்றோரை இழந்ததும் வாழ்க்கையே சூன்யமாகிப்போனது போல் இருந்தது… அடுத்து என்ன செய்வது எப்படி வாழப்போகிறோம் என்ற குழப்பம்… கிராமத்திலேயே இருப்பதா, இல்லை சென்னை வேலையையே தொடர்வதா? வேலையை விடமுடியாது… காரணம் இன்ஜினியரிங் கடைசி வருட படிப்பு படித்துக்கொண்டிருக்கையிலேயே கேம்பஸ் இன்டர்வியூவில் கிடைத்த வேலை…. பாம்பே போஸ்டிங்….அவர்களின் எதிர்பார்ப்புக்கு மேலேயே வேலைசெய்வதால் சம்பளம் எகிறிக்கொண்டே போய்க்கொண்டிருந்தது…ஐ.டி க்கு பயந்து அனுமதித்த அளவுக்கு காப்பீடு செய்திருந்தேன்… அப்போதும் ஐ.டி பிடியை இறுக்கவே… ரிஸ்க் பாலிசியில் கொஞ்சம் அதிகமாகவே பணம் போட்டேன்… காரணம் என் சுப்பீரியரின் மனைவி ஏஜண்ட்டாக இருந்ததால் என்னை கேட்காமலேயே பாலிசியில் சேர்த்துவிடுவார்கள்… எங்கள் விட்டு நாய்க்குட்டியைத்தான் சேர்க்கவில்லை… விட்டிருந்தால் அதையும் சேர்த்திருப்பார்கள்…


வருஷத்திற்கு ஒருமுறை பாம்பே வந்து என்னுடன் ஒருமாத காலம் தங்கியிருப்பார்கள்… அதற்குள் அப்பாவுக்கு இருப்பே கொள்ளாது… தினமும் தோட்டத்தில் என்ன வேலை நடந்து கொண்டிருக்கிறது என்று கேட்டுக்கொண்டே இருப்பார்… அம்மாவும் அப்பாவும் பாம்பேவில் இருக்கும் ஒருமாதமும் ராஜசேகர் சித்தப்பாதான் தோட்டத்தை பார்த்துக்கொள்வார்…. அவரின் வேலைக்கு ஒருமாதகாலம் லீவ் போட்டுக்கொள்வார்….நான் எப்போதாவது ஊருக்குப்போகும் போது எல்லாம் சென்னையில் சித்தப்பா வீட்டுக்குப்போவேன்… திருநெல்வேலியின் ஒண்டுக்குடித்தனம்…. அப்பப்பா எப்படித்தான் குடியிருக்கிறார்களோ தெரியவில்லை…. அவ்வளவு நெரிசல்… சித்தப்பாவின் வீடோ மிகவும் சிறியது… அதனால் நான் அங்கு தங்குவதே கிடையாது… போகும்போது எண்ணற்ற பரிசுப்பொருகள் வாங்கிச் சென்று அவர்களின் வீட்டை நிரப்பிவிட்டு ஊருக்கு ஓடிவிடுவேன்…. ஊருக்கு சீக்கிரம் கிளம்பி போவதில் இன்னொரு ரகசியம் இருக்கிறது… அதை வெளியே சொல்வதற்க்கு கொஞ்சம் கூச்சமாக இருக்கும்…. இப்படித்தான் கடைசி முறை ஊருக்குப்போகும்போது திருவல்லிக்கேணி போன போது… சிறிது நேரம் பேசிக்கொண்டிருக்கையில் பாத்ரூம் போகலாம் என்று அவசரம் அவசரமாக சென்று பாத்ரூம் கதைவைத்திறக்க……

 

[SAINA SAI]

ஓ..ஓ.. கடவுளே… அப்போதுதான் குளிக்க ஆரம்பித்திருந்த கல்யாணி சித்தி.. உடைகளை களைந்து… கொடியில் போட்டுவிட்டு.. திரும்ப…. நான் கதவைத்திறக்க…. நொடியில் நான் திரும்பி ஒடிவந்து விட்டேன்…. ஆனால் அந்த காட்சி இதுவரை என் மனக்கண்ணில் அழியாமல் சித்திரமாய் பதிந்து விட்டது… இன்றைக்கும்..என்னை தூங்கவிடாமல் பண்ணுவது…. லீவ் கிடைக்கும்போது எல்லாம் கிடைக்கும் பெண்களை சக்கையாய் அனுபவிக்க தூண்டுவது எல்லாத்துக்கும் அந்த காட்சியே முக்கிய காரணம்… காட்சியா அது… காவியம்….

அப்போது கல்யாணி சித்திக்கு முப்பந்து மூன்று அல்லது முப்பத்து நாலு வயது நடந்து கொண்டிருக்கும் என்று நினைக்கிறேன்…காரணம் அவர்களின் மகள் காவ்யா அப்போதுதான் பதினொன்று முடித்து ப்ளஸ் டூவில் காலடி எடுத்த வைத்த நேரம்… சித்தி தனக்கு கல்யாணம் ஆகும்போது வயது பதினாறு என்று சொல்லியிருக்கிறார்கள்… கல்யாணம் ஆன மறுவருடமே காவ்யா பிறந்து விட்டாள்..இப்போது காவ்யாவுக்கு பதினேழு நடந்து கொண்டிருக்கிறது… ஆனால் பாத்ரூமில் பார்த்த கல்யாணி சித்திக்கு அவ்வளவு வயது ஆகவில்லை…. இப்போதுதான் கல்யாணத்திற்கு ரெடியாய் நிற்கும் புதுப்பெண்போல அவ்வளவு அழகு…. தந்தத்தில் கடைந்த சிலைபோல்… மாசுமறுவில்லாமல் பளபளப்பாய்… மின்னிய மேனி… முக்கியமாய்.. முலைகள்…. நான் அவர்களுடன் பேசிக்கொண்டிருக்கும் போது… அவர்கள் பார்க்காத போது அவர்களின் முலைகளைத்தான் நோட்டமிடுவேன்… ப்ளவுஸ்க்குள் திமிறிக்கொண்டிருக்கும்… ஸ்பாஞ்ச் பிரா அணிந்திருப்பார்கள் என்று நினைப்பேன்… ஆனால் அதுவும் பொய்த்துப்போனது… ஒருநாள் கப்போர்டை திறந்த போது ப்ரா கண்ணில்பட்டது… எடுத்துப்பார்த்தேன்… ஸ்பாஞ்ச் எல்லாம் இல்லை… ஆனால்… அப்பப்பா…. நாற்பது சைஸ் டிடி… கழிசல் மாடல் ப்ரா அது…. சித்திக்கு சத்தியமாய் அது நன்றாகவே இருக்காது… உடலை வருத்தினாலும் வருத்தும்… எனக்கு மனது வலித்தது… அப்படியானால் திமிறிய முலையில் பொய் ஒன்றும் இல்லை… அத்தனையும் நிஜம்…

அடுத்த சந்தேகம் பிள்ளை பெற்ற பின் முலைகள் தொங்கிப்போகும் என்று கேள்விப்பட்டிருக்கிறேன்… ஆனால் கல்யாணி சித்திக்கு முலைகள் இருண்டும் குத்தீட்டிகளாய் முட்ட வந்ததே?… தொங்காமல்… துவளாமல்… மாநிறமாய் காம்புகள் துருத்திக்கொண்டு…. என்னை முறைத்தது…

 

[SAINA SAI]

அப்புறம் … ப்ளாட்டான வயிறு… பெண்களுக்கெல்லாம்… வயிறு தள்ளி.. இடுப்பில் இரண்டு மூன்று மடிப்புகள் விழுந்து அசிங்கமாய் இருக்கும்… ஆனால் கல்யாணி சித்திக்கு இடுப்பில் ஒரு மடிப்பு இருப்பதை கவனித்திருக்கிறேன்… ஆனால் அதுகூட லேசாய்தான் இருக்கும்… இடுப்பு பளபளவென குழைவாய் இருக்கும்.. அதில் இருந்த தொப்புள் குழி… கண்டிப்பாய் சமயம் கிடைத்தால் அதில் பம்பரம் விட்டுப்பார்க்கணும்…பம்பரம் சித்திக்கு வலிக்கும்… வலிக்காமல் என் நாவால் நோண்டிப்பார்க்க வேண்டும் … அப்போது சித்தியின் முகம் எப்படி இருக்கும்… சுகத்தில் என்ன என்ன மாதிரி எல்லாம் மாறும்… நினைக்க நினைக்க என் சுன்னி நிலைகொள்ளாமல் சீறிக்கொண்டு கிளம்பிவிடும்…நாக்கு இல்லையெனில் என் சுன்னியை விட்டுப்பார்க்கனும்…


அதற்கு கீழே… முனிவனும் மயங்கும் முக்கோண புதையல்… கருகருவென முடி அடர்ந்து…. அதை முழுதும் மறைத்திருக்க… எனக்கு ஏமாற்றமாய் போய்விட்டது… இருந்தாலும் மனது குதியாட்டம் போட்டு அதையும் மனதில் சித்திரமாய் தீட்டிக்கொண்டது… நேரம் கிடைக்கும்போது எல்லாம் அந்தமுடிகளை எல்லாம் வழித்து… சித்தியின் அந்தரங்கத்தை ரசிக்கும்… எனக்கு வெறியேறும்… சித்தியின் அந்தரங்கம் எப்படி இருக்கும்?.. க்ளிட் துருத்திக்கொண்டு இருக்குமா? இல்லை உள்ளடங்கி பதுங்கிக்கொண்டு இருக்குமா?... பிளவு டைட்டாய் ஒட்டி… நான் இன்னும் கல்யாணம் ஆகாத வயசுப் பெண்தான் என்று சவால் விடுமா? இல்லை காவ்யா வந்த வழி ஆதலால்… தளர்ந்து பிரிந்து இருக்குமா?.. இரண்டு மதன மேடைகளும் உப்பியிருக்குமா?... இல்லை ப்ளாட்டாய் இருக்குமா?... இப்படி எனக்குள் ஏகப்பட்ட சந்தேகங்களை விதைத்து விட்டது சித்தியின் அந்தரங்கம்…
அந்தரங்கத்திற்கு கீழே…. கடைந்து எடுத்த வாழை தண்டாய் இரண்டு கால்கள்… தொடைகள் இரண்டும் ஒரளவிற்கு பருத்து… வழுவழுவென்றிருந்தது…. கீழே சிறிய கொலுசு….. அதற்கு மேல் என்னால் நிற்க முடியவில்லை… நிமிர்ந்து என்னை பார்த்த சித்தியின் கண்களில் தெரிந்தது என்ன வென்று தெரியவில்லை… கோபமா? சீற்றமா?.. மொத்தத்தில் சித்தப்பாவிற்கு ஏற்ற ஜோடியில்லை…. எங்கேயோ வாழ வேண்டிய தேவதை…. ஏழெடுக்கு மாடியில் வாழ வேண்டிய தேவதை… வழிதவறி சித்தப்பாவிற்கு வாழ்க்கைப்பட்டிருக்கிறார்கள்…

 

[SAINA SAI]

அடுத்து அந்த வீட்டில் சொல்வதற்கு யார் என்று பார்த்தால்…. காவ்யா…. அவளை பற்றி சொல்வதற்கு ஒன்றுமில்லை… நான் காவ்யா என்று செல்லமாய் கூப்பிடும்போது எல்லாம் … காய் பிடித்த காவ்யா என்று மனதிற்குள் நினைத்துக் கொள்வேன்… பதினேழு வயதுதான் ஆகிறது… அதற்குள் வயதுக்கு மீறின வளர்ச்சி… துப்பட்டா இல்லாமல் போனால் எதிரே வருபவன் செத்தான்…. என்னிடம் அண்ணா அண்ணா என்று மிகவும் அன்பாக இருப்பாள்… நான் வீட்டில் இருந்தால் போதும்… என்னோடுதான் சுற்றிக்கொண்டு இருப்பாள்… எனக்குத்தான் இம்சையாய் இருக்கும்… அம்மா, மகள் இருவரின் உடலில் இருந்து வரும் ஒரு சுகந்த மணம் இருக்கிறதே…. அப்பப்பா… ஆண்களை வீறு கொண்டு எழ வைத்துவிடும்… நான் கூட நைசாய் கேட்டுப்பார்த்திருக்கிறேன்….


"என்னடி காவி… உடம்பிலே ஏதோ வாசம் வீசறாப்பலே இருக்கே?..." ..

"ஏண்ணா உனக்கு பிடிக்கலையா?... வேர்வை வாசமாய் இருக்கும… நான் போய் குளிச்சிட்டு வந்துடட்டுமா?" என்பாள்…

"ச்சீ.. அசடு… வேர்வை வாசம் இல்லை… ஏதோ டியோடரண்ட் மாதிரி…."

"ச்சீ… போங்கண்ணா!... மாவு மணம்ங்கண்ணா!.." முகம் சிவப்பாள்..

"மாவா?... என்ன மாவு?... இட்லி மாவா?... இல்லை தோசைமாவா?..." நான் கிண்டலடிப்பேன்..

"அதுஎல்லாம் இல்லை… குளிக்கறதுக்கு அம்மாவின் ஸ்பெஷல் ப்ரிபரேஷன்… வெந்தயப்பொடி, பாசிப்பருப்புப்பொடி. கடலைமாவு… அது இதுன்னு ஏழெட்டு மாவு, பொடி அப்படி இப்படின்னு மிக்ஸ் பண்ணி செய்தது… நானும் அம்மாவும் அதுதான் போட்டு குளிப்போம்…அப்போதுதான் குளித்தமாதிரி இருக்குது…" கண்களை விரித்து குழந்தை மாதிரி சொல்லுவாள்…

"ஓ… உங்கள் மேனியின் பளபளப்பிற்கு இதுதான் ரகசியமோ?..." என்று கிண்டலடிப்பேன்…

அது கிண்டல் இல்லை.. கல்யாணி சித்தி மற்றும் காவ்யா இருவருடைய மேனியிலுமே ஒரு வித மினுமினுப்பு இருக்கும்…உடலே ஒரு வித குழைவாய் இருக்கிறாற்போல்… பிடித்தால் வழுக்கிக்கொண்டு போயிடுவார்கள் போல… காவ்யா வயதுக்கு வருவதற்கு முன்னாடி எல்லாம் என்மீது உப்புமூட்டை ஏறி விளையாடி இருக்கிறாள்… அவளை தூக்கிக்கொண்டு எங்கள் தோட்டத்தை எல்லாம் சுற்றிக்காட்டியிருக்கிறேன்…. அப்பொழுதே அவள் உடல் பஞ்சுபோல் அவ்வளவுமென்மையாய் இருக்கும்… எனக்கும் அப்போது எல்லாம் இந்ந அளவிற்கு காம எண்ணங்கள் எல்லாம் இல்லை…. விளையாட்டாய் அவளை தூக்கியபடி சுற்றி வந்திருக்கிறேன்…

 

[SAINA SAI]

"எங்கள் மேனி பளபளப்பிற்கு காரணம் எண்ணெய் குளியல்தான் காரணம்…" என்று அவளும் விளம்பர பாணியில் சொல்லுவாள்…

"எண்ணெய் குளியலா?..."

"ஆமாம்… வாரம் தவறாம வெள்ளிக்கிழமை கண்டிப்பாய் தலைக்கு எண்ணெய் தேய்த்து குளிக்கவேண்டும்ங்கிறது அம்மாவோட கண்டிஷன்… கண்டிப்பாய் தலைக்கு எண்ணெய் தேய்த்து விடுவார்கள்…" சிரிப்பாள்…

"உனக்கு பிடிக்காதுன்னு சொல்லி டிமிக்கு கொடுத்துட வேண்டியதுதானே?..." நான் சிரிப்பேன்..

"எனக்குத்தான் அது பிடிக்குமே?... அதுவும் எங்கம்மா எண்ணெய் தேய்த்து விடுவதற்கே இன்னும் ஒருமுறை குளிக்கத்தோன்றும்….அப்படி மஜாஜ் பண்ணி மஜாஜ் பண்ணி தேய்த்து விடுவார்கள்…நீங்க வேணா வெள்ளிக்கிழமை வரை இருங்கள்… உங்களுக்கும் தேய்த்துவிட சொல்லுகிறேன்…" குழந்தையாய் சிரிப்பாள்…

ரெகுலராய் எண்ணெய் தேய்த்து குளித்தால்… எவ்வளவு நல்லது என்பது எனக்கு அப்போதுதான் புரிந்தது… ஆனால் அது நம்மால் முடிகிற காரியமில்லை… வீட்டில் இருந்தால்தானே எண்ணெய் தேய்த்து விடுவதற்கு… நான்தான் ஊர்சுற்றிப்பயல் ஆயிற்றே?... கிரிக்கெட்… கில்லி தாண்டு… எறிபந்து… என்று விளையாடுவதற்கா பஞ்சம்…நான் அந்த விஷயத்தில் எப்போதுமே பிஸி….

கிராமத்தில் இருந்தால் எப்போதும் விளையாட்டுதான்… நன்றாக படிப்பதால் அப்பாவும் ஒன்றும் சொல்லமாட்டார்… அம்மாதான் முனகுவார்கள்…பையன் இப்படி வெயிலில் சுற்றி கருத்துப்போகிறானே என்று… ஆனால் அதையெல்லாம் யார் காதில் வாங்குகிறார்கள்…..அப்படி பட்ட நான் எங்கே எண்ணெய் தேய்த்துக் குளிக்கிறது?..ஆகவே காவ்யா எண்ணெய் தேய்க்கும் பெருமையை சொல்லும்போது கேட்டுக்கொள்வதோடு சரி… மேற்கொண்டு அதில் ஈடுபடுவது இல்லை…

 

[SAINA SAI]

அப்படியாவது கல்யாணி சித்தி கையில் எண்ணெய் தேய்த்துக்குளிக்கலாம் என்றால் அதற்கும் வந்தது குளியறை ரூபத்தில் ஆபத்து… சித்தியை குளியலறையில் நிர்வாணமாக பார்த்த பிறகு…. எப்படி அவர்களை எண்ணெய் தேய்க்கச் சொல்வது?.. ஆகவே மும்பையில் இருந்து சென்னை வருவதையே நிறுத்திவிட்டேன்….

காவ்யாதான் எப்போது போன் பண்ணினாலும் சிணுங்குவாள்…"எப்பண்ணா வர்றீங்க?.. சீக்கிரம் வாங்கண்ணா… " என்பாள்… நானும் வருகிறேன் என்று பதில் சொல்லி சமாளிப்பேன்…

ஆனால் இப்போதோ நிரந்தரமாய் வரும்படி ஆயிற்று… என்ன செய்வது எல்லாம் காலத்தின் கோலம்…

அப்பா அம்மா மறைவுக்கு பின்… வேலை சென்னை கிளைக்கே புரமோஷனுடன் மாற்றிலாகி வந்தது… பெரியவர்கள் இறந்த நேரம் சரியில்லையாதலால் மூன்றுமாதம் கழித்து ஒரு ஹோமம் நடத்தச்சொல்லி சொன்னார்கள்.. அது முடிந்த உடனேயே ஒரு சுபகாரியமும் நடத்தினால் இன்னமும் நன்றாக இருக்கும் என்றார்கள்…

காரியங்கள் எல்லாம் முடிந்து ஒரு வாரம் கழித்து நிதானமாய் உட்கார்ந்து பேசிக்கொண்டு இருந்தோம்… ஊர்ப்பெரியவர்கள் எல்லாம் அடுத்து என்ன பண்ணுவது என்பதை பற்றி ஆராய்ந்தார்கள்…என்னை தோட்டத்தை பார்த்துக்கொள்ளமுடியுமா? என்று கேட்டார்கள்…நான் பார்ப்பது சிரமம் என்று சொன்னேன்… வேறு ஏதாவது செய்ய யோசனை இருக்கிறதா என்று கேட்டார்கள்…

நான் ஒரு முறை எல்லோரையும் பார்த்தேன்… கடவுள் செய்த உதவியா? அல்லது தற்செயலா என்று தெரியவில்லை… என் பார்வை ராஜசேகர் சித்தப்பா மேல் நிலைத்தது… மின்னலாய் ஒரு யோசனை…. பேசாமல் விவசாயத்தை இவரையே பார்த்துக்கொள்ள சொல்லிவிட்டால் என்ன?...என் சிந்தனையை புரிந்துகொண்டவர் போல் முன்னுக்கு வந்தார்…. எல்லோருக்கும் அதுதான் சரியாய் பட்டது… விவசாயத்தை அவர் பொறுப்பில் விட்டுவிடுவது என்று தீர்மானமாயிற்று…

 

[SAINA SAI]

அப்படியாவது கல்யாணி சித்தி கையில் எண்ணெய் தேய்த்துக்குளிக்கலாம் என்றால் அதற்கும் வந்தது குளியறை ரூபத்தில் ஆபத்து… சித்தியை குளியலறையில் நிர்வாணமாக பார்த்த பிறகு…. எப்படி அவர்களை எண்ணெய் தேய்க்கச் சொல்வது?.. ஆகவே மும்பையில் இருந்து சென்னை வருவதையே நிறுத்திவிட்டேன்….

காவ்யாதான் எப்போது போன் பண்ணினாலும் சிணுங்குவாள்…"எப்பண்ணா வர்றீங்க?.. சீக்கிரம் வாங்கண்ணா… " என்பாள்… நானும் வருகிறேன் என்று பதில் சொல்லி சமாளிப்பேன்…

ஆனால் இப்போதோ நிரந்தரமாய் வரும்படி ஆயிற்று… என்ன செய்வது எல்லாம் காலத்தின் கோலம்…

அப்பா அம்மா மறைவுக்கு பின்… வேலை சென்னை கிளைக்கே புரமோஷனுடன் மாற்றிலாகி வந்தது… பெரியவர்கள் இறந்த நேரம் சரியில்லையாதலால் மூன்றுமாதம் கழித்து ஒரு ஹோமம் நடத்தச்சொல்லி சொன்னார்கள்.. அது முடிந்த உடனேயே ஒரு சுபகாரியமும் நடத்தினால் இன்னமும் நன்றாக இருக்கும் என்றார்கள்…

காரியங்கள் எல்லாம் முடிந்து ஒரு வாரம் கழித்து நிதானமாய் உட்கார்ந்து பேசிக்கொண்டு இருந்தோம்… ஊர்ப்பெரியவர்கள் எல்லாம் அடுத்து என்ன பண்ணுவது என்பதை பற்றி ஆராய்ந்தார்கள்…என்னை தோட்டத்தை பார்த்துக்கொள்ளமுடியுமா? என்று கேட்டார்கள்…நான் பார்ப்பது சிரமம் என்று சொன்னேன்… வேறு ஏதாவது செய்ய யோசனை இருக்கிறதா என்று கேட்டார்கள்…

நான் ஒரு முறை எல்லோரையும் பார்த்தேன்… கடவுள் செய்த உதவியா? அல்லது தற்செயலா என்று தெரியவில்லை… என் பார்வை ராஜசேகர் சித்தப்பா மேல் நிலைத்தது… மின்னலாய் ஒரு யோசனை…. பேசாமல் விவசாயத்தை இவரையே பார்த்துக்கொள்ள சொல்லிவிட்டால் என்ன?...என் சிந்தனையை புரிந்துகொண்டவர் போல் முன்னுக்கு வந்தார்…. எல்லோருக்கும் அதுதான் சரியாய் பட்டது… விவசாயத்தை அவர் பொறுப்பில் விட்டுவிடுவது என்று தீர்மானமாயிற்று…

 

[SAINA SAI]

சித்தப்பாதான் அடக்கினார்," குழந்தையை பேசாதடி… அவளுக்கு என்ன தெரியும்… அண்ணன் தன்கூட தங்குவதில் அவளுக்கு சந்தோஷம்… அதை கொஞ்சம் விளையாட்டா காண்பிக்கிறா!... அதை ரசிக்காம… திட்டித்தீர்க்கிறா… எதுக்கடி குழந்தையை திட்டிட்டே இருக்கே?... " சித்தியை பேசினவர்… என்னிடம் திரும்பி.. "பாலு நான் வீட்டிலே இல்லாதபோது காவ்யாவை திட்டினா என் கிட்டே சொல்லு… கழுதையை ரெண்டு சாத்து சாத்தலாம்….அப்பவாவது புத்தி வருதான்னு பார்க்கலாம்…." கல்யாணி சித்தி ஒன்றுமே பேசாமல் உள்ளே போய் விட்டார்கள்… எனக்குத்தான் பாவமாய் போய்விட்டது.. என்ன செய்வது எல்லாம் அவரவர் வாங்கிகொண்டு வந்த வரம்….

விபத்து காப்பீடு வகையில் ஒரு பெரிய தொகை வந்தது… அதை பேங்கில் போட்டு வைப்பதற்கு பதிலாக சென்னையில் ஒரு வீடு வாங்கலாம் என்று முடிவாயிற்று… என் நண்பர்களிடம் சொல்லி வைத்தேன்… அப்போது காவ்யா இடையில் வந்தாள்.."என் பிரண்டோட வீட்டை விற்பதாக இருக்கிறார்கள்… ஆனால் சிக்கல் என்னன்னு பார்த்தா… குறைந்த பட்சம் இன்னும் இருபது வருஷத்துக்காகவாவது வீட்டை இடிக்கக்கூடாது… "

"ஏண்டி?...."

"அது என்னவோ தெரியலை…. ஆனால் வீடு பழைய காலத்து வீடு மாதிரி இருக்கும்… "

"சரி விடு பார்க்கலாம்…." என்று சொல்லிவிட்டு அடுத்தநாள் காலை காரில் எல்லோரும் வீட்டை பார்க்க புறப்பட்டோம்..
சரியாய் இரண்டுமணி நேரத்தில் சென்னையை அடைந்தோம்… அதற்கு அப்புறம் அரைமணி நேரம்… வடபழனி வழியாக உள்ளே போனால் வீடு… எனக்கு பார்த்த உடனேயே பிடித்திருந்தது… என் நண்பனிடம் வீட்டை ஓப்படைத்தால் இந்த வீட்டை அழகாக மாற்றிவிடுவான்…
பழமையை மாற்றாமல்… புதுமையைய புகுத்துவதில் கில்லாடி… பார்க்கலாம்…
சித்தப்பாவுக்கு வீடு பார்க்கிறதுக்கு ரொம்பவும் பழையதாக இருக்கிறதே என்று அபிப்பராயப்பட்டார்… ஆனால் காவ்யாதான் பிடிவாதமாய் வாங்கவேண்டும் என்று நச்சரித்தாள்…

 

[SAINA SAI]

"அண்ணா!... வீடு சூப்பராய் இருக்குதண்ணா!... வாங்கிடலாம்ண்ணா!... எல்லாப்பக்கமும் தோட்டம் இருக்குதுண்ணா!... நல்லா இயற்கை காற்று வரும்…" காவ்யா பேச பேச சித்தப்பா இடைமறித்தார்…,"ஏமாந்தால் பாம்பும் வரும்…"
"பாம்பா?...." காவ்யாவும், சித்தியும் சற்றே பின்வாங்கினார்கள்…
வீட்டை சுற்றிப்பார்த்தவுடன் சித்திக்கும் பிடித்திருந்தது…" எலிப்பொந்து வீட்டிலே இருந்து இருந்து வாழ்க்கையே சலிச்சுப்போச்சுங்க!... வாழ்க்கையிலே கொஞ்ச நாளைக்காவது இதுமாதிரி கொஞ்சம் விலாசமாக இருந்து பார்க்கலாம்ங்க…"
"ஏண்டி!... பணம் என்ன கொட்டியா கிடக்குது?... சும்மா பேசாம இருப்பாளா…தொண தொணன்னு… " சித்தப்பா கோபப்பட… சித்தி பெட்டிப்பாம்பாய் அடங்கி விட்டாள்…
சற்று நேரத்தில் வீட்டின் உரிமையாளர் வந்தார்… கல்யாணி சித்தியின் மறுவடிவம்… ஆனால் சிடுசிடுவென இருந்தார்கள்.. காரணம் சித்தி மாதிரி முன்னாடியும் பின்னாடியும் அந்த அளவிற்கு இல்லை என்ற வருத்தமோ என்னவோ?....அதுதான் எனக்கு பிடிக்கவில்லை…
அவர்களோடு ஒரு பையனும், பெண்ணும் வந்தார்கள்… பையன் அப்பத்தூரில் ஒரு கம்பனியில் வேலை செய்வதாக சொன்னார்கள்… பெயர் சுரேஷ்…. பெண்ணின் பெயர் ராகினியாம்…நன்றாக கொழு கொழு என்றிருந்தாள்… எல்லாமுமே அளவாய் இருந்தது… ராகினி என்று பெயர் வைத்ததற்கு பதிலாக மோகினி என்று வைத்திருக்கலாம்… அழகில் ஆளை மயக்கும் மாதிரி இருந்தாள்… எனக்கும் அவளை நன்றாக பார்க்க வேண்டும் என்ற ஆசைதான்… இருந்தாலும் வீட்டை வாங்க வந்த இடத்தில் பெண்களை பார்த்து இளித்துக்கொண்டு இருந்தால் காரியம் நடைபெறாதே?... காவ்யாவும் அந்தப்பெண்ணும் தனியே ஒதுங்கினர்… அந்தப்பெண் காவ்யாவை வீட்டுக்குள் இழுத்துக்கொண்டு ஓடினாள்… சுரேஷின் அம்மா பெயர் லலிதாவாம்.. கணவனை இழந்தவர்..… அவர்களோடு ஒரு பெரியவர் வந்திருந்தார்…
பேச்சு ஆரம்பித்தது… விலை ஒன்றும் அதிகம் இல்லை… அதற்காக… குறைவும் இல்லை… சரியான விலைதான்… ஆனால் கண்டிஷன்தான் கொஞ்சம் உறுத்தியது… வீட்டுக்கு பக்கத்திலேயே இருக்கும் காலிஇடமும் இவர்களுடையதுதானாம்.. ஆகவே அதை வைத்துக்கொண்டு இதை மட்டும் விற்கிறார்கள்… அது தனியே கம்பிவேலி போட்டு தடுத்திருந்தார்கள்.. .அதன் பின்புறம் இருக்கிற ஷாப்பிங் காம்ப்ளக்ஸ்ம் இவர்களுடையதுதான்..

 

[SAINA SAI]

அது முக்கிய ரோட்டின் மீது இருப்பதால்,.. அந்த ஷாப்பிங் காம்பளக்ஸ்சில் இருந்து காலி இடத்திற்கு வருவதற்கு தனியே ஒரு கேட் போட்டு வழி வைத்திருந்தார்கள்.. பையன் பிசினஸ் செய்த வகையில் ஏகப்பட்ட கடன்… அதற்காகத்தான் வீட்டை விற்கிறார்களாம்.. காலி இடத்தை விற்க மாட்டார்களாம்… அதில் வீடு கட்டி குடிவர யோசனை இருக்கிறது… அதில் வீட்டை கட்டின பின்னாடி இதை இடித்தால் பரவாயில்லையாம்…. என்ன சடங்கோ… சம்பிரதாயமோ… எனக்கு எரிச்சலாய்த்தான் இருந்தது… இருந்தாலும் ஒத்துக்கொண்டேன்… என் கனவுநாயகி கல்யாணி சித்திக்கு பிடித்த வீடாயிற்றே…. எனக்கும் வீடு ஹோம்லியாய் இருந்தது… கிராமத்தில் இருக்கும் வீடுமாதிரியே சுற்றிலும் மரம், செடி கொடி என்று பசுமையாய் இருந்தது…

விலையில்தான் சற்று நேரம் பேச்சு வார்த்தை நீடித்தது… இருவருமே விலையில் பிடிவாதமாய் இருந்தோம்… அவர்கள் சொன்ன விலையில் இருந்து கொஞ்சம்கூட குறையவே இல்லை… நான் கேட்டவிலையில் இருந்து ஏறிக்கொண்டே இருந்தேன்… எத்தனைதான் ஏறுவது… பெண்களாய் இருந்தால் போட்டு நன்றாய் ஏறலாம்…. விலை விஷயத்தில் அப்படி எல்லாம் செய்ய முடியாதே?...

இன்னும் நன்றாக ஏறி வரவேண்டும் என்றால்… அம்மாவையும் பொண்ணையும் வேண்டுமானால் ஒன்றாக போட்டு ஏறுகிறேன் என்று சொல்லாம் என்று நினைத்தேன்…. வீடு விலை படியாது என்றே தோன்றியது… பிறகு என்ன நினைத்தார்களோ…. வீட்டுக்குள் போய் குசுகுசுவென்று பேசினார்கள்…. நானும் சித்தப்பாவும் வீடு வேண்டாம்.. கிளம்பிவிடலாம் என்ற யோசனையில் இருந்தோம்…

சிறிதுநேரத்தில் சித்தியுடன் மலர்ந்த முகத்துடன் வந்தார்கள்…. நாங்கள் கேட்ட விலைக்கே வீட்டை தருவதாக ஒப்புக்கொண்டார்கள்… எனக்கே ஆச்சர்யமாய் இருந்தது… காரணம் நான் இன்னும் சற்று விலை தரலாம் என்று நினைத்திருந்தேன்.. அதற்கு முன்னாடியே விலை படிந்து விட்டது… மகிழ்ச்சிதான்… உடனேயே அக்ரிமென்ட் போட்டுக்கொள்வது என்றும் மூன்று மாதத்திற்குள் முழுப்பணத்தையும் தந்துவிடுவது என்றும் முடிவாயிற்று…

அப்போதே… டோக்கன் அட்வான்ஸ் ஒரு லட்சம் சித்தப்பா, சித்தி கையில் தந்து தரச்சொன்னேன்… அவர்களுக்கு ஆச்சர்யமாய் இருந்திருக்கும் ….பணத்தை வாங்கின உடனேயே சாவியைத் தந்து விட்டார்கள்… அது எங்களுக்கு ஆச்சர்யமாய் இருந்தது…உடனேயே கார்கள் பத்திர எழுத்தரை நோக்கி போனது…. அடுத்த ஒரு மணி நேரத்தில் அக்ரிமெண்ட் கையெழுத்தாயிற்று…இந்த ராகினி என்கிற மோகினிதான் என்னை விழுங்கிவிடுவது போல் பார்த்துக்கொண்டே இருந்தாள்… காவ்யா கூட கிண்டல் பண்ணியிருப்பாள் போலிருக்கிறது…."ச்சீ….போடி என்று முகம் சிவந்தாள்…." கரெக்டாய் அப்போதுதான் நான்பார்த்தேன்… அவளின் நிறத்துக்கும், பொலிவுக்கும் நாணம் மிக அழகாக இருந்தது…. ம்… எவனுக்கு கொடுத்து வைத்திருக்கிறதோ……

TO BE CONTINUED... PLEASE WAIT FRIENDS