Erotica This patient needs thick injection

[superman]

ଆଜିକାଲି କ୍ଲିନିକରେ ଅନେକ ଲୋକଙ୍କ ପ୍ରବେଶ ମୁଁ ନିଜେ ନିଷେଧ କରିଦେଇଥିଲି୤ କରୋନା ହେତୁ ଏହି ସାବଧାନତା ମାନିବା ପାଇଁ ସମସ୍ତେ ବାଧ୍ୟ ହୋଇଥିଲେ୤ କେବଳ ଜଣେ ରୋଗୀ ଏବଂ ଜଣେ ପରିଜନ ହିଁ କ୍ଲିନିକ୍ ଚାଂବର ଭିତରକୁ ଆସି ପାରିବେ ବୋଲି କୁହାଯାଇଥିଲା୤ ବାହାରେ ମଧ୍ୟ ସବୁ ଲୋକ ଧାଡ଼ିବାନ୍ଧି ନିଜ ପାଳି ଆସିଲେ ହିଁ ଆସିବେ ବୋଲି ବ୍ୟବସ୍ଥା ହେଇଥିଲା୤

କ୍ଲିନିକ୍ ସରିବା ସମୟ ହୋଇ ଆସୁଥିଲା, ମୁଁ ଲାଇଟ୍ ସ୍ବିଚ୍ ବନ୍ଦ କରିଦେଇ ବାହାରକୁ ଆସୁଥିଲି, ଜଣେ ଝିଅକୁ ନେଇ କିଛି ଲୋକ ଆସିଲେ୤ ପୁଣି ଲାଇଟ୍ ଲଗାଇ ଭିତରକୁ ଆସିବା ପରେ ଝିଅଟିକୁ ଆଣି ପରିକ୍ଷା ଟେବୁଲ୍ ଉପରେ ଶୁଆଇ ଦେଲେ୤ ଯେହେତୁ ପାଖରେ କେହି ମହିଳା ନଥିଲେ ତେଣୁ ସେମାନେ ସମସ୍ତେ ବାହାରକୁ ଚାଲିଗଲେ ଓ ଅପେକ୍ଷା କଲେ୤ କଣ ହୋଇଛି ବୋଲି ପ୍ରଶ୍ନ କରିବା ପରେ ସେ ଝିଅଟି ଅତି ସନ୍ତର୍ପଣରେ କହିଲା, ଯେ ଜଙ୍ଘ ଉପରେ ଗରମ ଚା ପଡ଼ି ପୋଡ଼ିଯାଇଛି୤

ଠିକ୍ ଅଛି ବୋଲି କହି କହିଲି ଦେଖାଅ କୋଉଠି ପୋଡ଼ି ଯାଇଛି, ସେ ଲାଜେଇ ଲାଜେଇ ଏପାଖ ସେପାଖ ଚାହୁଁଲା? ମୁଁ ପୁଣୀ ପଚାରିଲି ତୁମ ସାଥିରେ କେହି ମହିଳା ଆସିଛନ୍ତି କି? ସେ ମନା କଲା୤ ମୋ କ୍ଲିନିକର ଦିଦି ମଧ୍ୟ ସେତେବେଳକୁ ଚାଲି ଯାଇଥିଲେ୤ କହିଲି, ଏବେ ତ କେହି ମହିଳା ମିଳିବେ ନାହିଁ, ନିଜେ ହିଁ ଘା ଦେଖାଇବା ପଡ଼ିବ୤ ସେ ଲାଜେ ଲାଜେଇ ପ୍ୟାଣ୍ଟ ଖୋଲିଦେବା ପରେ ଦେଖିଲି, ସତକୁ ସତ ଜଙ୍ଘର କିଛି ଅନ୍ଶ ଲାଲ୍ ପଡ଼ି ଯାଇଛି୤ ଛୁଇଁଲେ ସେ ଚମକି ପଡ଼ି କାନ୍ଦୁଣୁମାନ୍ଦୁଣୁ ହୋଇଯାଉଛି୤ ତଥାପି ଘା ଆଉ ସେ ପାଖ ଏରିଅ ସବୁ ଛୁଇଁ ଦେଖିଲି୤ ଝିଅଟାର ବୟସ ଅତି ବେଶୀ ହେଲେ କୋଡ଼ିଏ ହେବ କି କଣ୤ ଦେଖିବାକୁ କଣ୍ଟାଭଲି ପତଳା୤ ଦେହରେ ପୁଳେ ମାଂସ ବି ନାଇଁ୤ କିନ୍ତୁ ଦେଖିବାକୁ ବହୁତ ସୁନ୍ଦରୀ ଝିଅଟେ୤ ଲାଲ୍ ରଙ୍ଗର ଚଡ଼ି ପିନ୍ଧିଥିଲା୤ ତା ଗୋରା ଜଙ୍ଘ ଦେଖି ମନ ଖୁସି ହେଇଗଲା୤ ଏମିତି ସୁନ୍ଦର ଜିନିଷ ଦେଖିଲେ ଭଲ ଲାଗେ୤

କହିଲି,ପେଣ୍ଟ୍ ପିନ୍ଧି ପକାଅ୤ ବାହାରେ ଛିଡ଼ା ହୋଇଥିବା ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତିକୁ ଭିତରକୁ ଡାକିଲି୤ ସେ ଆଗରୁ ବି ଅନେକଥର ଆସିଛନ୍ତି୤ ନିକଟରେ ଗୋଟିଏ କଲେଜ ଅଛି, ସେଇଠି ସେ ହଷ୍ଟେଲ୍ ୱାର୍ଡେନ୍ ଅଛନ୍ତି୤ କହିଲି, ରଥବାବୁ ଏଇ ଝିଅ କୋଉ ଇୟର୍ ରେ ପଢୁଛି? ସେ ହସିଦେଇ କହିଲେ, ସାର୍, ସେ ପଢୁନାହାନ୍ତି, ପଢ଼ାନ୍ତି୤ ମାନେ ସେ ଲେକ୍ଚରର୍? ମୁଁ ପୁଣି ପଚାରିଲି, ସେ କହିଲେ ହଁ ସାର୍୤ ମୁଁ ଝିଅଟାକୁ ଚାହିଁଲି, ଆଉ କହିଲି, ଏମିତି ଲେକଚରର୍ ଥିଲେ ପିଲାମାନେ କଥା ଶୁଣୁଛନ୍ତି? ଯିଏ ନିଜେ ଏତେ ଦୁର୍ବଳ ସେ ପିଲାଙ୍କୁ କଣ ପଢେଇବେ? ସେ ହସିଦେଲେ, ଦେଖୁଥିଲି ସେ ଝିଅଟା କିନ୍ତୁ କିଛି ପ୍ରତିକ୍ରିୟା ଦେଲା ନାହିଁ୤ ସେ ଯାହେଉ, ଔଷଧ ଇଞ୍ଜେକ୍ସନ ଦେବାପାଇଁ ଚିଠା ଲେଖିବା ପରେ ସେ ତୁରନ୍ତ ଯାଇ ସବୁ ନେଇ ଆସିଲେ୤ ଦିଦି ନାହାନ୍ତି ବୋଲି ନିଜେ ହିଁ ତା ପିଚାରେ ଇଞ୍ଜେକସନ୍ ଦେବାକୁ ପଡ଼ିଲା୤ ଛୁଇଁ ଦେଖୁଥିଲି, କେତେ କଅଁଳ ସେ ଝିଅ୤

ତିନିଦିନ ପରେ ପୁଣିଥରେ କ୍ଲିନିକକୁ ସେ ଝିଅ ଆସିବା ବେଳକୁ ଏକା ଆସିଥିଲା୤ ଚାମ୍ବର ଭିତରକୁ ଆସିବାପରେ ପଚାରିଲି, ଘା ଶୁଖିଗଲାଣି? ସେ ମୁଣ୍ଡ ହଲେଇ ହଁ କହିବା ସମୟରେ କହିଲି, ଆପଣ ସେ ଟେବୁଲ୍ ଉପରେ ଶୋଇଯାଆନ୍ତୁ, ଟିଏ ଦେଖିବା୤ ସେ ଶୋଇଗଲା ପରେ ପେଣ୍ଟ୍ ଖୋଲି ଦେଖିଲି, ଘା ଆଉ ପ୍ରାୟ ନାହିଁ, ଲାଲ୍ ଦାଗ କିନ୍ତୁ ରହି ଯାଈଛି, ସେ ଦିନେ ଦୁଇଦିନରେ ଚାଲିଯିବ ବୋଲି କହିଲି୤ ଆଉ କୌଣସି ଅଧିକ ଔଷଧ ଆବଶ୍ୟକ ନାହିଁ ବୋଲି କହିବା ପରେ ସେ ଚାଲିଯାଉଥିଲେ ବସିବା ପାଇଁ କହିଲି୤ ତାଙ୍କ ବିଷୟରେ କଥାବାର୍ତ୍ତା ହେଲୁ୤ ସେ ବି ଭରି ମିସାଣିଆ ଲାଗୁଥିଲା୤ ତା ଦେହକୁ ଚାହୁଁଥିଲି, ଦେହରେ ପୁଳେ ମାଂସ ନାହିଁ୤ ଭଗବାନ କିଛି ଝିଅନ୍ତୁ କେମିତି ଏମିତି ତିଆରି କରନ୍ତି କେଜାଣି୤ ଦେଖିବାକୁ ଏତେ ସୁନ୍ଦରୀ ଅଥଚ ଦେହରେ ମାଂସ ନାହିଁ୤ ସେ ମୋ ଦେଖିବାକୁ ଜାଣିଦେଇ କହିଲା, ସାର୍ ମୁଁ ଯେତେ ଚେଷ୍ଟା କଲେ ବି ମୋ ଓଜନ ବଢୁନି କି... ମୁଁ କହିଲି, ଔଷଧରେ କିଛି ହେବନି, ଖାଈବା ପିଇବା ଠିକ୍ କର୤ ସେ କହିଲା, ସବୁ ଖାଉଛି ସାର୍, ହେଲେ ବି ଦେହ ବାହାରୁନି? ମୁଁ କହିଲି, କଲେଜରେ ପଢୁଥିବା ସମୟରେ କେହି ବୟଫ୍ରେଣ୍ଡ୍ ନଥିଲେ କି? ସେ ହସିଦେଇ କହିଲା, ନା ସାର୍୤ ଆମ ଘରେ ଭାରି ଷ୍ଟ୍ରିକ୍ଟ୍୤ ମୁଁ କହିଲି, ସେଇଥି ପାଈଁ ଏମିତି ଅଛ୤ ସେ କହିଲା, ମାନେ? ବୁଝି ପାରିଲିନି ସାର୍? ମୁଁ କହିଲି, ବୟଫ୍ରେଣ୍ଡ୍ ଥିଲେ, ତମ ଦେହ ଆଉ ଅଲଗା ଦିଶିଥାନ୍ତା୤ ପୁଅଙ୍କ ହାତ ଦେହରେ ବାଜିଲେ କିଛି ଅଙ୍ଗରେ ଉନ୍ନତି ଆସେ୤ ପାଠ ପଢ଼ଉଛ ଜାଣିନ? ସେ କହିଲା, ସେତେବେଳେ ଜାଣିନଥିଲି ନା ସାର୍୤ ମୁଁ କହିଲି, ଏବେ ତ ଜାଣିଛ, ଚେଷ୍ଟା କରି ଦେଖୁନ? ସେ କହିଲା, ଏବେ ସାର୍ କଲେଜରେ ପାଠ ପଢ଼ଉଛି, ଏ ସବୁ ମୋତେ ଶୋଭା ଦେବନି୤ ପିଲେ ଜାଣିଲେ ମୋର ଇଜତ୍ ପଳେଇବ୤ ମୁଁ କହିଲି, ହଁ, ସେ ବି ଠିକ୍ କଥା୤ ହେଲା ଯେ, କିନ୍ତୁ ଏବେ ଯେଉଁ ବୟସ ହୋଇଛି, ଏବେ ଯଦି ଜୀବନକୁ ଉପଭୋଗ କରିବନି ତ କରିବ କେବେ? ସେ ଲାଜେଇ ଯାଈ କହିଲା, କଣ କରିବି ସାର୍, ପରିସ୍ଥିତିରେ ପଡ଼ିଯାଇଛି୤

ପଚାରିଲି, ତମର ଦୈନିକ ରୁଟିନ୍ କଣ ମୋତେ ଟିକେ ଜଣାଅ୤ ସେ କହିଲା, ସକାଳ ପାଞ୍ଚଟାରେ ଉଠେ, ଛଅଟାରେ ପିଲାଙ୍କ ଟ୍ୟୁଟୋରିଆଲ୍ କ୍ଲାସ୍ ଆରମ୍ଭ ହୁଏ୤ ନଅଟାରେ ବ୍ରେକ୍ଫାଷ୍ଟ୍୤ ଦଶରୁ ଗୋଟାଏ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପୁଣି କ୍ଲାସ୍୤ ତାପରେ ଛୁଟି୤ ପୁଣି ସନ୍ଧ୍ୟା ଛଅଟାରେ ଟ୍ୟୁଟୋରିଆଲ୍ କ୍ଲାସ୍ ଆଉ ନଅଟାରେ ଡିନର୍୤ ମାନେ କଲେଜ ତମକୁ ପୁରା ଶୋଷିଦେଲାଣି୤ ମୁଁ ହସିଦେଇ କହିଲି, ସେ ବି ହସିଦେଇ କହିଲା, ସର୍ ଆମକୁ ତ ସେମିତିରେ ବି ଜବ୍ ମିଳୁନି, ତେଣୁ ଏଠି ରହିବାକୁ ବାଧ୍ୟ୤ ମୁଁ କହିଲି, ବାହାସାହା ହେଇ ପଳେଇ ଯାଉନ୤ ସେ କହିଲା, ମୋ ଉପରେ ଆହୁରି ଦୁଇଜଣ ଭଉଣି ଅଛନ୍ତି, ସେମାନଙ୍କ ବିବାହ ନ ହେବାଯାଏ ମୋ ନମ୍ବର ଆସିବନି୤ କହିଲି, ତା ହେଲେ ଦିନରେ କେବଳ ଗୋଟାଏରୁ ସନ୍ଧ୍ୟା ଛଅଟା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତମେ ଫ୍ରି? ସେ ମୁଣ୍ଡ ହଲେଇ ହଁ କହିଲା୤ ପଚାରିଲି, ଏଇ ସମୟରେ କଲେଜ ବାହାରକୁ ଗଲେ କାହାର କିଛି ଆପତ୍ତି ଅଛି କି? ସେ କହିଲା, ନା ସାର୤ ମୁଁ ତ ଫାକଲ୍ଟି୤ ମୋତେ କେହି କିଛି କହିବେନି୤ ପଚାରିଲି, ଯଦି ଆପଣ ଫ୍ରି, କାଲି ସେଇ ସମୟରେ ଆସି ପାରିବେ? ସେ ପଚାରିଲା, ଏଇଠିକୁ? ମୁଁ କହିଲି, ନା୤ ଏଠି କଣ ପେସେଣ୍ଟ୍ ଦେଖିବ? ଏମିତି ବାହାରକୁ ଯିବା୤ ମୁଁ ବି ଅନେକ ଦିନ ହେଲ ବ୍ରେକ୍ ନେଇ ନି୤ ମିଶିକୁ ବୁଲିଯିବା୤ ଏଇ ଘନ୍ଟେ ଦୁଇଘଣ୍ଟା କଥା୤ ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ପୁଣି ତମକୁ କଲେଜରେ ନେଇ ଛାଡ଼ିଦେବି୤ ସେ କିଛି ଭାଇବା ପରେ କହିଲା, ସାର୍ ମୁଁ ଆପଣଙ୍କୁ ରାତିରେ ନ ହେଲେ କାଲି ସକାଳେ ଜଣେଇବି୤

ସେଦିନ ରାତିରେ କ୍ଲିନିକ୍ ବନ୍ଦ କରିବା ସମୟ ବେଳକୁ ସେ ଫୋନ୍ କଲା୤ କହିଲା, ସାର୍ କାଲି ମୁଁ ଆଫଟରନୁନ୍ ଅଫ୍ ନେଇ ଯାଈଛି୤ ମୁଁ କହିଲି, ଠିକ୍ ଅଛି୤ ମୁଁ ସାଢ଼େ ଦୁଇଟା ବେଳକୁ ଆପଣଙ୍କ କଲେଜ ସାମନାରେ ଥିବି୤

ଠିକ୍ ସମୟରେ ମୁଁ କଲେଜ୍ ବାହାରେ ଜାଈ ପହଞ୍ଚିବାପରେ ଫୋନ୍ କରିବି ବୋଲି ବାହାର କରୁଥିଲି, ସେ ନିଜେ ହାତ ହଲେଇ ଗେଟ୍ ବାହାରକୁ ଚାଲି ଆସିଲା୤ ମୋ କାରର ଡୋର୍ ଖୋଲି ସେ ଭିତରେ ବସିଗଲା ପରେ ମୁଁ ଗାଡ଼ି ଆଗକୁ ବଢ଼ାଇଲି୤ ମୋ ପାଖରେ ସାଢ଼େ ତିନିଘଣ୍ଟା ସମୟ ଥିଲା୤ ପଚାରିଲି, କୁହ କୁଆଡ଼େ ବୁଲିଯିବା? ସେ କହିଲା, ଆପଣ ଯେଉଁଠିକି କହିବେ ଯିବା ସାର୍୤ ମୁଁ ପଚାରିଲି, ଏଇ ଅଳ୍ପ ସମୟରେ ବେଶୀ ଦୂରକୁ ଯାଇ ହେବନି୤ ସେ କହିଲା, ସାର୍ ମୁଁ ଆଜି ଅଫ୍ ନେଇ ଯାଈଛି୤ ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ମୋ କ୍ଲାସ୍ ମୁଂ ଆଡ଼ଜଷ୍ଟ୍ କରିଦେଇ ଆସିଛି୤ ଡେରି ହେଲେ ଚଳିବ୤ କହିଲି, ବଢ଼ିଆ କଥା୤ ତା ହେଲେ କୋଣାର୍କ ଯିବା? ସେ କହିଲା, କୋଣାର୍କ? ସାର୍ ବେଶୀ ଦୂର ହେଇଯିବନି? ମୁଁ କହିଲି, ହଉ୤ ଚାଲି ଚାଲି ଯିବାନି୤

ଆମେ ଭୁବନେଶ୍ବରରୁ ବାହାରି କୋଣାର୍କ ଦିଗରେ ଚାଲିଲୁ୤ ପ୍ରାୟ ଡେଢ଼ ଘଣ୍ଟା ଲାଗିଗଲା ପହଞ୍ଚିବାପାଇଁ୤ ଟ୍ରାଫିକ୍ ପାଇଁ ଭିଡ଼ ବେଶୀ ଥିଲା୤ କୋଣାର୍କ ମନ୍ଦିର ବେଢ଼ାରେ ବୁଲୁଥିବା ବେଳେ ଧିରେ ଧିରେ ମୁଁ ତା ହାତ ଧରିଥିଲି, ସେ ବି କିହ୍ଚି ପ୍ରତିକ୍ରିୟା ନ ଦେଖାଇ ମୋ ହାତକୁ ଧରି ବୁଲିବା ଆରମ୍ଭ କରିଦେଲା୤ ସେ ଭାରି ଏକ୍ସାଇଟେଡ୍ ହେଇ ଅନେକ ଗପ କହୁଥିଲା୤ ମୁଁ ତା କଥା ଶୁଣୁଥିବା ବେଳେ ତା ହାତର କୋମଳତାକୁ ନିଜ ହାତରେ ଅନୁଭବ କରୁଥିଲି୤

ଘଣ୍ଟାଏ ପରେ, ଆମେ ଗୋଟିଏ ଗଛ ଛାଇରେ ବସି ମନ୍ଦିରକୁ ଦେଖୁଥିବା ବେଳେ ମୁଁ କଥା ହେଉ ହେଉ ତା ହାତକୁ ଆଉଁସି ଦେଇ ପିଠିରେ ହାତ ବୁଲେଇ ଆଣି କାନ୍ଧକୁ ଚିପିବା ପରେ ସେ କହିଲା, ଏମିତି କରନ୍ତୁ ନାହିଁ୤ ମୋତେ କେମିତ୍ କେମିତି ଲାଗୁଛି୤ ମୁଁ ପଚାରିଲି, କେମିତି ଲାଗୁଛି୤ ସେ ମୋତେ ଗାଢ଼େଇକରି ଚାହିଁଲା ଆଉ କହିଲା, ଭଲ ଲାଗୁଛି ଯେ୤ ମୁଁ କହିଲି, ଯଦି ଭଲ ଲାଗୁଛି ଫିଲ୍ କର୤ ସେଇଠି ବସିଥିଲି, ସାମାନ୍ୟ ଅନ୍ଧର ହେବା ଆରମ୍ଭ ହେଉଥିବା ବେଳେ ମୁଁ ତା ପିଠିକ୍ ଆଉଁସି ଦେଉ ଦେଉ ଧିରେ ଧିରେ ଚିପିବା ଆରମ୍ଭ କରିଦେଲି୤ ସେ ବି ଆରାମରେ ମୋ ଉପରେ ଆଉଜି ଆସିଲା ପରେ ମୁଁ ତା ବେକ ଓ ଗାଲକୁ ଆଉଁସିବା ଆରମ୍ଭ କଲି, ସେ ନିଶାରେ ଥିବା ଭଳି ଆଖି ବୁଜିଦେଇ ମୋ କାନ୍ଧରେ ମୁଣ୍ଡରଖି ବସିଥିଲା୤ ଏଇ ସମୟରେ ମୋ ହାତ ତା ଅନୁନ୍ନତ ବକ୍ଷ ଆଡ଼କୁ ଅଗ୍ରସର ହେଲା୤ ମୋର ହାତ ତାର ବାମପାଖ ବକ୍ଷ ଉପରେ ଥୋଇ ଦେଉ ଦେଉ ସେ ଚମକି ପଡ଼ିଲା ଆଉ ମୋତେ ଚାହିଁଲା୤ ମୁଁ ତାକୁ ଚାହିଁଥିବା ବେଳେ ସେ ଆଖି ବନ୍ଦ କରିଦେଲା୤

ଆଖି ବନ୍ଦ କରି ଉପରକୁ ଚାହୁଁଥିବା ବେଳେ ମୁଁ ତା ଓଠରେ ଓଠ ମିଶେଇ ଦେଲି୤ ଆଉ ତ ବାମପଟ ଦୁଧକୁ ଚିମୁଟି ଚିମୁଟି ଚିପିବାକୁ ଲାଗିଲି୤ ସେ ଆଃ ଆ ଃ ବୋଲି କହୁଥିବା ବେଳେ କହିଲା, ଏଠି ଭୟ ଲାଗୁଛି୤ କାଳେ କେହି ଆସିଯିବ୤ ମୁଁ କହିଲି, ଠିକ୍ ଅଛି ଚାଲ ଗାଡ଼ିକୁ ଯିବା୤ ଆମେ ଗାଡ଼ିରେ ବସିବା ପରେ କୋଣାର୍କରୁ ଚନ୍ଦ୍ରଭାଗା ଆଡ଼କୁ ଆସିଲୁ୤ ସେଇଠି ରାସ୍ତାପାର୍ଶ୍ବରେ ଗାଡ଼ି ରଖିଦେଇ ମୁଁ ତାକୁ କିସ୍ କରିବାଉ ଲାଗିଲି ଆଉ ତା ଦୁଧକୁ ଚିପିବାକୁ ଲାଗିଲି୤ ସେ ବି ଆଃ ଆଃ ବୋଲି କହି ମୋତେ ଉତ୍ୟକ୍ତ କରିଦେଉଥିଲ୤ କିଛି ସମୟ ସେମିତି କରିବାପରେ ତାକୁ ଗାଡ୍"ଇର ପଛସିଟକୁ ନେଇଗଲି ଆଉ ସେଇଠି ତା ଟପ୍ ଖୋଲିଦେଇ ଦୁଧକୁ ପାଟିରେ ନେଇ ଚୋଷିବାକୁ ଲାଗିଲି୤ ଅତି ସାନ ସାନ ଦୁଧ ଦୁଇଟା ସେ ନିଜ ହାତରେ ଛତିକୁ ଆଗକୁ କରିଦେଇ ମୋ ପାଟିରେ ପୁରେଇ ଦେବାର ଚେଷ୍ଟା କରୁଥିଲା୤ ଓଃ କି ମଜା୤ ତା ଦୁଧକୁ ମନଭରି ଖାଉଥିବା ବେଳେ ମୋ ହାତ ତା ଜିନ୍ ପ୍ୟାଣ୍ଟର ଜିପ୍ ଖୋଲିବାକୁ ଲାଗିଲା୤ ସେ ନିଜେ ଜିପ୍ ଖୋଲିଦେଇଥିଲା୤ ସେତେବେଳକୁ ସେ ପୁରା ଫୁଲ୍ ମୁଡରେ ଆସିଥିଲା ଆଊ ଖଳି ସଁ ସଁ ହେଉଥିଲା୤

ତା ଜିନ୍ ପ୍ୟେଣ୍ଟରେ ଜିପ୍ ଖୋଲିଦେଇ ପେଣ୍ଟି ଉପରେ ହାତ ବୁଲେଇବା ବେଳକୁ ତାହା ଓଦା ଓଦା ଲଗିଲାଣି୤ ଗଡ଼ିର ପଛ ସିଟରେ ତାକୁ ଆଣ୍ଠେଇ ଦେଇ ପେଣ୍ଟକୁ ତଳକୁ କରିଦେଇ ପେଣ୍ଟିକୁ ତଳକୁ କରିଦେଇ ବିଆକୁ ହାତରେ ଆଉଁସିଦେଲି୤ ସେ ଥରିଗଲା୤ ମୁଁ ଗାଡ଼ି ବାହାରେଇ ଛିଡ଼ା ହୋଇଥିଲା ବେଳେ ସେ ମୋ ଆଗରେ ପଛସିଟରେ ଆଣ୍ଠେଇ ଥିଲା ଆଊ ମୁଁ ନଇଁପଡ଼ି ତା ବିଆକୁ ଚାଟିଦେଲି୤ ସେ ଆଃ ମା ବୋଲି କହି ଚିଲେଇ ଉଠିଲା୤ ତାପରେ ତାକୁ ଓଲଟା ଶୁଆଇ ଦେଇ ତା ବିଆକୁ ଚାଟିଲି୤ ବିଆର ଛେଦରେ ଜିଭ ପୁରେଇବା ପରେ ସେ ପୁରା ଓଦା ହୋଇ ଆସିବା ସହ ପରିଶ୍ରା କରି ଦେଲା୤ ଟିସୁ ପେପରରେ ପୋଚାପୋଛି କରିଦେଇ ପୁଣିଥରେ ବିଆକୁ ଚାଟିଲି, ସେ ଇଆ ପୁଣି ଓଦା ହୋଇ ଆସିବ ବେଳକୁ ବିଆରେ ମେଲେଇ ଦେଇ ଭିତରେ ଆଙ୍ଗୁଠି ପୁରେଇଲି୤ ଆଙ୍ଗୁଠିରେ ହିଁ ତାକୁ ଗେହିବା ଆରମ୍ଭ କରିଦେଲି୤ ସେ ଖାଳି ଆଂ ମା ମା ବୋଉ ମୋ ବୋଉ ବୋଲି କହି ଚିଲ୍ଲେଇ ଉଠୁଥିଲା୤ ସେତେବେଳକୁ ମୋ ବାଣ୍ଡ ପୁରା ମସ୍ତ ଠିଆ ହୋଇଗଲାଣି୤ ପେଣ୍ଟକୁ ତଳକୁ କରିଦେଇ ତା ବିଅରେ ବାଣ୍ଡକୁ ପୁରେଇବାକୁ ଚେଃଟା କରିଲି୤ ବିଆ ପୁରା ଓଦା ହୋଇଥିବା ସତ୍ତ୍ବେ ବାଣ୍ଡ ସହଜରେ ପଶିବା ଲାଗୁନଥିଲା୤ ତାକୁ କେତେ କହିଲି, ଢିଲା କର ଢିଲା କର, ହେଲେ ସେ ପାରିଲା ନାହିଁ୤ ଜୋର୍ ଜବରସ୍ଦସ୍ତି ତା ବିଆକୁ ଗେହିବାଉ ମନ ନଥିଲା୤ ତେଣୁ ପୁଣି ବିଆକୁ ଖାଇଲି ଆଉ ଜିଭରେ ପୁରେଇ ଗେହିବା ପରେ ସେ ବିଆକୁ ମେଲେଇ ଧରିଲା ଆଉ ବାଣ୍ଡକୁ ପୁରେଇଲି୤ ବିଆ ପୁରା ଲାଳୁଆ ହୋଇଯାଇଥିଲା ଆଉ ବାଣ୍ଡ ଭିତରେ ଧିରେ ଧିରେ ପଶିଲା୤ ତାଅରେ ବଣ୍ଡକୁ ପୁରା ବିଆ ଭିତର ଯାଏଁ ପୁରେଇଦେଇ ତା ପାଖରେ ଛିଡ଼ା ହୋଇ ତା ସାନ ସନ ଦୁଧକୁ ଚିପିବାଉ ଲାଗିଲି୤ ସେ ଆହି ଖୋଲି ମୋତେ ଚାହିଁଲା ଆଉ ଲାଜେଇ ହସିଦେଲା ଆଊ ମୁଁ ଧିରେ ଧିରେ ଗେହିବା ଆରମ୍ଭ କରିଦେଲି୤ ସେ ଆଃ ବୋଉ ମା... ମରିଗଲି... ଓଃ ଜଳୁଛି... ମା... ଏମିତି କହୁଥିବା ବେଳେ ମୁଁ ଧିରେ ଧିରେ ଗେହି ଚାଳିଲି୤ ଅଳ୍ପ ସମୟରେ ହିଁ ତା ବିଆରୁ ରସ ଝରି ଆସିଲା ଆଉ ସେ ଶନ୍ତ ହୋଇଗଲା୤ ତାପରେ ମୁଁ ଆଉ ଅଳ୍ପ ସମୟ ସେମିତି ଧିରେ ଧିରେ ଗେହିଲି୤ ଜୋର୍ କରିବାଉ ମନ ହେଉନଥିଲ୤ କିଛି ସମୟ ପରେ ବାଣ୍ଡକୁ ବାହାରକୁ ନେଇ ଆସିଲି ଆଉ ବୀର୍ଯ୍ୟ ବାଃଅର କରିଦେଲି୤

ଗିହାଁ ସରିବପରେ ସେ ଫଟାଫ୍ଟ୍ ପୋଷାକ ପିନ୍ଧି ପକାଇଲା୤ ମୁଁ ବି ପୋଷାକ ପିନ୍ଧି ପକାଇଲି୤ ଗାଡ଼ିରେ ବସିବା ପରେ ଗାଡ଼ି ଚଳେଇ ଫେରିବ ବାଟରେ ପଚାରିଲି, କେମିତି ଲାଗିଲ? ସେ କହିଲା, ସର୍ ମୋ ପ୍ରାଣ ବାହରି ଯାଇଛି୤ ଏବେ ବି ଜଳୁଛି୤ ମୁଁ କହିଲି, ଅଳ ସମୟ ଏମିତି ହେବ୤ ଆମେ ବାଟରେ ଗୋଟିଏ ଢାବାରେ ରହିଲୁ ଆଉ ସେଇଠି ରାତିର ଖାଇବା ସାରିଦେଇ କଲେଜ୍ ପାଖରେ ପହଚିବା ବେଳକୁ ରାତି ସାଢ଼େ ଆଠଟା ହେଲାଣି୤ ସେ ଗାଡ଼ିରୁ ଓହ୍ଲେଇ ଯିବା ବେଳକୁ ପଛକୁ ବୁଲି ମୋତେ ଚାହିଁଲା, ପଚାରିଲି... ପୁଣି କେବେ ଫ୍ରି ହେବ? ସେ ହସିଦେଇ କହିଲା, ଆପଣ ଯେବେ କହିବେ ...